Kia doet het de laatste jaren goed. Erg goed. Zo goed zelfs dat het ooit weinig betekenisvolle merk uit Korea hard op weg is om een mooie erkenning in de wacht te slepen, namelijk die van een sympathiek merk dat vooral bekend staat om zijn breed modellenpalet aan compacte en betaalbare stadsauto's. Met deze gewaagde uitspraak loop ik grote kans om een stel hitsige Italianen het bloed onder de nagels vandaan te halen. Stronzo!... zal het door de boardroom van Fiat schallen. Welk merk denkt immers beter te zijn in dat waar de Italianen al tientallen jaren heer en meester zijn? Kia dus. Ga maar na: met de Picanto, Rio, Soul en gloedjenieuwe Venga lijken de Koreanen eindelijk de juiste weg te volgen.
Aan familiedesign doen ze bij Kia niet. De nieuwe uniforme grille is weliswaar leuk bedacht, maar het blijft allemaal bij rommelen in de marge. Zo wijkt de nieuwe Venga weer compleet af van wat we al van Kia kennen. Misschien is dat ook wel het verbluffend simpele geheim van de Koreanen. Stuk voor stuk zijn het namelijk wel leuk ontworpen auto's, met de nieuwe Venga als schattig hoogtepunt. Qua afmetingen is deze Kia nog het meest te vergelijken met de streng vormgegeven A-Klasse van Mercedes-Benz. Okay, dit is wellicht niet de meest voor de hand liggende vergelijking. Maar behalve de afmetingen is ook de opzet grotendeels gelijk. Beide hebben een korte motorkap die rechtstreeks in de A-stijlen doorloopt. Beide hebben de wielen op de hoeken staan en beide hebben een totaal afwijkend prijskaartje.
Is de Venga dus een poor man's A-Klasse? Nee. Daarvoor verschillen beide modellen toch teveel van elkaar. Wat de Venga wel is vraagt u? Een potentiële senioren- en familieauto. Als autojongens onder elkaar kunnen we wel stellen dat je als jonge twintiger of dertiger in zo'n Venga namelijk een beetje te kijk zit. Voor deze doelgroep bestaat bovendien de trendy Kia Soul die naar hartenlust aan de individuele smaak kan worden aangepast. De praktische kant van dat model laat overigens wel het een en ander te wensen over. Voor het conservatieve publiek dat rationele eigenschappen - zoals interieurruimte - hoger waardeert dan spannende looks is de Venga dan ook een goed en verstandig alternatief. Of voor mensen bij wie normaal doen al gek genoeg is.
Waren in het verleden de afwerking en materialen van Kia's nogal matig, in de Venga is daar geen sprake meer van. Vooral het dashboard laat een keurige en zakelijke indruk achter. Zwarte kunststoffen worden met speels toegepaste zilvergrijze accenten doorbroken wat de sfeer ten goede komt. Slim is de hooggeplaatste middenconsole, waardoor de belangrijkste bedieningselementen goed in het zicht liggen. En dat zijn er nogal wat! Op de door ons gereden X-tra ontbreekt het qua uitrusting namelijk aan bijna niets. Zowel een handbediende airco als een radio/cd-speler met diverse ingangen voor hippe audiodragers behoren tot de standaarduitrusting. Wie meer luxe wil kan kiezen voor het comfort pakket, waarmee het binnenste van de X-tra onder meer met een lederen multifunctioneel stuur en cruise controle kan worden opgeknapt.
Iets minder positief vallen de zichtontnemende A-stijlen en de in kokers gehulde meters op. Deze zijn weliswaar goed afleesbaar en een lust voor het oog, maar de getoonde informatie is wel erg summier. In deze koude dagen vormde voornamelijk de ontbrekende koelwatermeter een groot gemis. Niet echt doordacht dus. Dat geld gelukkig niet voor de variabiliteit van het interieur. Zowel voor- als achterin is meer dan voldoende plek voor vier volwassenen. De zitpositie is voor een mini-MPV herkenbaar hoog en de stoelverstelling laat soms wat te wensen over. De hoogteverstelling van de bestuurdersstoel doet zijn naam eer aan, een lagere zitpositie behoort namelijk niet tot de mogelijkheden. Daarentegen zijn de mogelijkheden tot het vervoeren van zaken schier eindeloos. In een handomdraai leg je de gedeelde achterbank plat waarmee de bagageruimte tot 1.253 liter groeit. Men kan er echter ook voor kiezen om de achterbank met enkele centimeters naar voren te schuiven of om de dubbele bodem een verdieping lager te zetten. Op die manier passen iets te grote spullen er vaak toch net in.
Voor de nieuwe Venga zijn een reeks benzine- en dieselmotoren beschikbaar die allen voorzien zijn van brandstofbesparende technieken onder de noemer EcoDynamics. Een bestanddeel daarvan is ondere andere het start-stop systeem dat door Kia 'ISG' wordt genoemd. Al eerder maakten wij de ervaring dat met behulp van een dergelijk systeem het brandstofverbruik meetbaar kan dalen. Gedurende de testperiode hield het systeem door de vrieskou echter als voorzorg een winterslaap. Mede daardoor kon de door ons gereden 1.4 benzinemotor het door de fabriek beloofde verbruik niet halen. Met het nakomen van de overige prestaties heeft de 90pk sterke viercilinder gelukkig minder moeite. Al stationair draaiend overtuigd het blokje met zijn fluisterstille loop van zijn doorontwikkeling.
Des te meer viel het op dat de vijfversnellingsbak met minder verfijning gezegend is. Vooral de ietwat gevoelloze bediening smoort elke vorm van pure rijbeleving. Jammer, want de piepkleine viercilinder heeft weinig moeite met de voor het oog groot ogende Venga. Het vermogen wordt keurig lineair afgegeven zonder noemenswaardige pieken of dalen. Vanaf 4.300 toeren komen er wel een paar hese en astmatische klanken vrij die je sommeren om toch maar op te schakelen. Rijden doet de Kia verder goed, al gaat het sturen met een lichtheid gepaard die voor de veeleisender automobilist als een minpunt kan worden beschouwd. Een iets minder synthetisch aanvoelende afstemming zou prettiger aanvoelen. Ook het onderstel kan nog wat aandacht gebruiken. Hoewel de Kia best strak rijdt zakt de koets bij sommige drempels door zijn knieën. Stevigere dempers aan de achterzijde zouden dat kunnen voorkomen.
Met de nieuwe Venga toont Kia opnieuw een leuke stadsauto die nog veelzijdig is ook. Maar daarmee is lang niet alles gezegd. De Venga vormt namelijk een geslaagde verrijking op het bestaande modellengamma. Tot op heden bood Kia immers louter forse MPV's aan die voor de smalle beurs vaak net een stap te ver waren. De Soul was de eerste stap naar een ruimer model voor de onderzijde van de markt. Een goede zet, maar met de qua exterieurmaten niet veel kleinere Venga is Kia een veel genialer manoeuvre gelukt. Potentiële klanten die de Soul te excentriek of krap vinden kunnen nu binnenshuis voor een betaalbaar alternatief terecht. En daarmee hebben zij geen slechtere auto. Naast een variabel interieur overtuigd de Venga met een vlotte 1.4 benzinemotor en een prima standaarduitrusting. Dat neemt niet weg dat op detailniveau nog best wat te verfijnen valt. Maar de algehele indruk is een hele sympathieke. Zodoende is het helemaal niet vreemd dat het ooit verfoeide Kia van een steeds grotere populariteit geniet.
Fotografie: Luuk van Kaathoven