Toyota Verso 1.8 VVT-i Aspiration 7P CVT
Kinderfeestjes
Met gemiddeld 1,7 kind per gezin kun je je afvragen wie er nog een zevenzitter koopt. Toch zijn er in ons land 46 verschillende modellen te koop met zeven zitplaatsen. Het zal vooral de flexibiliteit zijn die deze auto's hun bestaansrecht geeft. Met zoveel stoelen kun je makkelijk 'je wordt thuisgebracht' onderaan de uitnodiging voor een kinderfeestje schrijven. Of aanbieden om een half voetbalteam naar een uitwedstrijd te brengen. Eén van de auto's waarmee je dit kunt doen, is de Toyota Verso. En die heeft onlangs een facelift ondergaan, een goede reden voor een hernieuwde kennismaking.
Familiegezicht
Zo'n elf jaar geleden begonnen als Corolla Verso, is deze MPV inmiddels een goede bekende. Dat hij een facelift kreeg, is met name te zien aan zijn, je voelde 'm aankomen, gezicht. De laatste jaren voert de grootste autofabrikant ter wereld namelijk een familiegezicht door in haar modellengamma, dat is vooral goed te zien bij de nieuwe Auris en RAV4. Ook de Verso ontkomt daar niet aan. Het resultaat ziet er heel geslaagd uit. Wat vooral opvalt is dat de nieuwe, scherpe snoet niet uit de toon valt bij de rest van de auto, die de ontwerpers toch redelijk ongemoeid hebben gelaten.
Alhoewel, ongemoeid. Kijk je wat verder, dan zie je meer verschillen dan alleen de 'Toyota nieuwe stijl' grille en koplampen. Zo is het rooster onderin de voorbumper nu trapeziumvorming en is de kentekenplaat gemonteerd op een glimmend stuk zwart kunststof. Ook aan de achterkant is vooral de bumper aangepast, die is nu wat sportiever en strakker getekend, met een diffusor-achtige onderzijde. Dankzij de facelift oogt hij weer aardig bij de tijd. Bovendien ziet hij er, meer dan eerst, compact uit. Al is hij met een wagenlengte van 4,46 meter sowieso niet de Goliath onder de auto's.
Materiaalgebruik
Op het eerste oog lijkt het interieur onveranderd. Zo zijn de vertrouwde kenmerken - zoals als het instrumentarium met twee kokers onder een luifeltje en de hooggeplaatste versnellingspook - nog steeds aanwezig. Bij nadere inspectie valt op dat het materiaalgebruik naar een hoger plan is getild. Zo is de middenarmsteun bekleed met een stofje en is de bovenkant van het dashboard nu van een zacht materiaal. Helaas oogt het dashboard nog steeds wat Amerikaans en bonkig, door de grote knoppen, de eenvoudige lijnvoering en de ouderwetse open schakelcoulisse.
Goed, dat is misschien ook een kwestie van smaak. Belangrijker is de praktische bruikbaarheid. Traditioneel denk je dan al gauw aan Franse ruimtewonders als de Grand Scénic en C4 Picasso, maar de Verso kan er ook wat van. Zo is het dashboardkastje gesplitst, waarbij het bovenste deel gekoeld kan worden. In de portiervakken past precies een grote frisdrankfles. Verder zitten er 'verborgen' opbergvakken onder de rechter voorstoel en in de vloer. En dan is er nog het bekende bolle spiegeltje waarmee de ouders hun kroost in de gaten kunnen houden. Erg handig allemaal.
Flexibiliteit
Hoewel de Verso officieel een zevenzitter is, kun je 'm beter beschouwen als een 5+2. De zesde en zevende zitplaats zijn niet geschikt voor volwassenen en met zeven plaatsen in gebruik blijft er maar weinig bagageruimte over. Voor kinderen zijn het echter volwaardige zitplaatsen, inclusief verstelbare rugleuning, bekerhouders en 12-volt aansluiting. Wanneer de tweede en derde zitrij is neergeklapt, ontstaat een volledig vlakke vloer. De passagiersstoel is helaas niet neer te klappen, maar als je die zo ver mogelijk naar voren schuift, dan kom je een heel eind wanneer je veel lengte nodig hebt.
Van de uitrustingsniveaus is de middelste, Aspiration, het populairst. Standaard krijg je onder andere 16 inch lichtmetaal, airco en een radio/cd-speler. De Aspiration voegt daar zaken als een parkeercamera en cruise control aan toe. Bij onze testauto is dit verder aangevuld met metallic lak en een navigatiesysteem (Toyota Touch & Go). Dat navigatiesysteem werkt met een touch screen en heeft een heldere bediening. De kaarten zijn duidelijk en grafisch bij de tijd, met bijvoorbeeld 3D weergave van bebouwing in de stad. Jammer is dat de radio niet gedempt wordt tijdens instructies.
Fijne combinatie
Op motorisch gebied is de Verso nog steeds leverbaar met 1.6 of 1.8 benzine- en een 2.0 dieselmotor, de 2.2 diesel (D-CAT) is met pensioen gegaan. Wij rijden de 1.8 VVT-i, gekoppeld aan een CVT-automaat. Het blijkt een fijne combinatie. De motor is soepel en voldoende krachtig, de automaat gedraagt zich prettig en heeft weinig bijsturing nodig. Via schakelflippers kun je de CVT overrulen, maar echt nuttig wordt dat pas wanneer je in de bergen rijdt met een caravan. Ook de sportstand, waarbij de motor hoog in de toeren wordt gehouden, zal vooral in berggebieden zijn nut bewijzen.
Met de facelift is het onderstel aangepakt: de wielophanging is nu iets strakker. Ze zullen er niet direct heel zenuwachtig van worden in Maranello, maar de Verso rijdt wel degelijk prettiger dan voorheen. Met name in lange doordraaiers merk je dat hij minder 'hangt', stabieler op de weg ligt. En dat rijdt niet alleen prettiger, het is ook fijner voor kinderen achterin die gevoelig zijn voor wagenziekte. Minder fijn vinden we de sterke stuurbekrachtiging bij lage snelheden, waardoor je in de stad het gevoel met de voorwielen wat gaat missen. Het zorgt er wel voor dat je kunt inparkeren met één vinger aan het stuur.
Elke Verso heeft een redelijk groen C-label, maar er zijn geen uitvoeringen met 14 of 20% bijtelling. Er zijn wel concurrenten met 20%, zoals de Ford C-MAX, Opel Zafira en Renault Grand Scénic. En Toyota heeft met de Prius Wagen natuurlijk een zevenpersoons met 14% bijtelling in huis. Die heeft echter wel een heel andere rijkarakteristiek, bovendien mag hij geen aanhanger of caravan trekken. Met name voor de particuliere rijder is het goed om te weten dat het praktijkverbruik erg dicht bij de fabrieksopgave ligt. Met een keurige 6,7 liter per 100km (zo'n 1 op 15) zaten we er zelfs iets onder.
Betrouwbaar
De facelift heeft de Verso goed gedaan. Het front is weer up-to-date, zijn onderstel is wat strakker en verder is het materiaalgebruik in het interieur sterk verbeterd. Tegelijkertijd staan de bekende kwaliteiten, zoals de flexibele indeling en de prettige aandrijflijn, nog steeds overeind. En laten we de betrouwbaarheid niet vergeten, want de Verso staat elk jaar bovenin de statistieken. Minpunten zijn er uiteraard ook, al zijn die misschien wat persoonlijker van aard. Zo zijn we niet zo gecharmeerd van de uitstraling van het dashboard en stuurt hij naar onze smaak te licht bij lage snelheden.
In dit segment is de keuze reuze. Wil je per se een lage bijtelling, dan valt de Verso af. Wil je de scherpst sturende MPV, dan moet je waarschijnlijk ook even verder kijken. Waar hij het vooral van moet hebben, is dat hij op geen enkel vlak door het ijs zakt. Hij scoort op elk onderdeel minimaal een ruim voldoende. Het is vooral een auto die de particuliere autokoper zal aanspreken. En dan telt betrouwbaarheid, waar de Verso uitstekend op scoort, heel zwaar. Je zal zo'n dertig mille moeten investeren, maar dan heb je de komende jaren een prima reisgenoot, die je waarschijnlijk niet in de steek zal laten.
- Flexibele indeling
- Fijne aandrijflijn
- Betrouwbaarheid
- Alleen met 25% bijtelling
- Sterke stuurbekrachtiging
- Uitstraling dashboard
