Ford heeft relatief laat een MPV in de compacte middenklasse geïntroduceerd. In 2003 kwam op basis van de Focus de Focus C-Max als kleiner alternatief voor de grote Galaxy. Inmiddels lijkt Ford meer dan de meeste andere merken te beseffen dat ook de bestuurders van MPV's geen eenheidsworst zijn. Naast de grote Galaxy en S-Max, heeft het Duitse merk besloten ook twee varianten van de kleinere C-Max op de wereld te zetten. Naast de vertrouwde vijfzitter, is er nu ook de Grand C-Max welke zeven personen kan vervoeren.
De Grand C-Max is veertien centimeter langer dan de gewone C-Max. Dit lengteverschil is volledig terug te vinden in de wielbasis en daarmee ook in de binnenruimte. Qua exterieur wijken de auto's aan de voorkant nauwelijks van elkaar af, maar aan de achterzijde wordt het onderscheid groter. Naast de achterlichten die net iets anders gemodelleerd zijn, zijn het toch vooral de schuifdeuren en de doorlopende daklijn ten behoeve van hoofdruimte op de derde zitrij die de Grand-uitvoering tekenen. Nee, knapper wordt hij er zeker niet van, het blijft toch een soort dakkapel dat eraan gezet is. Al blijft het gelukkig verre van Rodius-achtige proporties. In eerste instantie leverde de keuze voor schuifdeuren een verbaasde reactie op, want zelfs de grote Fords hebben normale portieren, maar toch blijkt het in de praktijk prettig te werken. Met name de instap naar de derde zitrij wordt er zodanig mee vergemakkelijkt dat de keuze te begrijpen is. Het enige nadeel is dat de schuifdeur alleen goed dicht te trekken is wanneer je eerst haaks op het handvat trekt om hem over de vergrendeling heen te halen. In de gauwigheid wil je nog wel eens in één ruk de deur naar voren trekken, maar dan blokkeert het geheel met een lamme arm tot gevolg.
Uiteindelijk is het natuurlijk allemaal te doen om de binnenruimte bij een auto als deze en daar gooit hij hoge ogen. De hoofd- en beenruimte is op iedere rij zoals hij hoort te zijn. Voorin zit je heerlijk royaal, op de achterbank zit je gewoon goed en pas achterin wordt het wat krapper, maar in deze klasse weet je dat die plekken gereserveerd zijn voor de kinderen. Door het panoramadak wordt het gevoel van ruimte nog weer versterkt. Daarbij is de tweede zitrij makkelijk te verschuiven, zodat nog een beetje gespeeld kan worden met de beschikbare beenruimte. Mocht je flink wat spullen te verstouwen hebben dan is met een ruk aan de tweede rode lusjes van de achterste stoelen een grotere bagageruimte te creëren. Er ontstaat dan een mooie vlakke laadruimte, waar een flinke hoeveelheid spullen gestald kan worden. Dit in tegenstelling tot de situatie waar alle stoelen omhoog staan, dan past zelfs een uitgeklapt boodschappenkratje niet meer in de achterbak. Wie het echt groots wil aanpakken, gooit met een eenvoudige handeling ook de achterbank nog in twee delen plat en kan de wereld aan spullen vervoeren. Zoals het bij een goede gezinsauto past, zijn er in het interieur diverse opberg- en aflegvakken aanwezig. Sommige heel specifiek voor zonnebril of bekers, andere gewoon algemene vakjes waar ook de kinderen hun eigen spulletjes in kwijt kunnen.
Naast de ruimte valt er nog meer te genieten voor de bestuurder. De met stof omtrokken stoelen zitten heerlijk en zijn prettig sportief aangezet met opstaande wangen en lendensteunen. Een goede verstelbaarheid en prettige lengte van de zitting maken het onmogelijk om niet een prettige positie te kunnen vinden. Verder zitten de versnellingsknop en de onder het rijden benodigde knoppen en hendels op een goede afstand, zodat de gehele ergonomie als top omschreven moet worden. Het dashboard lijkt nogal druk door de vele knopjes, maar toch zit er logica in en wordt het niet als zodoende ervaren. Sommige van die knoppen zetten systemen in bedrijf die op dit moment nog zeker bijzonder zijn in deze klasse. Neem het systeem om automatisch te fileparkeren, een elektrisch openend en sluitend kofferdeksel of de dodehoekwaarschuwing. In zijn geheel is dit een bomvolle Titanium-uitvoering, waar het de inzittenden aan weinig kan ontbreken. Het dashboard laat er geen onduidelijkheid over bestaan dat deze Grand C-Max een naast familielid van de nieuwe Focus is. Het stuurwiel, de middenconsole en met name de blauwe tellernaaldjes zijn herkenbaar en geven het geheel een bekend Fordgezicht.
Deze testauto was voorzien van de inmiddels bekende 1.6 EcoBoostmotor, dit keer met een maximaal vermogen van 150 pk. Het valt ons zwaar om niet in superlatieven te vervallen over dit blok. Snelheidswisselingen vinden met een bepaalde souplesse plaats, waardoor het een comfortabele auto wordt. Comfortabel kan nog wel eens verward worden met gezapigheid, maar dit blok laat zien dat dat helemaal niet het geval hoeft te zijn. Met een zeer aangename hoeveelheid power kan de auto op ieder moment geven wat je als bestuurder nodig kan hebben. De turbomotor valt duidelijk in de categorie downsizing, waarbij een belangrijk doel natuurlijk een lager verbruik is. Daar slaagt de C-Max zeker in, want ondanks dat je met een beste windvanger onderweg bent, bleef het gemiddelde verbruik toch op 7,1 liter per 100 km steken. Slechts een paar tiende verwijderd van de fabrieksopgave. Natuurlijk rijdt je met meer kubieke meters op de wielen een tandje minder strak dan een Focus, maar ook hierin doet de C-Max het nog verbluffend goed. Het sturen gaat prettig direct en als je het niet te bont maakt blijft hij makkelijk volgen. Ook het schakelen gaat soepeltjes, zonder het gevoel te verliezen. In alles wat met het rijden te maken heeft, zou je de Ford kunnen aanmerken als de perfecte mix.
Met de nieuwe Grand C-Max is Ford weer helemaal bij in de klasse van de midi-MPV's. Sterker nog, de concurrentie zal deze auto met argusogen bekijken. Nu rijst wel de vraag waar de verkoopaantallen vandaan moeten gaan komen. Het liefst natuurlijk bij de concurrentie, maar in een tijd waar iedereen een stapje terug lijkt te moeten doen, zou het maar zo kunnen dat de kopers uit de grotere Galaxy of S-Max komen. Maar aan de andere kant, is Ford nu van één C-Max naar twee gegaan en kan het netto alleen maar winst betekenen. Met deze auto heeft Ford in ieder geval weer een product neergezet waar bijzonder moeilijk iets steekhoudends op valt aan te merken. Dat belooft nog wat als er straks ook nog een compactere B-Max gaat komen.