Nissan Pixo
1.0 Visia

Michel van Breugel - 26 augustus 2009

Nieuwe benjamin

Nissan opent opnieuw de aanval, echter deze keer in een voor de Japanners onbekend segment. In het A-segment heeft Nissan namelijk niet eerder een model gehad, maar met hun nieuwe aanwinst - de Pixo - wagen ze zich ook in dit segment. De Pixo wordt geplaatst ónder de Micra, nu nog de benjamin. De auto is nagenoeg gelijk aan de eerder gelanceerde nieuwe Suzuki Alto, dat is niet vreemd als je bedenkt dat de Pixo van dezelfde band rolt in de Indiase fabriek van Suzuki. De Pixo had op geen beter tijdstip kunnen komen dan op dit moment, nu iedereen op zijn portemonnee let. Groen is tevens helemaal "hot" en dankzij A-labels zijn kleine auto's voor leaserijders een interessante overweging geworden. Concurrentie moet de nieuwe Nissan gaan bieden aan onder meer zijn tweelingbroer, de Alto. Maar ook de drieling Aygo, C1 en 107 moeten gaan zweten van de Pixo.

Pixo is Alto

De ontwikkeling van de Pixo ging tegelijk met die van de nieuwe Suzuki Alto. De auto's zijn dan op veel fronten identiek, op de achterbumper en de neuspartij na. De nieuwe telg in de familie heeft een lengte van 3,57 meter en een breedte van 1,60 meter. Met deze afmetingen is de Pixo iets groter dan bijvoorbeeld de Peugeot 107.

De Nissan komt alleen als vijfdeurs op de markt. Toch zou je op het eerste gezicht verwachten dat de Pixo een driedeurs is: de achterportieren hebben geen ruiten die conventioneel open kunnen. Deze kunnen alleen met een beweegbare clip naar buiten geduwd worden. Dit bespaart het mechaniek van een ruit dat in de deur verdwijnt. Ook de belijning van de carrosserie en raampartij suggereert dat er geen achterportieren zijn.

De carroserie typeert zich door de kleine overhangen, zowel aan de voor- als achterzijde. Hiermee ontstaat optimale ruimte in het interieur. Het front van de Nissan heeft het familiegezicht uit Japan meegekregen, en onderscheidt zich hierdoor meer van de Alto.

Kunststof overheerst

Bij de Pixo zie je hetzelfde interieur terug als in de Alto. Hier zien we geen zaken die de Nissan en Suzuki uit elkaar kunnen houden. Eenmaal in de Pixo worden we niet direct vrolijk van de gebruikte materialen. Deze laten een goedkope indruk achter, maar we zitten natuurlijk wel in een goedkope auto. Gelukkig zitten de kunststof delen wel goed in elkaar. De stoelen zitten eigenlijk nog best goed voor zo'n kleine stadsauto. Naar Japanse traditie is de zitting en rugleuning voor ons wat aan de korte kant, maar daar kunnen we mee leven. Het dashboard is overzichtelijk opgezet en biedt vooral eenvoud.

Er zijn twee uitrustingsniveaus beschikbaar voor Nissans kleinste telg. De uitvoering waar wij mee op weg waren is de Visia, dat staat voor de standaarduitrusting. In de Visia zijn zaken als stuurbekrachtiging, twee airbags en een ruitenwisser achter aanwezig. Wil je meer luxe, kan er gekozen worden voor de Accenta. Deze heeft bovenop de Visia central deurvergrendeling met afstandbediening, elektrische ramen voor, radio/cd speler, mistlampen en zijairbags. Hier vraagt Nissan € 800,- meer voor. Daarnaast is een automaat ook als optie leverbaar.

Achterin plaatsnemen in de Pixo wordt nog een hele uitdaging. Nadat de voorstoel wat meer naar voren is geschoven is er plaats te nemen achterin, maar daar is alles mee gezegd. Deze ruimte is geschikt voor volwassenen, maar een lange autorit zouden wij er niet in willen maken. Voor kinderen is de ruimte prima. Ook de bagageruimte van de Japanner is niet wereldschokkend.

Pittige verrassing

We zullen de kleine Nissan het meest zien als tweede auto in een gezin. Ook voor een alleenstaande, of voor ouderen is dit een geschikte automobiel. In deze rol zullen we hem dan naar ons idee het meest zien voorkomen. Daar is helemaal niets mis mee, want in dit profiel zal de Pixo zich als een vis in het water voelen. Soms zou je zelfs bijna vergeten dat rijgenot ook in deze klasse meetelt. Daar heeft de Pixo een duidelijk antwoord op, de pittige éénliter benzine is een aangename verrassing en brengt de 830kg vlot door de straten. Daarnaast hoef je je niet te schamen voor een verbruik volgens de fabrikant van 4,4 liter/100km met een bijbehorende CO2 uitstoot van 103 g/km. In de praktijk kwamen wij hier echter niet aan. Wij kwamen over een gevarieerd traject op 5,5 liter/100km.

Verrast zijn we nog steeds over de driecilinder voorin de Japanner. De 68pk brengt de Pixo in 14 seconden vanuit stilstand naar 100 km/h. Prima prestaties voor dit kleine motortje, ook gezien het verbruik. Aan deze krachtbron hangt een handmatige vijfversnellingsbak die soepel, maar ook kunstmatig, door zijn verzetten loopt. Ook de pedalen werken licht, maar gevoelloos. Opvallend is dan juist dat de voorwielen goed reageren op stuurbewegingen. Verwacht hier geen spektakel, maar de reacties zijn zeker niet indirect. Het grote voordeel van de Pixo komt naar voren tijdens stadsverkeer en in woonwijken. Last van verkeersheuvels heeft de kleine Nissan niet, wat nog wel eens anders is bij auto's van dit formaat. Op de snelweg kom je nog goed mee tot 120 km/h. Daarna krijgt de Japanner last van de weerstand van moeder natuur. Bij deze snelheid ligt het geluidsniveau vanzelfsprekend hoger, maar een gesprek is prima te voeren zonder stemverheffing.

Kwestie van smaak

De nieuwe Pixo verrast toch enigszins in deze test. Het blijkt een goede koop voor het bedrag wat Nissan er voor vraagt. Verwacht geen racemonster en de daarbij behorende cijfers, de auto doet het echter uitstekend op de punten waarvoor hij gemaakt is. De auto is nagenoeg gelijk aan de Suzuki Alto maar daar hoeft hij zich zeker niet voor te schamen. Bij Nissan gaat het er echter om dat nu ook in dit segment in hun showrooms geshopt kan worden. Wij verwachten echter dat de Alto harder van stapel loopt, gewoonweg door zijn naamsbekendheid.

Voor zakelijke gebruikers is de bijtelling van 14 procent een leuke bijkomstigheid. In praktijk zal de Pixo daar weinig voor gebruikt gaan worden. Kopers moeten vooral afkomen op de vanafprijs van € 7.999 voor de gereden Visia. Die vanafprijs is exact hetzelfde als die van zijn tweelingbroer, de Alto. Het zal een kwestie van smaak worden.


Fotografie: Christian Wesselius

  • Prestaties
  • Motorkarakter
  • Goedkoop autorijden
  • Minimalistisch dashboard
  • Ruimte op de achterbank
  • Geen toerenteller