Lexus GS 450h Executive
Onbemind?
Er lijkt geen speld tussen te krijgen: de hegemonie van de Audi A6, BMW 5 Serie en Mercedes-Benz E-Klasse in de hoge middenklasse. Hoe goed auto’s als de Jaguar XF of Volvo S80 ook zijn, ze staan in de vaderlandse verkooplijsten al jaren in de schaduw van de drie Duitsers. Ook de verkopen van de Lexus GS steken schril af bij die van het succesvolle Duitse trio. Dat Lexus traditioneel goed scoort in betrouwbaarheids- en tevredenheidsonderzoeken, kan mensen niet op andere gedachten brengen. Zelfs de VIP-behandeling waarmee de Lexus-dealer je in de watten legt, lijkt weinig potentiële kopers over de streep te trekken. Is er dan iets op de GS tegen, of maakt onbekend gewoon onbemind? Op zoek naar het antwoord gingen wij een week met de onlangs opgefriste hybride GS 450h op pad.
Lichte facelift
Hoewel je het op basis van de verkoopcijfers misschien niet zou zeggen, is de GS geen onbekende in de hoge middenklasse. Het model draait al ruim vijf jaar mee, wat voor Lexus reden is geweest om de hybride zakensedan een lichte facelift te geven. De GS moet daarmee de nieuwe grootmachten in dit segment weer partij kunnen bieden. Veel meer dan een lichte restyling van het front veranderde er echter niet aan het model. Je moet dan ook echt even goed kijken om de vernieuwde GS van zijn voorganger te onderscheiden. Dat betekent tegelijkertijd wel dat de GS er ook in zijn nieuwe jas nog altijd erg imposant uitziet. Vooral vanaf de flank gezien oogt de grote Lexus dik en een tikje zwaarlijvig, maar ook de voor- en achterkant zien er indrukwekkend uit, zeker in het chique Deep Emerald metallic. Een handjevol blauw getinte logo’s en typeaanduidingen wijst er echter op dat de Lexus dankzij hybridetechniek zuiniger zou moeten zijn dan zijn pompeuze uiterlijk op het eerste gezicht doet vermoeden.
Knopjeswalhalla
Comfort wordt in de GS met kapitale letters geschreven. De sfeer van weelderigheid en luxe komt je bij het openen van het portier al tegemoet. Vanaf de comfortabele beige lederen stoelen kijk je uit op een two tone dashboard, dat in het donker fraai wordt verlicht door blauwe spotverlichting. De afwerking is bijna on-Aziatisch goed, al detoneert de roodbruine houtinleg nogal vanwege de wel erg nadrukkelijk glimmende laklaag. Eén van de weinige noviteiten aan boord van de GS is een vernieuwd en zeer uitgebreid multimediasysteem, dat gekoppeld is aan een sublieme audio-installatie van Mark Levinson. Lexus heeft er goed aan gedaan de bediening van het systeem via een touchscreen te laten verlopen, want van een centrale controller moet het merk nog niets weten. Daardoor kom je werkelijk overal - zelfs tot áchter het stuurwiel! - grote hoeveelheden knopjes tegen, wat op het eerste gezicht wat onoverzichtelijk lijkt. Gelukkig is de bediening vrij eenvoudig; ondanks dat het wemelt van de knopjes zul je in de GS dus nooit zo snel met chaotische taferelen te maken krijgen.
Perfect afgestemd
Lexus profiteert handig van de hybridetechniek uit de schappen van moedermerk Toyota. Het vertrouwen in deze aandrijving is zelfs zo groot, dat het volledige GS-gamma enkel uit de GS 450h bestaat. Die typeaanduiding doet trouwens vermoeden dat er onder de kap een 4.5 liter V8 schuilgaat, maar in het vooronder ligt ‘slechts’ een 3.5 V6, die tijdens het rijden een duet vormt met een elektromotor. Beide motoren zijn perfect op elkaar afgestemd: de elektromotor brengt de 1.835 kg wegende mastodont soepel in beweging, waarna de benzinemotor eenmaal op snelheid onmerkbaar het stokje overneemt. Het gecombineerde vermogen van 345 pk, dat via een fijne traploze CVT-transmissie op de achterwielen wordt losgelaten, maakt van de GS 450h een snelle jongen. Gevoelsmatig kom je met de GS al gretig vooruit, en ook de benodigde zes tellen voor de nul-tot-honderd-sprint bevestigen dat je in de GS 450h tot de vlottere verkeersdeelnemers behoort. Toch valt het nette testverbruik van 1 op 11,5 maar fractioneel zuiniger uit dan dat van zijn concurrenten, die door allerlei verbruiksreducerende maatregelen bijna net zo ver komen met een liter benzine.
Twee gedachten
Hoewel de GS 450h al vanuit stilstand aangenaam vlot is, is het aan boord tot op hoge snelheid bijna onwerkelijk stil. Zelfs als je de audio-installatie met een gezonde portie tegenzin monddood maakt, zijn het vooral de banden die verantwoordelijk zijn voor het kleine beetje geluid aan boord. Door de combinatie van die serene rust en de luxueuze uitrusting is de comfortbeleving in de GS 450h groots. Je merkt aan alles overduidelijk dat Lexus zich met de GS vooral op de Amerikaanse markt richt. Het is dan ook weinig verrassend dat de besturing licht is en weinig gevoel heeft. Dat is prettig bij lage snelheden, maar op snelwegtempo had het best iets zwaarder gemogen.
Des te opmerkelijker is het dat het onderstel juist behoorlijk direct is en op korte oneffenheden vrij stug aanvoelt, zelfs als de sportstand nog niet eens is ingeschakeld. Lexus lijkt hier een beetje op twee gedachten te hinken: de GS stuurt te licht om uitgesproken dynamisch te zijn, maar is door zijn communicatieve onderstel ook weer niet extreem comfortabel, al neigt de auto daar op goed geasfalteerde wegen wel overduidelijk naar. Daarnaast voel je in bochten dat het achterste van de GS zich vrij gemakkelijk laat verleiden om zijn eigen weg te gaan. Het VSC-stabiliteitssysteem heeft er z’n handen vol aan om de kont van de GS in het gareel te houden. Dat harde werken wordt wel beloond; het systeem weet de mate van overstuur tot acceptabele proporties terug te brengen.
Hybridehaasje
Wil je echt een milieustatement maken, dan is de GS 450h niet zo’n vanzelfsprekende keuze als je op voorhand zou verwachten. De GS weet zijn positie als enige hybridehaasje in het groene knollenland weliswaar om te zetten in een keurig verbruik, al is het verschil met andere hoge middenklassers tegelijkertijd te verwaarlozen. Qua dynamiek en bagageruimte moet de GS menig concurrent zelfs voor zich dulden, maar toch doe je de GS 450h tekort door ‘m als makkelijke prooi voor de gevestigde orde te zien. Het is vooral Lexus’ streven naar perfectie waarmee de GS 450h terugslaat. De krachtige en soepele aandrijflijn is fluisterstil, het comfort en de luxe zijn van hoogstaand niveau en op het glimmende hout na is ook de afwerking prima in orde. Weliswaar is de auto behoorlijk aan de prijs, maar tegelijk ligt het prijsniveau niet hoger dan dat van vergelijkbare Duitse concurrenten. Dat alles maakt van de GS een aangename reisgenoot, die zich op de meeste onderdelen prima kan meten met het welbekende Duitse trio en daardoor zeker wat meer waardering verdient.
- Verfijnde aandrijflijn
- Comfortabel en luxueus
- Fraai afgewerkt...
- ... op het glimmende hout na
- Afstandelijk en licht stuurgevoel
- Bagageruimte
