In luttele jaren is Kia een sterke speler op de Nederlandse markt geworden. Vooral in de lagere segmenten scoort het Koreaanse merk goed bij het particuliere koperspubliek. In het populaire B-segment liet de doorbraak wat langer op zich wachten, pas met de in 2011 geïntroduceerde Rio stegen de verkopen flink. Tegen zijn Europese ontwerp, scherpe prijzen en zeven jaar garantie waren weinig concurrenten opgewassen. De Kia Rio gaf zelfs de technisch verwante Hyundai i20 het nakijken. Nu de concerngenoot volledig in het nieuw is gestoken, pareert Kia de aanval uit eigen huis met een subtiel gefacelifte Rio.
Goede ontwerpen herken je vaak pas na verloop van tijd. Hoewel de Kia Rio alweer vier jaar op de markt is, oogt de auto nog steeds fris en actueel. Het ontwerp van Peter Schreyer heeft de tand des tijds opmerkelijk goed doorstaan. Mede dankzij de gezichtsbepalende 'Tiger nose'-familiegrille en het rustige lijnenspel valt de Rio niet uit de toon. Ook naast nieuwere modellen maakt de Rio een moderne indruk. En dat ligt echt niet aan de facelift. Deze valt namelijk relatief subtiel uit. Zo heeft de grille nu een roestvrijstalen omlijsting met een geometrisch patroon, zijn de koelopeningen van de voorbumper anders getekend en is de achterbumper licht geretoucheerd. Om eerlijk te zijn vallen de wijzigingen nauwelijks op. Pas wanneer je de nieuwe Rio naast een ouder exemplaar parkeert, zie je minimale verschillen, maar het blijft een speurtocht naar details. Meer vernieuwing was ook niet nodig. Wie zich van de grijze massa wil onderscheiden kan nu voor twee nieuwe exterieurkleuren kiezen: Digital Yellow en Urban Blue.
In plaats van uitgebreid aan het uiterlijk te schaven, heeft Kia zich voornamelijk met de verschillende uitrustingniveaus beziggehouden. Zo is de nomenclatuur van de verschillende uitrustingspakketten uniformer en de uitrusting completer geworden. De absolute instapper is nu de EconomyLine. Daarboven volgen de ComfortLine, DynamicLine en ExecutiveLine. De door ons gereden DynamicLine à 16.495 euro is al behoorlijk rijk uitgerust. Naast centrale deurvergrendeling, airco, elektrische ramen en spiegels, radio met MP3-speler en USB/AUX ingang, mistlampen, cruise controle en een lederen stuurwiel en pookknop zit er ook het Supervision-instrumentencluster, Bluetooth, projectiekoplampen met DRL, LED achterlichten en privacy glass op. Dat is echt ongekend compleet in deze klasse. Voor een bescheiden meerprijs van 500 euro is er tijdelijk ook een First Edition leverbaar die aan deze lange lijst 17 inch lichtmetalen velgen toevoegt.
Ook het interieur is subtiel aangepakt. Ten opzichte van de voorganger valt vooral de nieuwe hoogglans zwarte middenconsole op. Dat is wel ten koste van het handige aflegvakje naast de radio-unit gegaan. Verder heeft Kia her en der met aluminiumkleurige opsmuk gestrooid, zoals bij de uitstroomopeningen en rondom het instrumentencluster. Volgens Kia komen deze toevoegingen de luxe uitstraling ten goede, maar naar onze mening oogt het interieur er vooral onrustiger door. Opvallend is ook de keuze om het kleurenaanbod te beperken. Kon je in de voorganger nog voor drie frivole interieurkleuren kiezen, vanaf het nieuwe modeljaar is in Nederland alleen nog het saaie zwarte dashboard beschikbaar. Andere interieurkleuren lijken te zijn voorbehouden aan de nieuwe Hyundai i20. Onveranderd goed is het ruimteaanbod van de kleine Kia. In de Rio hebben vier personen meer dan voldoende plek. Voorin zijn de voorstoelen een tikkeltje comfortabeler geworden, wat vooral tijdens langere afstanden positief opvalt.
Kia Nederland heeft de facelift direct aangegrepen om het motorenaanbod in ons land uit te dunnen. Zo is de sterkere 1.4 CVVT met 109pk en handbak uit de prijslijst verdwenen. Je kunt 'm alleen nog maar als automaat bestellen. Op dieselgebied is de 1.4 CRDI compleet geschrapt. Zodoende blijven er slechts twee motoren over: de door ons gereden atmosferische 1.2 CVVT benzinemotor met 85pk en 121Nm en een driecilinder diesel met 75pk en 170Nm. In de praktijk volstaat de 1.2 CVVT ruimschoots om de Rio vlot voort te bewegen. Het is geen strepentrekker, maar je hebt ook niet de indruk iets tekort te komen. Wel is het zo dat het atmosferische blokje met name bij lage toerentallen weinig koppel levert. Dat uit zich vooral bij het wegrijden uit stilstand, waar je met veel fingerspitzengefühl het gas- en koppelingspedaal moet bedienen om de motor niet af te laten slaan. Met een modern turboblokje heb je dat probleem niet. En hoewel Kia binnenkort een nieuw 1.0 T-GDI blok lanceert, zal deze nieuwe motor hoogstwaarschijnlijk aan de Rio voorbijgaan. Volgens de importeur is het weggedrag van de vernieuwde Rio geoptimaliseerd, maar naast de directere besturing konden we weinig verschillen opmerken. Het onderstel van de Rio is nog steeds vooral op comfort gericht, sportieve aspiraties konden we tijdens de korte testrit niet ontdekken.
De facelift van de Kia Rio valt erg subtiel uit. Voor wat betreft het uiterlijk is dat niet erg, het ontwerp van Peter Schreyer is tamelijk tijdloos gebleken. Positief vallen de herziene uitrustingspakketten op. Ze zijn nog completer geworden, maar niet duurder. Voor dezelfde investering krijg je nu 'meer' auto dan voorheen. Minder te spreken zijn we over de wijzigingen in het interieur en het uitgedunde motorenpalet. De vernieuwde Kia Rio mag blijkbaar niet langer in het vaarwater van concerngenoot Hyundai i20 komen. Kekke interieurkleuren en modernere gadgets zijn voorbehouden aan de laatste. Wie echter niet zo nodig met het allernieuwste speeltje op pad moet, heeft met de Kia Rio nog steeds een goede en betaalbare B-segmenter te pakken.