Als nietsvermoedende petrolhead zou je de Alfa Romeo MiTo van deze pagina met open armen ontvangen. Met zijn 18 inch velgen, Rosso Alfa lak en zwarte spiegelkappen laat de MiTo menig autohart sneller slaan. Onder de kap zit echter een zuinige dieselmotor verstopt die dankzij zijn geringe koolstofdioxide uitstoot maximaal van de Nederlandse belastingregels profiteert. Is de Alfa Romeo MiTo daarmee nog steeds een fijn rij-ijzer? Of is de 1300 JTDm dieselmotor eerder een ongewenste lading onder de kap?
Indien je opzoek bent naar een introvert wegenbelastingvrij modelletje waarmee je onopvallend door het verkeer van A naar B wil karren kun je beter met een grote boog om Alfa Romeo heen lopen. Het Italiaanse merk staat niet bepaald bekend om zijn zakelijke ingetogenheid en ook de MiTo ECO is een smakelijke illustratie van Zuid-Europese stijl en klasse. In plaats van smalle bandjes met een lagere rolweerstand, een dichte grille en subtiele spoilers ter verbetering van de aerodynamica steekt Alfa Romeo keihard haar tong uit naar alle andere fabrikanten van dit soort zuinige modellen. De Italianen doen er zelfs een schepje bovenop door de MiTo ECO tegen aantrekkelijk geprijsde pakketten extra hoerig uit te rusten. Dikke 18 inch wielen, een look-a-like diffuser en de befaamde Rosso Alfa lakkleur moeten de koper - en wellicht een enkele Alfist - over de streep trekken.
Het interieur mag dan wel wat nuchterder van aard zijn, maar ook hier heb je niet meteen de indruk in een auto die min of meer voor zuinigheidsfetisjisten bedoeld is plaats te hebben genomen. De sportieve details glimmen je tegemoet en ook de fameuze DNA-schakelaar is niet geschrapt. Opvallend aanwezig zijn ook de nogal goedkope materialen die gezien de forse vanafprijs van de MiTo best van een hoogwaardiger niveau hadden kunnen zijn. Zodra je in de fijn zittende stoelen hebt plaatsgenomen - die voor een bescheiden bedrag met fraai Poltrona Frau leder bekleed zijn - kun je niet anders dan de eerder geconstateerde gebreken met de mantel der liefde te bedekken. Zulke mooi gevormde en goed ondersteunde zetels zijn een unicum in deze klasse en van een heel andere orde dan de zo bekende kerkbankjes van een ander concern. Het zijn juist deze details, net als het dikke sportstuurtje en de fijn in de hand liggende pook, die van een Alfa een Alfa maken.
Dat de Alfa Romeo MiTo gezegend is met goede rijeigenschappen mag niets nieuws zijn. Desalniettemin is het indrukwekkend om te ervaren hoe de 1.3 JTDm ECO met zijn 85pk en 200Nm daar geen inbreuk op vormt. Op papier spreken de cijfers weinig tot de verbeelding. Een sprint van nul naar honderd in 12,5 seconden en een top van 175km/h is niet wereldschokkend. Okay, de prestaties zijn van een andere orde dan die van de benzinebroeders, maar de 1.3 JTDm is beslist geen futloze koffiemolen. Het is juist een levendig aanvoelend blok waarmee de lichte MiTo gretig van zijn plek stormt. De achilleshiel van dergelijke blokken is vaak het onontkoombare turbogat, maar dat is gelukkig niet te nadrukkelijk aanwezig. Reeds bij 1.500tpm bereikt de diesel zijn volledige koppel en dat lijkt naadloos over te gaan in het vermogen dat bij 3.500tpm vrijkomt. Juist doordat dit romige koppel over een breed toerengebied beschikbaar is kun je met de MiTo relatief schakellui rijden. Bij 120km/h in 'vijf' - de MiTo heeft geen zesbak - draait het blokje 2.300 toeren. Wanneer je vervolgens gas geeft spurt de Alfa zonder bokken vandoor. Het dieselgeratel blijft meestal binnen de perken, maar wanneer je flink doortrekt gaat de rauwe en lawaaierige motorloop de andere omgevingsgeluiden nadrukkelijk overrulen. Ook daar kun je waarschijnlijk door het gunstige verbruik en de daaraan gekoppelde belastingvoordelen overheen stappen. Alfa geeft een gemiddeld verbruik van 3,68 liter per honderd kilometer op. Tijdens de korte introductie konden wij dat helaas niet verifiëren, maar het moge duidelijk zijn dat een dergelijk verbruikscijfer bij een stevige rijstijl nogal optimistisch is.
Toegegeven, bij een milieuvriendelijk model gaan ratio en emotie niet vaak samen. Ook bij de MiTo ECO moeten er concessies worden gemaakt, echter niet zozeer op motorisch gebied. De spaarversie van de MiTo ondermijnt het sportieve karakter niet. In hoeverre je met de MiTo 1.3 JTDm ECO daadwerkelijk een besparing kunt realiseren staat echter ter discussie open. In deze klasse zijn immers goedkopere alternatieven rijkelijk aanwezig. Wanneer het je dus echt om de centen gaat is een andere keuze wellicht slimmer. Indien je tegelijkertijd niet op het rijplezier wenst te beknibbelen is de MiTo ECO een goed te verantwoorden keuze.