Het goede ruimteaanbod en stoere voorkomen waren van meet af aan succesbepalend voor de Nissan Qashqai. Met meer dan een half miljoen verkochte exemplaren heeft dit volumemodel alle verwachtingen ruimschoots overtroffen. Om dit succes vast te houden heeft Nissan de Qashqai en Qashqai+2 recentelijk van een facelift voorzien waardoor Nissan’s alarmschijf opnieuw bovenaan de automobiele tipparade staat.
Voor een hernieuwd succes moet vooral het nieuw ontworpen neusje zorgen. Zowel de Qashqai als Qashqai+2 hebben een volledig nieuw ontworpen front gekregen dat voor beide identiek is. De scherper gesneden koplampen, motorkap en bumper geven de Nissan meer smoel. In vergelijking met de voorganger oogt het puberale gezicht van weleer nu mannelijker en potenter. Ook de achterzijde heeft een lichte update in de vorm van nieuw ontworpen achterlichten met LED technologie gekregen. Twee nieuwe lakkleuren mogen het aantrekkingsvermogen van de Nissan Qashqai verder versterken. Opvallend mooi is een middengrijze carrosseriekleur met de naam ‘Titanium’. In combinatie met een eveneens nieuwe lichtbeige lederen bekleding oogt de Qashqai daarmee ongekend chique en stoer. Ook de uitgebreidere standaarduitrusting, met onder andere xenonverlichting voor de Tekna, moet voor een luxer uitstraling zorgen.
Aan de binnenzijde is onder andere gekozen voor een betere materiaalkwaliteit. Het huidige interieur kende veel harde kunststoffen en een niet altijd even mooie afwerking. Op dit vlak is inderdaad enige verbetering geboekt. Het dashboard is uit meer soft touch materialen opgebouwd en oogt degelijker. Toch zijn nog steeds veel knetterharde kunststoffen te bespeuren en laat de afwerking hier en daar te wensen over. Aan de goede functionaliteit van het interieur is een nieuw touch screen navigatiesysteem en centraal tussen de tellers geplaatst informatiescherm gevoegd. Via het laatste scherm is de boordcomputer à la Volkswagen te bedienen en ook de lay-out doet aan de schermpjes uit Wolfsburg denken. Het unieke van de Qashqai is natuurlijk het verrassende ruimteaanbod voor een c-segment auto. Het optionele panoramadak ontneemt wel wat hoofdruimte en het gebrek aan een hoogteverstelling voor de passagiersstoel verzacht de pijn niet. De langere Qashqai+2 biedt ten opzichte van de gewone Qashqai twee extra stoeltjes in de kofferbak, verwacht echter geen volwaardige zitplaatsen voor volwassenen.
Motorisch zijn er bij de facelift geen noemenswaardige wijzigingen doorgevoerd. De Qashqai is nog steeds met twee benzine- en dieselmotoren leverbaar. Naar keuze zijn de sterkste motoren ook met vierwielaandrijving – door Nissan All-Mode genoemd – te bestellen. De door ons gereden 2.0 dCi met 150pk en 320Nm is een nogal lawaaierige diesel, maar dankzij een verbeterde geluidsisolatie wel wat minder hoorbaar aanwezig in het interieur. De tractieverschillen tussen voorwiel- of vierwielaandrijving zijn minimaal. Pas bij 1700 toeren wordt het bekende turbogat van de 2.0 dCi overwonnen waarna een ware krachtexplosie volgt. De pook van de zesversnellingsbak laat zich wat stroef door de coulisse dirigeren en de besturing is nog altijd te sterk bekrachtigd en nogal indirect van aard. Dit zijn weliswaar geen echt storende zaken, een communicatiever afstelling zou wel bijdragen aan het rijplezier. Want rijden doet de Qashqai prima. Het onderstel richt zich voornamelijk op comfort en dat is zelfs iets toegenomen. Toch helt de Qashqai niet buitensporig over, wel zijn de duikbewegingen van de koets bij krachtige acceleraties en noodstops bovenmatig.
Gaat de vernieuwde Qashqai opnieuw een grote hit worden? Die kans is aanmerkelijk. Nissan komt op een goed moment met een opvolger van een groot succesnummer waarnaar de vraag inmiddels begon af te vlakken. De uiterlijke wijzigingen zijn op z’n minst fraai te noemen en zullen zeker nieuwe kopers aanspreken. Naast het goede ruimteaanbod is dat immers een belangrijk aankoopargument van een Qashqai. Met deze constatering in het achterhoofd zijn de verbeterde functionaliteit en het verhoogde comfortniveau eigenlijk alleen maar mooie bijkomstigheden. Wel is het jammer dat Nissan niet meer van de bekende minpunten heeft aangepakt. Zo is de 2.0 dCi nog steeds een herrieschopper en ook de stroef schakelende zesversnellingsbak is eigenlijk niet meer van deze tijd. Daar staat wel een verbeterde uitrusting bij een gelijk gebleven prijs tegenover.