Toen Volvo in 2000 de S60 introduceerde, was dat de één van de eerste moderne vierdeurs coupés. Diverse merken volgden met hun eigen sportief gelijnde sedan en zo ontstond een segment op zich. Hoewel die eerste S60 er zelfs vandaag nog steeds goed uitziet, werd hij na bijna tien jaar trouwe dienst afgelost door een splinternieuw model met dezelfde naam. Van die nieuwe S60 bestaat sinds 2010 ook een stationwagon, de V60. Drie jaar later kregen de S60, V60 en XC60 gebroederlijk een grondige facelift. Wij reden de S60 D4, die met een fris uiterlijk en 20% bijtelling vooral de zakelijke rijder voor zich moet winnen.
Bij de facelift is vooral de neuspartij flink aangepakt. Nu passen de drie Sixties weer helemaal bij de jongste telg van de Volvo-familie: de V40. Voorheen was het front door de opgesplitste koplampunits wat aan de drukke kant. Deze zijn vervangen door grotere exemplaren. Verder werd de grille breder en iets minder hoog, zodat de auto mooier in balans is. Mede dankzij dikker aangezette lijnen op de motorkap is de S60 een krachtiger, robuuster verschijning geworden. Tot aan de achterdeuren is de S60 gelijk aan de V60, maar daarachter zijn de verschillen groot. Zijn aflopende daklijn en hoge, korte kont geven de auto een gedrongen, coupéachtig uiterlijk. Onze testauto is voorzien van een fraaie parelmoer witte lak - Inscription White Pearl - en lichtmetalen 18 inch velgen met zwarte accenten. De dubbele uitlaat en de antracietkleurige afwerking van de voor- en achterbumper maken de auto echt af.
Zoals zo vaak geldt ook voor de S60: wie mooi wil zijn, moet pijn lijden. Door de sterk aflopende daklijn en het gedrongen uiterlijk is de ruimte voor de achterpassagiers beperkt. Ben je langer dan 1,70 meter, dan zit je met je kruin tegen het dak en met je knieën tegen de voorstoelen. Voorin gaat het er een stuk ruimer aan toe. De zitpositie is perfect in te stellen en de stoelen zitten als gegoten. Er is ruimte genoeg voor lijf en leden, zowel voor de bestuurder als voor de bijrijder. Niet alleen het uiterlijk van de auto kreeg een opfrisbeurt, ook het binnenste kreeg wat nieuwe elementen. In het geval van de luxe Summum zit het verschil 'm vooral in het instrumentarium. Dat bestaat niet langer uit twee ronde tellers, maar uit een digitaal display. Centraal op dat display kan de snelheid zowel in getallen als op het vertrouwde schaalniveau worden weergegeven.
Leuke gimmick is de mogelijkheid om de klokkenwinkel in drie smaakjes in te stellen. Vooral in de sportieve set-up krijg je veel zinvolle informatie te zien. Links is af te lezen op welke snelheid de cruise control is ingesteld, in het midden staan de toerenteller én de digitale snelheidsmeter en rechts laat een metertje zien op hoeveel procent van het vermogen een beroep wordt gedaan. Voor de rest is het interieur van de S60 grotendeels gelijk gebleven. Dat is zeker geen schande. Ergonomisch stak de S60 al goed in elkaar en ook het materiaalgebruik was al bovengemiddeld. Lederen bekleding op de stoelen en de portieren geven de luxe uitstraling nog een extra zetje in de rug.
Voor een '60' met weinig bijtelling kon je bij Volvo al enige tijd terecht voor de V60 Plug-in Hybrid. Met een elektrische en een dieselmotor is deze auto goed voor slechts 7% bijtelling. Groot nadeel van die auto is echter de erg hoge aanschafprijs. Wie niet zoveel kan (of wil) investeren, kan vanaf 35.995 euro een S60 D4 bestellen en op die manier alsnog wat bijtellingsvoordeel meepakken. Hoewel de D4 het qua vermogen duidelijk aflegt tegen de Plug-in Hybrid, is de viercilinder diesel nog steeds allerminst een stakker. Met 181 pk en 400 Nm accelereert de auto in minder dan 7,5 seconden naar de 100 en ook op tussenacceleraties is de souplesse van het blok goed te merken. Daarbij reageert de - optionele - automatische versnellingsbak rap en zijn de schakeltijden kort. Deze nieuwe bak is een flinke verbetering ten opzichte van de oude Geartronic, waarvan wij (dankzij de trage respons) nooit zo gelukkig werden. Dankzij de flinke vermogensreserve is het eenvoudig om zuinig te rijden met de S60. Zonder enige inspanning haalden we een gemiddeld verbruik van 5,2 liter diesel per 100 kilometer. Voor een auto met dit formaat en dit vermogen is dat een prima resultaat. Als je er wat meer moeite voor doet, moet een verbruik van minimaal 1 op 20 zeker tot de mogelijkheden behoren.
Met een sportief uiterlijk verwacht je het één en ander qua rijgedrag. Die verwachting maakt de S60 heel aardig waar. Zoals elke Volvo ligt de auto als een blok op de weg en biedt de auto een groot gevoel van veiligheid. Daarbij stuurt de auto strak en direct en helt de carrosserie nauwelijks over. Toch is hij niet oncomfortabel. Korte richels en klinkers voel je duidelijker dan in bijvoorbeeld de V70, maar irritant wordt het niet. Comfortabel is ook het geluidsniveau: zowel motor- als banden- als windgeluiden dringen niet of nauwelijks tot het interieur door. Bij acceleraties hoor je uiteraard de motor, maar voor een zelfontbrander is het geluidsniveau zeer acceptabel. Dankzij de goede stoelen en de vele comfortvoorzieningen aan boord is de S60 zo'n auto waarmee je zonder een centje pijn in één ruk naar Zuid-Frankrijk rijdt.
De komst van de V60 Plug-in Hybrid zorgde dat niet alleen de rest van het motorenaanbod, maar ook de S60 enigszins ondergesneeuwd raakte. Het is aan de nieuwe S60 D4 om weer wat meer in the picture te komen. De lagere bijtelling, het fraaie ontwerp, de krachtige en zuinige motor en de goede rijeigenschappen komen daarbij zeker van pas. De beperkte ruimte op de achterbank blijft een pijnpunt van de S60, maar als daar nooit lange mensen hoeven te zitten, stoor je je daar ook niet aan. Wie veel onderweg is, graag comfortabel van A naar B rijdt en liever geen 60 mille neertelt voor een V60 Plug-in Hybrid, heeft aan zo'n S60 D4 een prima alternatief.