Mercedes-Benz SLS AMG
Hommage aan de Gullwing
Met veel bombarie is de moderne interpretatie van de legendarische 300SL Gullwing door Mercedes-Benz op de markt gezet. Een toekomstig designicoon, nu al legendarisch. Zomaar een paar statements van autoliefhebbers en leken waar hevig over gediscussieerd kan worden. Veel belangrijker is echter de vraag of de SLS AMG zijn beloftes ook op de weg waar kan maken. Hij wil namelijk vooral een sportwagen zijn.
Aandachtstrekker
Wanneer ik de kunst- of kitschvraag buiten beschouwing laat zie ik vooral een erg lekker geproportioneerde auto voor mij staan. Een motorkap ter grootte van een vliegdekschip, een rechtopstaande in-your-face grille en een kleine cockpit tegen de achteras aan. Van al deze ingrediënten gaat mijn autohart sneller slaan. Is dit wel een Mercedes? Ja en nee. Ja, er zit een Mercedes ster ter grote van een kanonsloop in de grille. En ja, er zitten ook vleugeldeuren op. In geopende toestand eisen deze meeuwvleugels alle aandacht op. Een Ferrari of Porsche die naast je geparkeerd staat, zal tijdens het mechanische schouwspel van openen en sluiten compleet naar de achtergrond verdwijnen. Dat de instap tot het compacte bestuurderscompartiment door de 'Gullwings' vergemakkelijkt wordt is dan ook eerder een bijzaak. Zien en gezien worden is het credo. Ook met gesloten deuren trek je alle aandacht op je, al is het maar vanwege de onalledaagse proporties die de AMG-technici aan de aluminium lichtgewicht body en carrosserie hebben meegegeven. In die zin is de SLS dus juist helemaal geen typische Benz.
Cockpit
Dat is de SLS AMG in het interieur wel. Nou ja, de benaming interieur is wellicht te veel eer. Meer dan een dashboard, twee stoelen en een afgeplat stuur zul je er immers niet vinden. Instappen doe je trouwens letterlijk. Eerst zwenk je je rechterbeen naar binnen en plof je met je achterwerk op het zachte gedeelte van de stoel neer. Vervolgens, en nu komt het lastige gedeelte, is het zaak om op een elegante manier je linkerbeen over de dorpel te hijsen. Wat meteen opvalt is de extreem lage zitpositie. Slechts 369mm aan leer, aluminium en lucht zit tussen je edele delen en het wegoppervlak. Mensen met claustrofobie doen er goed aan om de deuren geopend te laten. De SLS AMG biedt weliswaar voldoende ruimte aan schouders, benen en hoofd, maar wanneer je met je linkerarm de vleugeldeur in een vloeiende beweging sluit word je direct omsloten door een hoge wand en een lage zwarte hemel. Met gestrekte benen kijk je tegen het in kokers gehulde instrumentarium en afgeplatte stuurwiel aan. Rechts, in de in carbon gehulde middenconsole, zitten de belangrijkste bedieningselementen. Uiteraard voor Command & Co. Veel belangrijker is echter de AMG DRIVE UNIT en de E-SELECT-pookknop van de zeventraps AMG DCT automaat. Verder vallen in het interieur allerlei klassieke details op die een hommage aan de 300SL Gullwing zijn, zoals de ronde luchtroosters en het brede vleugelvormige dashboard. Hier past de stijlvolle rode nappa-lederen bekleding uitstekend bij. Minder passend en stijlvol zijn de herkenbare Mercedes-Benz onderdelen die ik her en der meen te herkennen. Ondanks de prijs van ruim € 250.000 was een greep in het onderdelenmagazijn blijkbaar niet te voorkomen. Geen ramp, maar wel een afbreuk aan de exclusieve beleving.
Afweergeschut
Met een druk op de startknop wek ik de mij goed bekende 6.2 liter V8 tot leven. Wat dan echter volgt, verrast zelfs mij. Met een luid gebulder wordt de motor wakker. Zowel in als buiten de auto is het kenmerkende V8 gebrul veel krachtiger aanwezig dan bij een gewone AMG. Prachtig! Mede door een compleet nieuw in- en uitlaatsysteem en aanpassingen aan de kleptiming en nokkenas klinkt deze brute geweldenaar beter dan ooit en ligt het vermogen een aanzienlijk stuk hoger. Maar liefst 571pk bij 6.800tpm en 650Nm bij 4.750tpm hebben de mannen van AMG uit het atmosferische blok weten te persen. Ik bedank de heren op mijn blote knieën dat ze voor dit heerlijke blok hebben gekozen, en niet voor de meer voor de hand liggende 6.0 BiTurbo V12 uit de 65 AMG serie. Met dat blok onder de kap zou de SLS AMG een dragster zijn geworden, terwijl hij nu juist atletisch en lichtvoetig aanvoelt. De eerste meters rijd ik met een respectvolle rechtervoet weg. De AMG DRIVE UNIT staat in comfortstand en de automaat met dubbele koppeling schakelt vroeg naar een hoger verzet. De besturing voelt zeer direct aan en de weerstand van de snelheidsafhankelijke bekrachtiging ligt naar mijn idee wat laag. Je rijdt met de SLS AMG moeiteloos de stad uit. Wanneer ik even later mijn gevoel voor de auto heb ontplooid en er lege stukken snelwegasfalt voor me opduiken, druk ik bij 100km/h het gaspedaal vol in. In een oogwenk schakelt de DCT automaat naar het juiste verzet en word ik met een klap in de rugleuning geduwd. Heel even heb ik het idee dat er geen motor in het vooronder van de SLS ligt, maar militair afweergeschut. Terwijl de adrenaline door mijn lijf schiet en mijn hart sneller slaat bereikt de auto hoogst illegale snelheden. Met een noodgang en oerkabaal raas ik langs andere weggebruikers heen. Hiervoor heb je geen rijbewijs nodig, maar een wapenvergunning.
Vuurklaar
De prestatiecijfers zijn dan ook hoogst indrukwekkend. In 3,8 tellen zit je op de honderd en niet veel later bereik je de elektronisch begrensde (!) top van 317km/h. Vandaag hou ik het bij 270km/h voor gezien, de auto en bestuurder moeten immers heelhuids terug. Geen moment twijfel ik aan de opgegeven topsnelheid. Daar waar een C63 of E63 AMG moeite met dooraccelereren krijgt raakt de SLS AMG pas goed in balans. De weerstand in de besturing wordt groter en de downforce neemt door de uitgeklapte spoiler met enkele kilo's toe. Geen enkel moment voelt de SLS onstabiel aan, ook niet wanneer ik enkele listige hobbels op de A27 passeer. Genoeg gevlogen. In de Flevopolder bieden zich een paar mooie wegen aan om het dynamische karakter van de SLS AMG te beproeven. Mercedes-Benz, of beter gezegd AMG, heeft veel moeite gedaan om het zwaartepunt zo laag mogelijk te houden. Niet alleen het eerder aangestipte spaceframe draagt daaraan bij, ook de in front-mid configuratie geplaatste motor met dry-sump smering hangt zo laag mogelijk bij de grond. Verder is er veel aandacht besteed aan een optimale gewichtsverdeling door onder andere de versnellingsbak tegen de achteras aan te plaatsen. Op papier bedraagt de gewichtsverhouding 47/53 en dat voel je. Ik zet de automaat met de AMG DRIVE UNIT in de sportstand en even later in de manuele modus, zodat de bak dubbel ontkoppelt en ikzelf de schakelmomenten kan kiezen. Met hoge snelheid stuur ik een bocht met chirurgische precisie in. Onderstuur is niet aanwezig, van een flinke portie overstuur weerhoudt mij slechts het ingeschakelde ESP. Het gas gaat erop en ik stuif af op de volgende bocht. Wanneer de oranje LED's beginnen te branden schakel ik met de rechterflipper op. De bak reageert vliegensvlug op mijn commando, er zit nauwelijks vertraging in. Remmen, terugschakelen en met een flinke dot tussengas vlieg ik de volgende bocht in. Ja, dit is het werk van de AMG-technici. De Mercedes-Benz SLS AMG is een perfect gebalanceerde sportwagen.
Ultieme synthese
Helaas blijkt mijn bankrekening aan het einde van de dag te mager om een SLS AMG te kunnen bekostigen. Met een vanafprijs van 242 mille is hij niet eens zo heel duur voor een Mercedes-Benz. Voor een SL65 AMG, een voetbalvrouwen auto bij uitstek, moet er zelfs drie ton worden witgewassen. Een SL63 AMG is slechts een fractie goedkoper dan deze veel minder protserige SLS. Dat werpt de vraag op waarom je überhaupt nog voor zo'n gewone SL zou moeten kiezen, wanneer je ook voor de ultieme synthese van Mercedes-Benz en AMG kunt gaan. De extra investering zal zich hoogstwaarschijnlijk terugbetalen en met de SLS AMG laat je zien dat smaak wel te koop is. Het is dan ook niet vreemd dat alle voor Nederland bestemde exemplaren inmiddels verkocht zijn.
Fotografie: Jesse Kraal
- Perfect gebalanceerd onderstel
- Beangstigende prestaties
- Exclusief karakter
- Lastige instap
- Mengelmoes in interieur
