Seat Leon 2.0 TDI Stylance
Intro
Nauwlettend hield ik de laatste tijd in de gaten of de nieuwe Leon al in Nederland gearriveerd was, want ik was zeer gecharmeerd van het nieuwe model vanaf het moment dat de eerste foto's op internet kwamen te staan. Nu eindelijk was het zover en de plaatselijke dealer stelde mij in de gelegenheid de Leon zelf eens te besturen.
Het interieur
Op het eerste gezicht komt het interieur op mij netjes en degelijk over, maar het komt ook direct wat kaal over. Op zich is het wel lekker dat er niet vele onzinnige knopjes op het dashboard zitten die je toch niet gebruikt, maar het had toch zeker wel wat spannender gekund. Met name de middenconsole komt met de kleine zwarte knopjes op een massieve, grijze achtergrond erg kaal over. Het gedeelte voor de bestuurder pas daarentegen wel bij het sportieve karakter van de auto: een driespaaks sportstuurtje dat lekker in de hand ligt met grote, mooi gevormde klokken erachter. Bij sommige posities van het stuur viel het me overigens op dat de klokken slecht af te lezen zijn.
De posities van alle bedienbare onderdelen zijn allemaal des VW's en zodoende erg praktisch. Het gebruikte materiaal op en om het dashboard had van mij wel wat hoogwaardiger gemogen, maar ik realiseer me ook dat dit waarschijnlijk bij de strategie van VW past waar er natuurlijk duidelijk onderscheid moet zijn tussen de verschillende merken onder VW.
De stoelen zitten gewoon lekker zoals je dat mag verwachten. De beide sport-uitvoeringen die de Seat Leon rijk is beschikken over heuse sportstoelen die ongetwijfeld het sportieve karakter nog wat opvoeren.
Achterin verbaasde de ruimte me. Ondanks de sportieve lijn had ik toch duidelijk genoeg hoofdruimte achterin, iets wat ik bij bijvoorbeeld de Focus erg miste. Ook nog verder naar achteren, in de kofferbak, is er een mooie hoeveelheid bruikbare ruimte.
Het exterieur
Tsja, daar viel ik in eerste instantie al voor, maar toch valt ie me nu wat tegen in het echt. Gelukkig heb ik in de showroom nog een paar andere Leons kunnen bewonderen en kan zodoende concluderen dat de kleur veel met dit model doet. Deze jongen moet in stemmig zwart of in een felle sportieve kleur worden gestoken. Dit grijze-muizen-kleurtje doet hem geen goed.
De scherpe, kromme lijnen in het plaatwerk maken er in het geheel een mooi plaatje van. Seat voert deze lijn nu misschien wel wat al te driftig door bij al zijn modellen, maar deze Leon kan het, als je hem los van zijn hele familie bekijkt, zeker hebben. Honingraatgaas, een prominente grille, mistlampjes en lichtmetaal geven de extra sportieve touch aan dit model.
Opvallend zijn verder de rechtopstaande ruitewissers en de extra zijruitjes voor en achter, iets wat de nieuwe modellen van Seat kenmerkt. Ook de handgrepen zoals we die eerder bij Alfa Romeo en de 206SW zagen zijn mooie designstukjes.
Het rijden
Als ik goed zit, start ik de motor eens. Oei, wat een geluid. Op zich is er met een rauw motorgeluid niks mis, maar deze diesel neigt meer naar een tractor dan naar een sportief monster. Gelukkig blijk bij de eerste meters toch dat de Leon zich zelf onder de sportieve monsters schaart. De trekkracht is fenomenaal. Heerlijk gewoon. Ik vraag me wel af of je met deze auto wel rustig kúnt rijden, want ook al wil ik rustig wegrijden bij een verkeerslicht, de auto wil liever helemaal niet zo rustig aan doen.
Het rijden gaat zelf lekker, het onderstel is aardig strak, maar niet te overdreven. So far, so good, maar dan het bochtenwerk... Deze jongen redt zich op zich prima de bocht om, maar wat gaat dat licht en soepel zeg. Zo licht, dat het niet leuk meer is. Waar alle andere aspecten van deze auto sportiviteit uitstralen is er met de besturing wat mij betreft een verkeerde keuze gemaakt. Ik wil communiceren met de auto via het stuur, maar daar is op deze manier geen sprake van. Foei, Seat!
Van een paar andere rijtesten viel het me op dat de mensen nogal klaagden over het zicht rondom. Nu moet ik zeggen dat ik me daar niet aan heb kunnen storen. Ik ben sowieso wel gewend coupés en kleine auto's te rijden, maar ik vond dat je met de kleine extra zijruitjes en gebruik makend van de spiegels toch voldoende zicht had.
Slot
Ik zag erg uit naar dit model en ik moet zeggen dat ik hem nog steeds mooi vind, maar hij is toch wel wat bij mij in aanzien gezakt na de proefrit. Typisch een auto die ik een welkome verschijning vind op de weg qua uiterlijk, maar zelf zal ik er niet in gaan rijden. (en dat terwijl ik daar voor de proefrit anders over dacht)
Het financiele gedeelte van deze auto is niks vreemds vergeleken met zijn concurrenten. Ik blijf het een hoop geld voor een compacte middenklasser vinden, maar met zijn kleine 30 mille is hij in deze uitvoering niet onaardig geprijsd t.o.v. zijn concurrenten.
- Stuur en klokkenwinkel
- Lekker uiterlijk
- Trekkracht
- Middenconsole
- Motorgeluid
- Stuurgedrag
