Nissan Juke DIG-T 115 Tekna
Een beetje vreemd, maar wel lekker
Je kunt autokopers grofweg in twee groepen opdelen. Aan de ene kant diegene die een auto koopt met het hoofd, aan de andere kant de consument die met het hart een keuze maakt. Op die laatste doelgroep richt Nissan zich met de Juke. In 2010 verraste het Japanse merk vriend en vijand door de - op z'n zachtst gezegd - bijzonder vormgegeven mini-SUV in productie te nemen. Die lef heeft hen geen windeieren gelegd: in het eerste volle verkoopjaar werden meer dan 2.500 exemplaren verkocht in ons land. Toch liep de verkoop daarna terug en vond Nissan het nodig de auto onder handen te nemen. Wij reden met de aangepakte Juke, die vooral onderhuids flink is gewijzigd.
Lekker hip
Zoals gezegd heeft Nissan lef getoond om een auto als de Juke daadwerkelijk op de markt te zetten. Met zijn bijzondere uiterlijk is het een typische geval van: óf je vindt hem geweldig, óf je vindt hem helemaal niks. Zeker als je hem in een felle kleur bestelt met het optionele 'Creative Line'. Dat laatste omvat de kleuraccenten, zowel de binnen- als de buitenzijde. Wil je niet het contrasterende wit, dan kun je ook kiezen voor zwart, rood of geel. In de combinatie zoals 'onze' auto zouden wij hem niet zo snel bestellen. Een paar witte accentjes zijn leuk, maar de witte spiegelkappen en de witte inlegstukken op de velgen maken de auto nóg opvallender dan dat hij in de basis al is. Gelukkig kun je van kleur wisselen als je het na een tijdje zat bent.
Ten opzichte van de versie vóór de facelift veranderde er aan het uiterlijk het één en ander. Zo zijn de achterlichtunits opnieuw ingedeeld en zien ze er wat moderner uit. Ook de neus is aangepakt. De combinatie van de ronde- en de smalle hoge koplampunits is gebleven, maar de bumper is opnieuw getekend. Nog steeds zitten er drie 'gaten' onderin de neus, maar door een wat ander lijnenspel vallen deze minder op. Als Tekna is de Juke voorzien van fraaie 18 inch lichtmetalen velgen. Deze maat staat hem prima en maakt hem een stuk stoerder dan wanneer hij op een maat of twee kleiner staat.
Vrolijke noot
Binnenin veranderde niet zoveel. Nog steeds zijn verschillende panelen voorzien van een hip kleurtje - in dit geval hetzelfde wit als de accenten aan de buitenkant - en kent het interieur zo zijn eigenaardigheden. Zo zit je voorin ruim, maar is het achterin ronduit krap. Niet alleen kun je je benen niet kwijt als je 1,80 meter bent en 'achter jezelf' wilt zitten, ook de hoofdruimte is beperkt door de aflopende daklijn. Vóór de facelift had je maximaal een schamele 251 liter bagageruimte tot je beschikking als de achterbank overeind bleef. Door efficiënter gebruik te maken van de beschikbare ruimte is nu 354 liter beschikbaar voor de boodschappen. Om toch een vlakke laadvloer te creëren, is de ruimte gesplitst door een afdekplaat. Hierdoor schuif je de zware boodschappentassen eenvoudig in- en uit de auto, maar is er onder de plaat nog plek voor losliggende voorwerpen.
Door de witte panelen, de met leer beklede stoelen en de tevens met koeienhuid overtrokken luifel boven de klokken ziet het interieur er in eerste instantie bovengemiddeld goed uit. Ga je wat beter kijken en 'voelen', dan valt je oog op de keiharde plastics die zijn gebruikt voor het dashboard. Vooral het glimmende soort op de portieren doet afbreuk aan het ontwerp van het interieur. De Juke profiteert van de veiligheidsverhogende zaken die we al eerder tegenkwamen in de Qashqai en de Infiniti Q50. Zo is de auto standaard - als je de Tekna bestelt - voorzien van een 360 graden camera en dode-hoeksensoren. Hoewel deze systemen niet nieuw zijn, verhogen ze wel het rijcomfort en maken ze het rijden een stuk veiliger.
Minder vermogen, betere prestaties
Vergeleken met de wijzigingen aan de techniek is datgene wat veranderd is aan ex- en interieur een kleinigheid. De Juke was naar keuze voorzien van een 1.5 diesel of een 1.6 benzine, met of zonder turbo. Deze motoren zijn nog steeds leverbaar, al is de ongeblazen 1.6 niet dezelfde motor als voorheen. In plaats van 117 pk heeft hij er nu slechts 94. Om het gat ten opzichte van de geblazen 1.6 te dichten gebruikt Nissan de geblazen 1.2 met 115pk, die kennen we onder andere uit de Qashqai. Hoewel hij iets minder vermogen heeft, is het koppel fors hoger. Hierdoor voelt de Juke een stuk kwieker aan en levert de motor eenvoudig zijn prestaties. Daarbij word je extra opgezweept om nog eens te schakelen. Niet alleen gaat het wisselen van verzet met een hoop gevoel en precisie, elke keer als je het gas los laat klinkt er van onder de motorkap een sis en een plof.
Zelfs in de ecomodus word je eraan herinnerd dat er een turboblokje in het vooronder ligt. Het verschil tussen de zuinige en de andere standen is behoorlijk. Is een laag verbruik niet de eerste prioriteit, dan is het blokje hitsig en reageert het vinnig op het gaspedaal - waarbij het verschil tussen 'sport' en 'normaal' niet zo groot is. Wil je juist zo efficiënt mogelijk omgaan met de benzine, dan voelt het geheel geknepen aan en word je tegengehouden om te versnellen. Met een combinatie van snelweg, buitenwegen en stadsverkeer én gebruik makend van zowel de ecomodus als de normale stand, kwamen we op een gemiddeld verbruik van 7,1 liter per 100 kilometer. De fabrieksopgave van 5,6 liter per 100 kilometer is bij een normaal rijgedrag niet te halen, maar het praktijkverbruik is ondanks de betere prestaties lager dan van de 1.6 die deze motor vervangt.
Goede balans
Staat een auto hoger op zijn wielen, dan is hij óf stug geveerd óf hij helt over in bochten. Dat is in de basis de redenatie achter vering, maar dat gaat niet helemaal op voor de Juke. Hoewel hij op relatief grote velgen staat en hij nauwelijks overhelt - ook niet in snel genomen bochten - is de onderstelafstemming niet keihard. Het nauwelijks bewegen van de carrosserie heeft tevens een positief effect op het stuurgedrag. Niet alleen reageren de voorwielen gedwee op de commando's van het stuurwiel, ook de feedback is ruim voldoende. Samen met de soepele aandrijflijn is de mini-SUV behoorlijk sportief te berijden. Toch is de balans dusdanig dat je na een lange rit uitgerust uitstapt en niet met zwetende handen het stuurwiel in bedwang moet houden.
De keuze van het hart
Ben je op zoek naar een SUV met volop ruimte op de achterbank en met een bagageruimte waar een koelkast in past, dan moet je de Juke links laten liggen. Waar de Nissans kleinste SUV wel in uitblinkt, zijn het uitgesproken design van zowel het interieur als het exterieur, de prettige aandrijflijn en de goede rijeigenschappen. Voor wat de auto kost, zijn ruimere auto's te krijgen zoals de Duster en de Yeti. Qua motorisering zijn deze auto's goed te vergelijken met de Juke, maar ze missen toch datgene waardoor je hart ook om is. Dát heeft de Juke wel. Met je hoofd zal je niet voor hem kiezen, maar als het hart het voor het zeggen heeft, zal er een handtekening gezet worden bij de Nissan-dealer.
- Fijne aandrijflijn
- Goede rijeigenschappen
- Uiterlijk is onderscheidend...
- ...maar wordt niet door iedereen gewaardeerd
- Harde kunststoffen in het interieur
- Weinig ruimte achterin
