Volvo V40 T3 Nordic+
Kleinste telg vernieuwd
Wat andere merken niet voor elkaar kregen, is Volvo toch maar mooi gelukt: Een flinke bres slaan in het potdichte premium C-segment. En hoe! Hoewel niet in het minste geholpen door bijtellingsvriendelijke modellen, wist het Zweedse merk fikse aantallen van de V40 aan de man te brengen. Werden de eisen aangescherpt? Dan kon je er vergif op innemen dat de importeur binnen de kortste keren een nog schonere versie kon aanbieden. De korte lijntjes naar Göteborg leidden onder andere tot een 190 pk sterke belastingontwijkende diesel.
Nu dat feest voorbij is, wordt het tijd om een aangescherpte versie van de Volvo V40 op de markt te brengen. Wij gingen een week op pad met de - ook voor particulieren interessante - nieuwe T3 in de Nordic+ uitvoering.
Hamerslag
Van een spectaculaire facelift is geen sprake. De wijzigingen moeten voornamelijk aan de voorzijde van de auto gezocht worden, waar nieuwe LED-koplampen prijken. Door de dagrijverlichting in de vorm van Thor's hamer en de verticale grille is het frontje in één lijn getrokken met dat van de XC90 en nieuwkomers S90 en V90.
Overig nieuws moet je zoeken in de nieuwe lakkleur Amazon Blue en de fraaie 18 inch Narvi wielen. Dat Volvo nog ruimschoots vertrouwen heeft in het uiterlijk van de V40 blijkt wel uit het feit dat er verder geen wijzigingen zijn in het ontwerp. De auto oogt mede door de frisse kleur wel weer up-to-date en zo moet de kleine Zweed zijn laatste levensfase wel kunnen overbruggen.
Geringe verschillen
Vanbinnen is voornamelijk de nieuwe bekleding het vermelden waard. De textielbekleding met ruitjesmotief kleurt mooi bij de carrosseriekleur, maar is wel erg smaakgevoelig. Door de structuur zijn de zittingen goed schoon te houden en de stof voelt kwalitatief hoogwaardig aan. Hoewel het interieur in de basis al ruim vier jaar oud is, kan het qua ontwerp nog prima mee. Je vindt wel bovengemiddeld veel knopjes op het dashboard, maar ergonomisch zit het allemaal prima in elkaar. Als je eenmaal ontdekt hebt waar alles zit, blijkt de bediening logisch te zijn en de numerieke toetsen zelfs behoorlijk handig; Je bent tenminste niet gebonden aan een touchscreen met allerlei verborgen menu's, zoals we bij concurrenten nog wel eens zien. De tellers zijn nog steeds volledig digitaal, iets waar de auto in 2012 mee wist te verrassen. De graphics zijn nog steeds goed op orde en de vele informatie die je op het scherm krijgt is goed gegroepeerd en makkelijk afleesbaar.
Natuurlijk merk je aan bijvoorbeeld de stengels aan het stuur en de aloude knoppen van de stoelverstelling dat de tijd begint te tellen, maar voorlopig kan de auto nog prima vooruit.
Aan de binnenruimte verandert logischerwijs niets door de facelift en dat betekent dat daar nog steeds het pijnpunt van de V40 zit. Voorin zit je nog altijd royaal op de heerlijke stoelen, maar de ruimte op de achterbank is minimaal. Beenruimte is er voor volwassenen simpelweg niet voldoende en mede door het panoramisch dak houdt ook de hoofdruimte niet over. Tel daar de beperkte kofferruimte met zijn onhandige tildrempel bij op en de conclusie kan worden getrokken dat de auto alles behalve een ruimtewonder is. Wanneer je vaak met z'n tweeën reist of met jonge kinderen - maar net oud genoeg dat er geen buggy's meer nodig zijn - is dat allemaal overkomelijk. Dan bewijst de auto zich door de hoge comfortfactor, mede door de fijne stoelen en de goede isolatie. En als pleister op de wonden zorgt het lichte interieur in combinatie met het panoramdak wel voor een ruimtelijk gevoel.
Nieuwe motor
Op motorisch vlak is er wel nieuws te melden, want hoewel de motorisering nog steeds T3 heet, is het een compleet nieuwe motor geworden. De 1.6 motor uit de Ford-schappen is weggebonjourd en een tweeliter motor van Volvo zelf is er voor in de plaats gekomen. Qua vermogen en koppel verandert er echter niet veel en ook de acceleratietijden en topsnelheid bleven bijna gelijk. Opvallend is het dat de motorisering ten opzichte van de Ford-motor op papier minder schoon en zuinig is.
Het zit hem in de details, maar in een tijd waarin bij elke wijziging van de daken wordt geschreeuwd dat een motor een stuk zuiniger is dan zijn voorganger, is het theoretisch en praktijkverbruik bij de V40 juist iets hoger, net als de uitstoot. Met gemiddeld 1 op 13 is het praktijkverbruik geen geweldige score.
Over de gehele linie benzinemotoren maakt Volvo gebruik van een zelf ontwikkelde motor, die met vier vermogens te krijgen is. Van motoren met vijf cilinders moesten we al enige tijd geleden afscheid nemen bij Volvo en daar verandert de modelwijziging helaas niets aan.
Met zijn 152 pk en 250 Nm koppel is de motor voorzien van ruimschoots voldoende power, waardoor je het gevoel krijgt met de 122 pk sterke T2 ook prima uit de voeten te kunnen.
De motor houdt zich keurig op de achtergrond en reageert snel als het moet. Doordat het maximale koppel van de turbomotor al bij 1.300 tpm beschikbaar is, heb je nooit het gevoel dat je kracht tekort komt. De versnelling is niet explosief, maar brengt je ongemerkt vlot op hoge snelheid. De pook gaat nagenoeg moeiteloos door de zes versnellingen heen, waarbij alleen de overgang van het eerste naar het tweede verzet wat onrustig is.
Door het heerlijke onderstel en de fijne besturing blijft het één van de leukste Volvo's om te rijden en voelt het op koerssnelheid alsof je een grotere auto rijdt, zo vast ligt hij op de weg. Er is niets onrustig aan het rijgedrag en ook hier komt het comfortabele karakter van de auto uitstekend uit de verf.
Zweedse gulheid
Dat de auto niet alleen voor zakelijke rijders interessant is, blijkt wel uit de rijke uitrusting van de auto. Natuurlijk is 37.775 euro een hoop geld voor een middenklasse auto, maar dan heb je qua opties weinig te wensen over. Als Nordic+ beschikt de auto bijvoorbeeld standaard over een standkachel. Met de koude wintermaanden voor de deur is dat een welkome luxe waar je bij de concurrenten vaak meer dan 1000 euro voor betaalt. De karakteristieke full LED-koplampen met bochtverlichting zijn ook aanwezig, net als de stoelverwarming voorin.
Zaken als het panoramisch dak, het Harman Kardon-audiosysteem en 18 inch wielen drijven de prijs behoorlijk op. Uiteraard kan het ook goedkoper; wanneer je genoegen neemt met de T2 houd je twee mille in je zak. Wanneer je niet zonder de 152 pk kunt, is de auto vanaf 29.195 euro beschikbaar als T3. Voor een automatische transmissie dien je 1700 euro bij te betalen.
Bijna mythisch
Uit de geringe wijzigingen blijkt wel dat Volvo nog voldoende vertrouwen heeft in de kleinste telg. De Volvorijder houdt nu eenmaal niet zo van drastische vernieuwing en gezien de onverminderde populariteit van het model, is een grote omslag blijkbaar niet nodig.
Met een nieuwe neus, fraaie wielen en frisse nieuwe lakkleuren moet de V40 het nog prima kunnen rooien en zal hij zijn plaatsje in het segment met hand en tand verdedigen. Tenslotte stond Thor bekend om zijn favoriete bezigheid: het doodslaan van reuzen. A, 1 en A3 opgepast...
- Kan er weer tegenaan qua design
- Fijne allrounder in comfort en dynamiek
- Complete uitrusting
- Motor niet efficiënter dan voorganger
- Nog steeds niet veel binnenruimte
