Volvo is onlosmakelijk verbonden aan crossovers en SUV's. Nog voor het weergaloze succes van de eerste XC90 wist het merk liefhebbers van een hoge zit en een stoer uiterlijk te bekoren met de V70 Cross Country. We schrijven meer dan twintig jaar later en het Zweedse merk staat voor een groot omslagpunt. Volvo nam al eerder afscheid van de befaamde motoren met meer dan vier cilinders en doet nu ook dieselmotoren in de ban. Grote crossovers en SUV's blijken nog steeds bij het merk te passen, want met de XC40 wordt een hoge Volvo bereikbaarder dan ooit. We maken kennis met de kleinste telg van de SUV-familie en grijpen gelijk de kans om met een dieselmotor in het vooronder te rijden, zolang dat nog kan.
De XC40 was bij zijn introductie direct de hipste Volvo in jaren. Contrasterende kleurencombinaties en stoere wielen doen het model fris en jong ogen. In het Pine Grey Metallic komt de testauto juist een stuk zakelijker over en eigenlijk past dat de auto nog veel beter. We hebben het namelijk niet over een compacte crossover uit het B-segment, maar over een uit de kluiten gewassen SUV die het op moet nemen tegen auto's als de BMW X1 en Audi Q3.
Door de keuze voor één exterieurkleur komt de auto volwassen en stijlvol over. Het is een auto die indruk maakt door zijn stompe neus en hoge daklijn en daarom al snel als een segment hoger wordt ingeschat. De achterzijde is nog het meest smaakgevoelig, maar is ook direct het aspect dat de auto het meest doet onderscheiden van de andere Volvo's. De 20 inch wielen weten het ontwerp zelfs een sportief randje te geven, hoewel we toch echt met de meest chique Inscription-uitvoering onderweg zijn en niet met de sportievere R-Design.
Waar grotere broers XC60 en XC90 behoorlijk bescheiden overkomen in vergelijking met directe concurrenten, is het de XC40 juist alles aan gelegen om de rest van het speelveld te overschreeuwen. Het past bij het jongere publiek dat de auto moet aanspreken en het is dan ook goed om op te merken dat de auto zelfs in het degelijke olijfgroen/grijs daarin slaagt.
Van binnen toont de auto zijn Scandinavische afkomst door de fraai aangebrachte houten sierdelen en rustgevende vormgeving. Met een minimalistische en warme uitstraling weet het interieur je in te pakken. De materialen zijn mooi, hoewel het veelvuldig aangebrachte pianolak niet goed lijkt te rijmen met de inleglijsten en het metaal. Punten pakt de XC40 juist weer met de kristallen pookknop, die in het donker ook nog eens sfeervol wordt verlicht. En wat dacht je van de randloze achteruitkijkspiegel? De multimedia weet samen met de virtual cockpit ook goed mee te komen met de concurrentie. Het scherm is als een tablet rechtopstaand in het dashboard geplaatst.
Het startscherm biedt een duidelijke en complete weergave van multimedia en navigatie. Een swipe naar links of rechts legt achterliggende menu's en functies bloot. De samenwerking met Apple Carplay verdient ook een compliment; de dienst neemt niet het hele scherm over, zodat je gemakkelijk overschakelt naar bijvoorbeeld de navigatie aan boord. De aanwezige 360 graden camera valt minder in de smaak. Het geprojecteerde beeld van de voor- en achtercamera heeft een hoge resolutie, maar de zijaanzichten zijn korrelig en de omgeving wordt vervormd. Zo wordt het totaalbeeld onoverzichtelijk en houd je het al gauw bij alleen de achterste camera.
Het interieur van de XC40 is op de volgende manier ontworpen: eerst met alle aandacht voor de cockpit met zijn plaatsen voor bestuurder en bijrijder. Daarna werd de bagageruimte ontworpen en ingedeeld en vervolgens kwam de plaatsing van de achterbank met de voorzieningen voor de achterpassagiers. De voorste inzittenden kunnen rekenen op zeer comfortabele en uitgebreid verstelbare stoelen, iets waar Volvo natuurlijk om bekend staat. We vinden de zetels zelfs beter zitten dan die van de V60, omdat ze zachter aanvoelen en je toch goed vastpakken.
De kofferruimte is praktisch ingedeeld. Iets groots te vervoeren? Door de kubusvormige ruimte slikt de auto behoorlijk wat bagage en de hoedenplank werk je gemakkelijk weg onder de laadbodem. Handig!
Komen de achterpassagiers er bekaaid vanaf, nu om hun lot pas als laatste werd bekommerd? Nee hoor, want er blijft genoeg beenruimte en hoofdruimte over om ook als lange passagier een flinke rit comfortabel bij te wonen. Aan de materialen op de deurpanelen merk je wel dat daar minder aandacht aan is besteed. De kenmerkende houtlijn en sfeerverlichting ontbreken hier. Als goedmaker beschik je achterin wel over stoelverwarming, mits de Scandinavian Line op de optielijst wordt aangevinkt. Voor 1.995 euro beschik je dan over stoelverwarming op vier zitplaatsen, stuurwielverwarming en een standkachel. Via een app op je smartphone stel je gewoon je vertrektijd in en de XC40 staat vervolgens volledig voorverwarmd klaar.
Zoals we in de inleiding al aangaven is de relatie tussen dieselmotoren en Volvo aan het afbrokkelen. Of liever gezegd: al zo goed als beëindigd. Met het huidige gamma kun je in bijna iedere nieuwe Volvo nog een dieselmotor krijgen, maar de nieuwe S60 moet het bijvoorbeeld al zonder stellen. De gehele tendens rondom sjoemeldiesels en milieuzones heeft voor een versnelde afbreuk van het marktaandeel van de olieverstoker gezorgd en in Nederland zien we de populariteit van dieselmotoren ook sterk teruglopen. Hogere brandstofprijzen doen het omslagpunt waarop diesel voordeliger wordt verder oplopen. Toch gaan we tegen beter weten in nog even met een Volvo-diesel op pad, nu het nog kan.
Om vervolgens tot de conclusie te komen dat de tweeliter dieselmotor en de XC40 niet direct een goede match zijn. Met zijn 150 pk en 320 Nm weet de motor van de testauto geen strepentrekker te maken. Dat past ook helemaal niet bij de auto, want die gedijt het beste bij een rustige rijstijl en daar ga je automatisch in mee. Wat vervelender is, is dat de motor behoorlijk rumoerig is. Vooral bij het starten en op lage snelheid dreunt de motor behoorlijk door in het interieur. Dat doet afbreuk aan het verder zeer comfortabele rijgedrag. De auto helt misschien bovengemiddeld over in bochten, maar weet met zijn directe besturing en - optioneel - instelbare dempers een heel evenwichtig rijgedrag te bieden. Voor lange ritten is de auto absoluut te porren en dan is het wel weer fijn dat je met de diesel op een bescheiden verbruik van 1 op 16 uitkomt. Met een volle tank haal je mooi meer dan 800 kilometer en dat zijn waarden die je bij een benzinemotor niet snel zult halen.
Ook op het gebied van veiligheid weet de auto punten te scoren. Zo is er een bulk aan assistentiesystemen aanwezig die de auto binnen de lijnen houden, waarschuwen voor medeweggebruikers in de dode hoek en bovendien in de file de auto laten stoppen en weer optrekken. Geen zaken die de directe concurrenten niet weten te bieden, maar in de Volvo werkt het allemaal - net als de adaptieve cruise control - zeer gemakkelijk en doeltreffend, zonder bemoeizuchtig over te komen.
De XC40 opereert in het hogere C-segment van de crossovers en dat zie je direct terug in de aanschafprijs. De geteste dieselmotor is er alleen met achttraps automaat en dat is geen straf. De bak doet uitstekend zijn werk, maar daarmee is de vanafprijs van de combinatie met bijna 46 mille geen prijspakker. Als Inscription loopt de vanafprijs verder op tot zo'n 50.000 euro. Zaken als lederen bekleding en navigatie zijn dan standaard aanwezig. Benzineversies zijn een stuk goedkoper: de 163 pk sterkte T3 benzinemotor is met net geen 40.000 euro de instapper. Voor de achttraps automaat betaal je 2.000 euro meer en vierwielaandrijving is alleen in combinatie met de krachtigere T4 (190 pk) en T5 leverbaar. Met de T5 Twin Engine biedt Volvo een sterke en relatief voordelige optie. De plug-in hybride kost minstens 47 mille, maar weet daar 263 pk, vierwielaandrijving en een complete uitrusting tegenover te zetten.
Met de XC40 is Volvo goed vertegenwoordigd in het compacte SUV-segment. De auto heeft een eigen identiteit, biedt een mooi interieur en is ook nog eens praktisch. De titel Auto Van Het Jaar 2018 heeft de XC40 al in de pocket, maar door het geboden totaalpakket en (semi-)geëlektrificeerde aandrijflijnen zien ook de komende jaren er rooskleurig uit.