Wie Volvo zegt, zegt vijfcilinders. Niet zo vreemd ook, want in de historie van het merk neemt de vijfpitter een bijzondere plaats in. Ook vandaag de dag zijn Volvo’s vijfcilindermotoren nog altijd niet te versmaden, zo ondervonden we niet zo lang geleden nog in de C30 en S60. Zo’n vijfcilinder mag dan misschien de lekkerste variant zijn; in een tijd waarin verbruik en uitstoot bepalend zijn, is het niet altijd de meest voor de hand liggende keuze. En dus introduceerden de Zweden de afgelopen jaren een uitgebreide lijn DRIVe-modellen met in de meeste gevallen minder cilinders, minder vermogen, maar ook minder bijtelling. Ook de S60 onderging een DRIVe-behandeling. Hoe lekker is ‘ie nog met vier cilinders, 115 pk en 20% bijtelling?
Met het exterieur van de S60 DRIVe zit het in ieder geval wel goed. Het optionele R-Design-pakket en de frisse Electric Silver metallic lakkleur geven onze testauto een sportieve tint, waardoor de S60 niet bepaald om aandacht verlegen zit. De scherp getekende grille en voorbumper maken indruk op je voorligger, de flanken zijn door Volvo opgeleukt met 18 inch lichtmetaal en en de achterzijde van de S60 wordt aangedikt met een subtiel spoilertje, een diffusor en twee dikke uitlaatpijpen. Verwijder het ‘DRIVe’-logo van het kofferdeksel en je zou zo geloven dat er een dikke T6 voor je neus staat. Voor wie het allemaal niet zo uitbundig hoeft, is de S60 er uiteraard ook zonder het R-Design-pakket. Ook dan is de S60 een hele aardige auto om te zien. De strakke basislijnen blijven behouden, maar in de details is ‘ie simpelweg wat ingetogener. Wel zo prettig als je bijvoorbeeld vaak bij klanten over de vloer komt.
Volvo heeft een naam hoog te houden als het gaat om ergonomie en het interieur van de S60 is dan ook zeker geen vervelende werkplek. De kwaliteitsbeleving is zeer goed en dat geldt ook voor de zitpositie. Als R-Design voorziet de S60 in stoelen die net even wat steviger geprofileerd zijn dan de standaardstoelen, die overigens al formidabel zitten. Ook het stevige stuurwiel, de pedalen en de vloermatten zijn in een sportieve jas gestoken. Prachtig detail zijn de kobaltblauwe wijzerplaten, die samen met de aluminium afwerking van het dashboard het sportieve gevoel compleet maken. Dat dashboard oogt, ondanks een grote hoeveelheid draai- en drukknoppen, overigens typisch Zweeds: strak, opgeruimd en overzichtelijk. Doordat alle knoppen op het dashboard geconcentreerd zijn, blijft er bovendien veel bergruimte over. Geen overbodige luxe, want bagageruimte is er slechts in beperkte mate. Hoofd- en beenruimte scoren - zowel voor- als achterin - wel een voldoende.
Met z’n atletische voorkomen wekt de S60 DRIVe de indruk dat ‘ie heel wat in z’n mars heeft, zoveel is wel duidelijk. En inderdaad: als je rustig met het verkeer mee stroomt, komt de S60 heel aardig vooruit. Als het moet, staat de teller van de fiscaalvriendelijke Zweed binnen elf tellen op 100 km/h. Overschat de prestaties echter niet, want als je even vlot door wilt trekken, valt deze 20% bijteller door de mand. Vooral op de snelweg heeft de 1.6 moeite om de vaart erin te houden. De motor moet er hard aan trekken en dat blijft niet zonder gevolgen: het motorgeluid is nadrukkelijk aanwezig en het opgegeven verbruik van 1 op 23,3 ligt ver buiten bereik. Ondanks een start- / stopsysteem en een schakelindicator - die juist bijdragen aan een laag verbruik - kwamen we met een liter diesel gemiddeld niet verder dan 16 kilometer, gemeten over ruim 1.000 kilometer met een rustige rijstijl. Opmerkelijk genoeg liet nota bene de vorig jaar geteste D5 een fractioneel zuiniger verbruik noteren, al maakt dat de S60 DRIVe nog niet gelijk een dorstige auto.
Het venijn zit ‘m vooral in een gebrek aan rust en souplesse. Het zijn juist die rust en die souplesse die de S60 D5 tot zo’n heerlijke kilometervreter maken. Daarmee is overigens niet gezegd dat de DRIVe verkeerd rijdt. Integendeel zelfs, want dankzij het optionele sportonderstel (onderdeel van het R-Design-pakket) heb je aan de S60 een hele puike auto om een lekker potje te sturen. De auto ligt als een blok op de weg en de besturing is voor Volvo-begrippen aan de (prettig) directe kant. Het sportonderstel maakt de S60 voelbaar scherper, maar een uitgesproken sportieve auto wordt het ook weer niet. Volvo zou Volvo immers niet zijn als sportiviteit ten koste zou gaan van de veiligheid en dus kom je, ook met zo’n sportief sturende S60, nooit voor verrassingen te staan. Niemand die daar overigens wakker van zal liggen, want als je de S60 echt sportief wilt rijden, loop je al snel tegen het motorlawaai en de tegenvallende prestaties aan. Wel zo prettig dus dat Volvo ook het comfort niet is vergeten.
Een auto met een grote mond en een klein hartje, die omschrijving past de S60 DRIVe R-Design misschien nog wel het beste. De 1.6 diesel kan de S60 maar ternauwernood de baas en doet de kwaliteiten van het model eigenlijk tekort. Verder voldoet Volvo’s middenklasser namelijk prima. Het interieur steekt doordacht in elkaar, de zitpositie is uitmuntend, de rijeigenschappen zijn dik in orde en de (veiligheids)uitrusting staat op een hoog niveau. Lepel er een lekkere vijfcilinder in en er blijft weinig meer te wensen over. Voor het verbruik hoef je het niet te laten, want de DRIVe mist souplesse en moet daardoor flink aan de bak, met als gevolg dat het verbruik en het motorgeluid flink toenemen. Z’n bestaansrecht ontleent de DRIVe eigenlijk maar aan één ding: financiële voordelen. Met 20% bijtelling en een relatief gunstige aanschafprijs ben je onder de streep de lachende derde, al moet je daarvoor wel bereid zijn motorische concessies te doen.