Chevrolet Orlando

1.8 LTZ

Het betaalbare alternatief

Met het nieuwe modellenoffensief gaat Chevrolet definitief de strijd aan met de gevestigde orde. Na de introductie van de Spark en de Cruze, gaat het merk nu ook de markt op met een zevenzits MPV: de Orlando. Voor Chevrolet is dit, de grote Amerikaanse modellen daargelaten, een nieuw marktsegment. Waar de concurrentie al jaren strijdt om de kopersgroep die vooral bestaat uit jonge gezinnen en de zakelijke rijder, komt Chevrolet rijkelijk laat met een dergelijk model. Is het nu té laat, of kunnen de Amerikanen toch nog een graantje meepikken in deze populaire klasse?

Een opvallende verschijning

De Chevrolet Orlando valt direct op in het straatbeeld. Positief welteverstaan. Waar de concurrentie in dit segment vooral kiest voor een anoniem ogende koets, heeft de Orlando een zeer uitgesproken uiterlijk. Het bijzondere van het gekozen design is dat het niet in één oogopslag duidelijk wat voor soort auto het is. Zelfs na twee keer kijken is het niet geheel duidelijk of er een MPV of een SUV voor je staat. De auto doet robuust aan met een hoekig lijnenspel met daarbij een hoge raamlijn, welke extra versterkt wordt door de chroomlijst en de naar achter verder oplopende lijn. Grote 18 inch vijfspaaks lichtmetalen velgen maken het plaatje compleet. De voorzijde is direct herkenbaar als een nieuwe Chevrolet: een grote grille met daarin centraal het nieuw gestileerde logo. Chevrolet's MPV doet niet alleen groot aan, hij is het ook. Van voor tot achterbumper meet de auto 4,65 meter en de breedte is zelfs bijna 1,88!. Gelukkig is de Orlando in de LT en LTZ uitvoeringen voorzien van parkeersensoren aan de achterzijde, anders zou inparkeren, mede door de onoverzichtelijkheid vanaf de C-stijl, bijna onmogelijk zijn.

Mooi design, matige materialen

Als je een plek achter het in hoogte én diepte verstelbare stuur hebt gevonden, kijk je uit over een hoog dashboard. Deze is afgewerkt met diverse kleuren kunststoffen, afgewisseld met panelen in hoogglans pianolak. Vooral deze glimmende zwarte delen geven het interieur een luxe uitstraling. Het design van het interieur is verfrissend, waarbij het met leer bekleed stuurwiel en de bijzonder gestileerde klokkenwinkel opvallen. De kwaliteit van de gebruikte materialen is echter niet van een hoog niveau. Al is de uitstraling van de materialen niet slecht, een enkele aanraking is genoeg om te voelen dat de gebruikte materialen verre van "premium" zijn. Omdat de middentunnel van hetzelfde harde materiaal gemaakt is, begint je rechterknie na een langere rit pijnlijk aan te voelen. De bedieningsknoppen voelen daarentegen wel goed aan. Op het grote kleurenscherm aan de bovenzijde van het dashboard is alle informatie van het navigatiesysteem, de uitstekend klinkende geluidsinstallatie met een eventueel aangesloten iPod en allerlei informatie over de auto te zien. De aansluiting van de iPod heeft een plekje gekregen achter het bedieningspaneel, welke met een druk op de knop openklapt. Zo liggen je eigendommen veilig opgeborgen op een plek waar, zover ik weet, geen enkele autofabrikant een opbergruimte heeft gevonden. Ruimte is überhaupt een woord dat past bij de Orlando. Aan aflegruimte is al geen gebrek, aan zitruimte ontbreekt het je het al helemaal niet. Zowel voorin als op de achterbank is ruim plaats voor de inzittenden. Geheel achterin de auto zijn de uit de vloer uit te klappen zesde en zevende stoel te vinden. Hoewel deze derde zitrij eenvoudig te bereiken is door het (gedeeltelijk) omklappen van de achterbank, is de ruimte beperkt. Een volwassene kan er zitten, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Als de twee achterste stoelen in zitpositie zijn gebracht blijft er van de bagageruimte weinig meer over. Een enkele tas kan nog worden meegenomen, maar voor de wekelijkse boodschappen of een vakantie zullen de stoelen toch weer in de bodem moeten verdwijnen. Mocht je nog meer willen vervoeren, dan kan uiteraard de achterbank in delen neer gelegd worden en verschijnt er een enorm laadruim.

Waarom geen turbomotoren?

Het SUV-gevoel blijft tijdens het rijden aanwezig. Stevige, op de juiste hoogte geplaatste, stoelen bieden je een goed overzicht over de weg. Bij het wegrijden en tussentijdse acceleraties voldoet de Orlando echter niet aan de stoere uitstraling. Door ons werd de 1.8 liter benzinemotor met 141pk getest. Deze motor is té licht voor het wagengewicht van 1.500kg. Een acceleratie kost de motor teveel moeite, wat daardoor direct terug is te zien in het gemiddeld verbruik van 9,2l/100km. Bij een versnelling is ook het motorgeluid van de 1.8 goed hoorbaar, maar bij constante snelheden onder de 130km/u is het een oase van rust in de Chevrolet. Windgeruis en het geluid van de brede banden is het enige wat duidelijk hoorbaar is bij een snelwegrit waarbij de cruise-control gebruikt wordt. Cruisen is, mede door de zwakke motor, iets dat goed past bij de Chevrolet Orlando. Grote vraag blijft echter waarom geen gebruik wordt gemaakt van de bij General Motors aanwezige turbomotoren. Deze kunnen het gewicht van de Orlando beter aan en houden daarbij het verbruik laag.
De auto stuurt voor een kolos als deze behoorlijk strak en het weggedrag blijft lange tijd neutraal. Als de grens van onderstuur toch wordt bereikt, dan grijpt het ESP in. Helaas is de hoeveelheid informatie die doorgegeven wordt van de voorwielen naar het stuurwiel nihil. De oorzaak hiervan is de gebruikte elektrische bekrachtiging, welke ontbreekt op de uitvoeringen met de dieselmotor, waar is gekozen voor een hydraulisch bekrachtigde stuurinrichting. Een minder gevoelloze besturing zal het rijgenot in Chevrolets grootste zeker verbeteren.

Zoals gezegd treedt Chevrolet met de Orlando laat toe tot het segment van de zevenzits MPV's. Maar de hamvraag was of het té laat was. Gezien het totaalplaatje van de auto is het antwoord op die vraag een duidelijke nee. Natuurlijk heeft de auto enkele minpunten zoals de matige materialen in het interieur en de zwakke benzinemotor, maar deze auto kost daarbij een stuk minder dan vergelijkbaar uitgeruste concurrenten zoals de Volkswagen Touran, de Opel Zafira en de Citroën Grand Picasso. Zoals de titel al doet vermoeden, de nieuwe Chevrolet Orlando is hét betaalbare alternatief.