Audi A1 1.4 TFSI Ambition Pro Line
Size does matter
Steeds meer mensen wonen in een grote stad, onze invloed op het milieu wordt alsmaar belangrijker gevonden en bij de huidige economische omstandigheden let bijna iedereen op zijn portemonnee. Kortom: je hoeft niet lang te zoeken naar een verklaring voor de toenemende populariteit van compacte auto's. Dat is ook waarom Audi nu komt met de A1, haar eerste stadsauto sinds de Audi 50 eind jaren zeventig van het toneel verdween. Is dit een verstandige stap, of kan zo'n kleine auto nooit een echte Audi zijn? Voor het antwoord op deze vraag gingen we op pad met een knalrode A1.
Dakbogen
Knalrood met zilvergrijs, om precies te zijn; de 'dakbogen' kunnen namelijk in een afwijkende kleur worden gespoten. Bijvoorbeeld donkergrijs bij een witte kleur, of wit bij een bruine lakkleur. Alle beetjes helpen om je te onderscheiden op een parkeerterrein vol eenheidsworsten. Wat dat betreft moeten we meteen denken aan de MINI, om direct de meest voor de hand liggende vergelijking op tafel te leggen. Die rolt ook uit een premium fabriek, oogt eveneens bijzonder guitig en kent net als de A1 tal van manieren om naar de smaak van de koper aangepast te worden.
Een vlugge steekproef wijst uit dat bijna iedereen het ontwerp van de A1 zeer geslaagd vindt. Toch wel bijzonder, omdat we de bekende Audi-elementen, met de single frame grille als meest voorname, eerder alleen op grotere auto's zagen. Een grote grille die het front domineert, flinke wielen op de hoeken geplaatst en een vloeiende, sportieve daklijn: kennelijk is dit het recept voor een geslaagde stadsauto. De uitstraling van de A1 is wel sterk afhankelijk van de uitvoering. In een bedaagde kleur en met kleine wielen daalt hij meteen een paar treetjes op de begeerlijkheidsladder.
Bekend
Ook in het interieur zien we de bekende Audi-elementen. Het stuurwiel, de klokkenwinkel, de middenconsole: we wanen ons bijna in een A4. De 'look and feel' is van een niveau dat we niet eerder zagen in een compacte auto. Zo is de bovenkant van het dashboard volledig bedekt met zacht kunststof en hadden de knoppen van de aircobediening direct uit een R8 kunnen komen, om maar wat te noemen. Natuurlijk zijn er ook verbeterpuntjes: de bovenste panelen van de deurbekleding zijn wel van hard plastic en de handrem komt bij het aantrekken in aanraking met de armsteun.
Qua ruimteaanbod biedt de A1 wat je verwacht van een compacte auto: ruim voorin, wat minder ruim achterin en een kofferbak waarin de dagelijkse boodschappen nét passen. De stoelen zitten prettig en door de zijwangen bieden ze voldoende zijdelingse steun. Ondanks de schuin aflopende daklijn is er op de achterbank net genoeg hoofdruimte voor iemand van gemiddelde lengte. Dat komt vooral doordat de achterbank nogal diep is, in combinatie met de steile rugleuning zorgt dat echter voor een zithouding die niet heel comfortabel is.
Combinatie
Goed, het is tijd om de motor te starten. In onze A1 ligt de inmiddels bekende 1.4 TFSI - die in deze uitvoering een niet onaardige 122pk produceert - gekoppeld aan de zeventraps S-Tronic automaat met dubbele koppeling. Dit blijkt een prima combinatie voor de A1, vooral vanwege de trekkracht bij lage toerentallen. Wil je echt vlot optrekken, dan zul je - ondanks de turbo - wel flink moeten doortrekken in de versnellingen, wat zijn weerslag heeft op het verbruik. Het opgegeven verbruik bleek dan ook niet haalbaar, maar dat zien we vaker bij kleine auto's met een pittige motor.
Aan de automaat zal het in ieder geval niet liggen; deze schakelt snel op naar de zuinigste versnelling. Soms misschien wel iets té snel, zo schakelt hij bij 50km/h al naar het zesde verzet. Het zal best zuinig zijn, maar de trekkracht is dan minimaal, bovendien is het toerental van 1.200 met een koude motor niet heel bevorderlijk voor de levensduur van de motor. Dat geldt ook voor het, verder uitstekend functionerende, start/stop-systeem: als je met koude motor een parkeergarage uitrijdt, dan slaat de motor bij de slagboom af en weer aan, terwijl hij dan nog niet op temperatuur heeft kunnen komen.
Rijplezier
Wanneer de motor wel op temperatuur is, kunnen we uitzoeken wat de A1 allemaal in zijn mars heeft. Hij wordt immers gepresenteerd als een auto die rijplezier in overvloed biedt, dus hij heeft wat waar te maken. Gelukkig stelt hij daarin niet teleur: de kleinste Audi rijdt gewoon heel goed. Met zijn relatief directe besturing en tamelijk stugge onderstel is het betere bochtenwerk voor hem geen straf. Wanneer je de S-Tronic dan ook nog eens in de sportstand zet, of met de flippers achter het stuur bedient, is het helemaal een genot om van bocht naar bocht te rijden.
De keerzijde van de medaille is dat het rijcomfort wel wat te wensen overlaat. Het straffe onderstel maakt in combinatie met de forse 17 inch wielen dat oneffenheden in de weg goed voelbaar zijn. Toch voelt de A1, zeker voor zijn bescheiden formaat, behoorlijk volwassen aan. Misschien komt het door de gelijkenissen met grotere Audi's, door de luxe uitrusting van onze testauto of door de redelijk sterke motor en geraffineerde automaat. Waarschijnlijk is het een combinatie van deze zaken. In ieder geval heb je in de A1 niet het gevoel met een stadsautootje onderweg te zijn.
Concessies
De A1 is een stadsauto zonder de nadelen van een stadsauto. Hij rijdt volwassen, heeft een goed afgewerkt interieur en ziet er fraai uit. Of de vanafprijs van 17.500 euro gerechtvaardigd is? Aan de ene kant is het veel geld voor een kleine auto, maar aan de andere kant zou je de A1 misschien niet moeten beoordelen als kleine auto. De doelgroep bestaat uit mensen die zich een grotere auto wel kunnen veroorloven, maar vanwege het verbruik of parkeerruimte liever een kleinere hebben, zonder hierbij concessies te moeten doen. En voor hen is de A1 helemaal geen verkeerde keuze.
- Hip ontwerp
- Fijne motor
- Rijplezier
- Stevige vanafprijs
- Verbruik valt tegen
- Zitcomfort achterbank
