Terwijl Seats gehele modellenlijn de afgelopen jaren een vleugje Spaanse flair meekreeg, lieten de Spanjaarden hun Alhambra al die tijd ongemoeid. De in 1996 geïntroduceerde ruimtewagen kreeg tien jaar geleden een facelift en deelde zijn uiterlijk en techniek met de Volkswagen Sharan en de Ford Galaxy. Vijf jaar geleden gaf Ford beide VAG-broeders het nakijken door op eigen houtje de Galaxy op de markt te brengen. Nu vinden ook Volkswagen en Seat de tijd rijp om hun ruimtereuzen te vernieuwen en weer een rol van betekenis te kunnen spelen in het MPV-segment, waarin ook giganten als de Renault Espace en de Chrysler Voyager opereren. De nieuwe Sharan en Alhambra gaan daarbij opnieuw gebroederlijk door het leven. Wij namen de Spanjaard een paar dagen mee op ruimtereis.
Aan het ontwerp van de Alhambra is die samenwerking met Volkswagen duidelijk af te lezen. Het lijnenspel, dat behoudens een licht afwijkend front identiek is aan dat van de Sharan, laat meer degelijke Volkswagen- dan speelse Seat-identiteit zien. De Alhambra is hierdoor nog steeds een beetje het buitenbeentje binnen het Seat-programma, zoals zijn voorganger dat ook was. Je kunt daarom vraagtekens zetten bij de emoción die de Spanjaarden willen oproepen, al wil dat niet gelijk zeggen dat de Alhambra er niet goed uitziet. Integendeel, Seat heeft met de Alhambra een degelijke en tijdloze aanvulling op het modellenaanbod neergezet. Hij heeft bovendien een flinke groeispurt doorgemaakt. Ten opzichte van zijn voorganger groeide het model een decimeter in de breedte en ruim twee decimeter in de lengte, zodat de nieuwe Seat zich qua afmetingen prima kan meten met andere grote spelers in het MPV-segment. Van die twee decimeter extra lengte profiteert ook de wielbasis, die met 2,92 meter hoge verwachtingen schept voor de binnenruimte.
Die binnenruimte is inderdaad gigantisch. Achterpassagiers krijgen voortaan via handige schuifdeuren - tegen meerprijs elektrisch bedienbaar - toegang tot de Alhambra en baden, evenals de voorinzittenden, in een zee van ruimte. De drie afzonderlijke stoelen zijn onafhankelijk van elkaar te verschuiven voor extra been- of bagageruimte. Een derde zitrij is optioneel verkrijgbaar, al blijkt die in de praktijk vooral geschikt voor kinderen. De bagageruimte van de nieuwe Alhambra is, afhankelijk van het aantal zitplaatsen, riant bemeten. In vijfzits configuratie slikt de Alhambra al 800 liter bagage. De derde zitrij snoept daar weliswaar een kleine 550 liter van af, maar wie de bagageruimte van de Alhambra maximaal wil benutten, kan de vijf achterstoelen via het EasyFold-systeem ook eenvoudig met een hendel omklappen. Hiermee ontstaat een volledig vlakke laadvloer en stijgt de bagagecapaciteit tot een royale 2.430 liter. Met deze inhoud en vooral ook het gemak waarmee dit gerealiseerd wordt, kan de Alhambra gemakkelijk de strijd aan met andere bagageverslinders.
Vanachter het stuur valt direct op dat de Alhambra ook vanbinnen familiebanden heeft met de Sharan. Het dashboard is - op het stuurwiel na - één op één overgenomen uit de MPV van moeder Volkswagen. Dat betekent dat we uitkijken op een goed afgewerkt en overzichtelijk dashboard, dat aan duidelijkheid niets te wensen overlaat en de opbergmogelijkheden biedt die je van een fullsize MPV mag verwachten. Ook heb je in de nieuwe Alhambra minder het gevoel met een busje op pad te zijn dan in zijn voorganger, doordat het dik omrande stuurwiel niet meer zo plat ligt. In combinatie met de goed ondersteunende stoelen kun je daardoor makkelijk een fijne zitpositie vinden. Eenmaal onderweg zorgen het optionele sportonderstel en de prettige besturing ervoor dat het busjesgevoel ook tijdens het rijden bescheiden op de achtergrond blijft. De Alhambra doet keurig wat je van hem vraagt en gaat, zeker voor een auto van dit formaat, opvallend goed de bocht door. In dat opzicht kan de Seat zich aardig meten met de Ford Galaxy, die wat betreft rijeigenschappen door velen al jaren als de maatstaf in dit segment wordt gezien.
Met eenzelfde ex- en interieur als de Sharan zijn we nog niet klaar met de overeenkomsten met Volkswagen. Ook de motoren halen de Spanjaarden uit de schappen van de Duitsers. Omdat een V6 tegenwoordig 'not done' is, bestaat het benzineprogramma uit een 150 pk sterke 1.4 TSI en een 2.0 TSI, die 200 pk levert. Voor kilometervreters heeft Seat twee bekende varianten van de 2.0 TDI te bieden: de instapper met 140 pk en de door ons gereden topversie, die met 170 pk aan vermogen en een koppel van 350 Nm ruim voldoende vermogen en souplesse levert om de van zichzelf al 1.700 kg zware Alhambra vlot van z'n plek te laten komen. Al bij lage toerentallen maakt de viercilinder dieselmotor een krachtige en soepele indruk, waardoor de zestraps semi-automatische DSG-transmissie zonder tegensputteren vlot door zijn verzetten schakelt. Juist omdat de motor weinig toeren hoeft te maken om de Alhambra goed vooruit te laten komen, is het jammer dat een zevende versnelling ontbreekt. Op de snelweg draait de motor al snel tussen de 2.500 en 3.000 rpm, terwijl de Seat met veel minder ook goed vooruitkomt. Een extra versnelling zou ook het geluidsniveau en het verbruik verder terugdringen, al scoort de Alhambra ook met zes verzetten een keurig testverbruik van bijna 1 op 15 en blijft de geluidsproductie - zelfs hoger in de toeren - alleszins acceptabel.
Hij heeft even op zich laten wachten, maar uiteindelijk is de Alhambra dan toch afgelost. Met de nieuwe Alhambra hebben de Spanjaarden een doordachte auto neergezet, die uitblinkt in ruimte en flexibiliteit en bovendien een mooie balans tussen comfort en dynamiek te bieden heeft. De auto heeft op veel punten geprofiteerd van de samenwerking met Volkswagen, al lijkt Seats emoción daardoor tegelijkertijd wel te worden overstemd door Duitse zakelijkheid. Het is echter de vraag of kopers in dit segment dat interesseert. Zeker als je je realiseert dat de Alhambra zich op één belangrijk punt wel onderscheidt van de Sharan: in een vergelijkbare uitvoering loopt het prijsverschil al snel op tot enkele duizenden euro's in het voordeel van de Spanjaard. Voeg daar de complete standaarduitrusting nog aan toe, en je kunt niet anders concluderen dan dat de nieuwe Alhambra een behouden ruimtevaart tegemoet lijkt te gaan.