MINI Cooper D
1.6 16V Chili

Dirk-Jan Dalhuisen - 13 november 2010

Troonopvolging

Veel autofabrikanten hebben de laatste jaren kopzorgen gekend. Zelfs bij het altijd zo vrolijke MINI zouden ze 'm zomaar eens geknepen kunnen hebben. Niet eens zozeer vanwege de financiële crisis, maar des te meer vanwege de vele pogingen om het icoon van zijn troon te stoten. Eerder al verklaarden Alfa Romeo en Citroën de allemansvriend de oorlog met hun MiTo en DS3; nu is het Audi dat met de compacte A1 rechtstreeks de aanval op het Brits-Duitse succesnummer inzet. Reden genoeg voor een bescheiden update. Wij reden de vernieuwde Cooper D - tegenwoordig met een door BMW zelf ontwikkelde dieselmotor onder de kap - en zochten uit of MINI zich al zorgen moet maken om mogelijke troonopvolging.

Hartendief

Op verreweg de meeste auto's raak je na een aantal jaren wel uitgekeken, maar met zijn aaibare ontwerp weet de MINI zelfs na een decennium nog steeds de nekken te draaien. Zijn uitgesproken vrolijke lijnenspel heeft de afgelopen jaren het hart van een enorme schare liefhebbers gestolen. Jong en oud, blank en bruin, man en vrouw; waar de MINI ook opduikt, de kleine hartendief gooit overal succesvol zijn charmes in de strijd. Het is dan ook niet zo vreemd dat ze bij MINI subtiel te werk zijn gegaan bij de optische restyling van het retromodel, dat als één van de meest succesvolle reïncarnaties uit de automobiele geschiedenis bekend staat. Daardoor oefent de MINI ook in zijn nieuwe jas nog steeds diezelfde grote aantrekkingskracht als voorheen uit. Onopvallend over straat gaan kun je met de Cooper D dan ook wel vergeten. Zeker als je uit de oneindige mogelijkheden kiest voor een opvallende configuratie, is aandacht verzekerd.

Beleving

Ook het interieur is er niet één van het kaliber dat je in een doorsnee auto verwacht. De vormgeving van het dashboard is op z'n zachtst gezegd spraakmakend. Met een joekel van een - centraal geplaatste - snelheidsmeter en zijn karakteristieke tuimelschakelaartjes knipoogt de MINI overduidelijk naar zijn voorouders. Ook de ronde vormgeving die werkelijk overal in terugkomt, oogt lekker retro en laat zien dat ze bij MINI oog voor detail hebben. Bij die typische MINI-eigenzinnigheid horen echter ook beperkingen, vooral op praktisch gebied. Zo zijn de ergonomie en de afwerking voor verbetering vatbaar en is de ruimte achterin letterlijk MINI. Zelfs voor kinderen is de beenruimte op het achterbankje erg krap. Voorin is het echter prima uit te houden; ook langere inzittenden zullen niet snel in de knel komen. Wie de MINI liever als twee- dan als vierzitter gebruikt, ziet de bagageruimte, die met de achterbank omhoog slechts 160 liter slikt, naar een meer acceptabele 680 liter toenemen.

Zakelijk interessant

Als BMW zich gaat bemoeien met de ontwikkeling van een motor, zit het meestal wel goed. Dat is bij de Cooper D niet anders. Als we met de auto op pad gaan, valt direct op dat de motor zich keurig op de achtergrond houdt. Ondanks de stille loop beginnen de 112 paarden onder de kap al bij lage toeren gretig te trappelen. Trap je de Cooper D vervolgens op z'n staart, dan begint het motorgeluid hoger in de toeren wat rauw te worden. Doordat het koppel van 270 Nm echter al vanaf 1.750 rpm beschikbaar is, hoef je de MINI niet zonodig in de toeren te jagen om lekker vooruit te komen. Je kunt de fijne zesbak al vroeg door zijn verzetten loodsen, waardoor de Cooper D iedere 100 kilometer slechts 3,8 liter brandstof nodig zou hebben. Hoewel dat verbruik tijdens onze testperiode beduidend hoger uitviel op een nog altijd acceptabele 6 liter, hoeft over de Cooper D slechts 20% te worden bijgeteld. Dat maakt de Cooper D ook voor de zakelijke rijder tot een interessante optie.

Benchmark

Dat je met zo'n lage bijtelling niet per definitie hoeft in te leveren op rijplezier, ontdekken we als we ons Chili Red gespoten testexemplaar uitlaten op de bochtige dijkweggetjes langs de IJssel. Daar bewijst de Cooper D, evenals zijn benzinebroertjes, over uitdagende rijeigenschappen te beschikken. Het blijft een genot om de Cooper D met het dik omrande sportstuurtje vlijmscherp en met uiterste precisie over de weg te dirigeren. Ondanks zijn leeftijd is de MINI duidelijk nog steeds de benchmark als het om wegligging en stuurgevoel gaat. De auto ligt als een blok op de weg en geeft geen krimp in de bocht. Zijn sportieve en communicatieve karakter gaat echter wel ten koste van het comfort. Het is maar de vraag in hoeverre dat de echte kilometervreter op den duur niet gaat vervelen. Wat dat betreft bewandelt Citroën met de DS3 nadrukkelijker een tussenweg, al mist die op zijn beurt wel weer de scherpte en het rijplezier van de MINI.

Altijd blijven lachen

Zoek je een praktische en comfortabele compacte auto, dan loop je waarschijnlijk met een grote boog om de Cooper D heen. De auto is meer weggelegd voor de kilometervreter die een auto met een levendig karakter weet te waarderen. En daarin overtuigt de Cooper D op MINI-waardige wijze. Hij is niet perfect en met een prijskaartje dat voor een fatsoenlijk uitgeruste Cooper D met speels gemak de 30 mille passeert evenmin goedkoop, maar de unieke rijbeleving waarop de kleine eyecatcher je trakteert, maakt de Cooper D wel tot één van de leukere rijdersauto's met 20% bijtelling. Kun je over de prijs en de praktische bruikbaarheid heenkomen, dan bezorgt de Cooper D je elke rit weer een in dit segment zo belangrijke glimlach op je gezicht. De tijd zal uitwijzen of MINI hiermee een vuist kan maken tegen de concurrenten die luid op de deur kloppen. Dat het eigenzinnige merk met de Cooper D een pretpakket voor de kilometervreter heeft neergezet, staat echter als een paal boven water!

  • Uitstraling
  • Rijeigenschappen
  • Motorkarakter
  • Prijzig
  • Praktische bruikbaarheid
  • Afwerking niet vlekkeloos