Peugeot 107
1.0 XS

Pawel Piotrowski - 22 april 2010

Nieuwe prikkels

Bij een kleine auto hoort een kleine facelift. Dat moet Peugeot althans gedacht hebben bij het opfrissen van haar 107. Een uitgebreide facelift is het pientere model dan ook bespaard gebleven en de subtiele correcties lijken meer dan geslaagd. Samen met de gunstige A-label kwalificatie zou dat voor een nieuwe verkoopimpuls moeten zorgen.

Etikettering

De etikettering van automodellen is sinds een ruim jaar dan ook van grote invloed op de dikte van de portemonnee. Dankzij de geringe CO2-uitstoot van het driecilinderblokje wordt de aankoop van een 107 royaal beloond door de Nederlandse Staat. Als koper van een 107 rijd je met een brede grijns de showroom uit omdat voor het minuscule autootje geen BPM en motorrijtuigenbelasting hoeft te worden betaald. Voor velen een reden voor een feestje, maar komt de kater niet later? In het geval van de Peugeot 107 lijkt dat onwaarschijnlijk. Om te beginnen is de 107 nog steeds een erg leuke verschijning om te zien en is het ontwerp na vijf productiejaren nog lang niet over de houdbaarheidsdatum heen. De nieuw getekende voorbumper met chromen beugel verleent nu wel net dat beetje meer onderscheid ten opzichte van de overige twee leden van het succesvolle trio.

Luchtig

Het interieur is identiek aan dat van voor de facelift. De speelse belijning en grappige details hebben de tand des tijds goed weten te doorstaan. Alleen de bediening van de optionele airco doet door het gebruikte witte materiaal nogal goedkoop en kwetsbaar aan. Vooral de twee schuifregelaars voelen weinig solide aan en prikken bij langere bestuurders hinderlijk tegen de knieschijf. Dat ligt niet zozeer aan het feit dat er te weinig ruimte is om met uitgestrekte benen voorin te zitten, maar veeleer aan de ontbrekende axiale stuurverstelling waardoor je als langer persoon gedwongen wordt om dichter op het stuur te zitten. Korte mensen hebben daar geen last van, toch blijft het jammer dat door een dergelijke misser de aanwezige ruimte niet optimaal kan worden benut. Want deze is in principe royaal aanwezig. Zowel aan hoofd-, been- en schouderruimte heerst normaliter geen gebrek.

Veelzijdige vakjes

Achterin gaat het er logischerwijs wat krapper aan toe. De nauwere instap nodigt niet echt uit om er vrijelijk plaats te nemen en de beperkte beenruimte bevestigt dat idee. Gezien de lengte van de 107 mag dat echter geen reden tot klagen zijn. Het is eerder bewonderenswaardig dat Peugeot een volwaardige achterbank heeft weten te plaatsen. Bij het openen van de achterruit - de 107 heeft uit kostenbesparing geen metalen vijfde deur - wordt zichtbaar hoe dat is bereikt. Met een inhoud van 140 liter is de bagageruimte namelijk niet echt groot te noemen. Gelukkig zijn er in de rest van het interieur voldoende bakjes en vakjes aanwezig om een hoop losse spullen in te verliezen. Het dashboardkastje is daarbij niets meer dan een open aflegvak en het bakje op de middenconsole kan achteraf worden gevuld met een portable navigatiesysteem.

Skelter

Menigeen heeft in zijn jeugd veel plezier gehad aan een door spierkracht aangedreven skelter. Met een korte wielbasis en relatief flinke breedte staat zo'n speelgoedvervoermiddel symbool voor de Peugeot 107. Ook deze kenmerkt zich hoofdzakelijk door een goede wendbaarheid en speels rijgedrag. Over korte oneffenheden stuitert de 107 wat bokkig heen, maar het wordt nooit zo oncomfortabel als op een echte skelter zonder vering. Verder ligt de Peugeot lekker op de weg en voelt ook op de snelweg voldoende veilig en stabiel aan. Alleen bij een stevige zijwind heeft de 107 de neiging om te gaan zwabberen, maar dat is niet bepaald buitengewoon in deze klasse. Uiteraard is de stad meer het domein van de 107, daar voelt hij zich als een vis in het water. Dapper snort het licht vernieuwde driecilindertje voor zich uit als je door nauwe en drukke straten rijdt. Met 68 pk en 93 Nm is het geen krachtpatser, maar door het lage gewicht van 775 kg en de soepel en trefzeker schakelende vijfversnellingsbak voelt de 107 best pittig aan. Door de lange overbrengingsverhoudingen heb je in de stad ook genoeg aan de eerste drie verzetten. Op provincie- en rijkswegen kom je eigenlijk pas toe aan het vierde en vijfde verzet. Je haalt er geen hogere snelheden mee, maar het geluidsniveau daalt door het lagere toerental wel tot een prettiger niveau. Natuurlijk is ook het brandstofverbruik erbij gebaat. Zonder noemenswaardige inspanningen behaalden wij een gemiddeld testverbruik van 5,2 liter per 100 kilometer, oftewel een keurige 1 op 19.

Balans opmaken

Dat de Peugeot 107 alweer vijf jaar op de markt is zie je hem eigenlijk nauwelijks aan. Het is nog steeds hetzelfde guitige autootje zoals we hem enkele jaren geleden hebben leren kennen. Door de geretoucheerde bumper past de 107 nu wel beter in de huidige modellenlijn van Peugeot. Tevens zijn er marginale aanpassingen aan het kleine blokje doorgevoerd met een op papier lager verbruik tot gevolg. Echt nodig is dit niet geweest, want ook zonder deze drie gram lagere CO2-uitstoot zou de 107 van de gunstige A-label kwalificatie hebben geprofiteerd. Dat dit echter niet het enige aankoopaspect is laat onze rijtest duidelijk zien. De schaarse minpuntjes worden namelijk ruimschoots goedgemaakt met de pluspunten.

  • Ontzettend zuinig
  • Ruim en luchtig interieur
  • Prima uitrusting
  • Mist axiale stuurverstelling
  • Kleine bagageruimte
  • Stuiterig weggedrag