Dacia Sandero Stepway
1.6 MPI 90

Wilbert Huls - 21 januari 2010

Betaalbaar vertoon

Typeer het merk Dacia en termen als budget en no-nonsense komen er zeker aan te pas. Bij welk ander merk vind je in ons land immers een volwaardige, nieuwe auto voor zo weinig geld? Toch lijkt Dacia zijn succesvolle formule te verloochenen met de Dacia Sandero Stepway. Een aanzienlijk deel van de verkochte Dacia's wordt immers in de basisuitvoering met stalen wielen en ongespoten elementen afgeleverd, maar nu komt het Roemeense merk met een Sandero die het vooral van uiterlijk vertoon lijkt te moeten hebben. In een volledig witte wereld konden we kennismaken met de avontuurlijk gestylede auto om te kijken hoe hij met het merk Dacia valt te rijmen.

Sandero, maar dan anders

De naam verraadt al dat de auto gebaseerd is op de Sandero. Een blik op de auto laat wat dat betreft weinig aan onduidelijkheid over, want de carrosserie komt één op één overeen met die van de standaard hatchback. Aan de andere kant staat er toch ook wel weer een andere auto. In eerste instantie komt dat doordat de Stepway twee centimeter hoger boven het wegdek staat, maar ook de kunststoffen toevoegingen dragen daar sterk aan bij. Zo is de auto rondom dik aangezet met zwarte kunststof delen op bumpers en wielkasten. Onder de bumpers bevinden zich zelfs zilvergrijze delen die beschermplaten suggereren. Verder zal je op een standaard Sandero ook geen zilvergrijze spiegels en dakrails zoals op deze uitvoering aantreffen.

Al met al staat er met de Sandero Stepway een heel nette verschijning die door diverse accenten een stoere indruk wekt. De auto heeft haast on-Daciaas veel charisma en dat valt ook omstanders op. Dat het allemaal slechts bij uiterlijk vertoon blijft, lijkt niet veel mensen te deren.

Sandero, maar dan hetzelfde

Door de stoere buitenkant krijg je bij het interieur bepaalde verwachtingen. Die worden niet helemaal waargemaakt, want aan de binnenkant is niet in één oogopslag te zien dat dit een Stepway betreft, zelfs niet door een subtiele toevoeging van een typeaanduiding of iets dergelijks. Toch valt er in objectief opzicht niet heel veel op af te dingen. Het is duidelijk dat materiaalkeuze van het dashboard er mede voor zorgt dat de prijs van deze Dacia zeer aantrekkelijk gehouden kan worden, maar dat heeft gelukkig geen gevolgen voor de manier waarop het in en aan elkaar is gezet. Het geheel zit gewoon degelijk en functioneel in elkaar. Wel mist het op sommige vlakken de verfijning waar je vandaag de dag zo makkelijk aan gewend raakt. Deels is dat een kostenkwestie, maar dat is niet altijd een excuus. Zo zal de auto er niet veel duurder van worden als je de bediening van airco en ventilatie niet zo krap achter de versnellingspook zet, of als je de Blaupunkt-radio (standaard bij het Pack Exclusive) met wat grotere knoppen kan bedienen.

Wat de stoelen betreft gebiedt de eerlijkheid wel te zeggen dat we hier wel te maken hebben met een bekleding die exclusief beschikbaar is voor de Stepway, maar dat moet je maar net weten. Het dessin daarvan staat ons wel aan, het is niet een of ander fout budgetmotiefje dat direct alweer gedateerd oogt. Helaas zijn de stoelen zelf nog steeds de standaardzetels van de Sandero. Dat betekent dat de verstelmogelijkheden zich beperken tot de afstand tot het stuur en de hellingshoek van de rugleuning. Samen met het niet verstelbare stuur betekent dit dat de optimale positie niet altijd te vinden is. Ook zakt de korte zitting enigszins door. Dat wil niet zeggen dat het een voortdurende kwelling is om plaats te nemen in de Sandero, maar het zal zeker niet iedereen kunnen behagen. Ruimte is er daarentegen wel weer in overvloed. Voorin, achterin en in de bagageruimte. Je kan prima met vier volwassenen tegelijk op pad en dan heb je met 320 liter onder de achterklep nog een prettige hoeveelheid ruimte om extra spullen mee te nemen.

Beproefde of oude techniek?

Het is een bekend gegeven dat het Roemeense merk zijn techniek uit de schappen haalt bij Renault. Het heeft zijn voordelen, je hoeft immers zelf geen grote investeringen te doen en je haalt beproefde techniek in huis, maar de keerzijde is er ook: de techniek is enigszins gedateerd. Op zich is enkele jaren oude techniek natuurlijk prima bruikbaar, maar door de grote vaart van de techniek vandaag de dag bemerk je de leeftijd wel. Zo is de motor – standaard in de Stepway een 1.6 achtklepper – behoorlijk aanwezig tijdens het rijden. Zeker wanneer het toerental wat omhoog gaat, neemt het geluid behoorlijk toe. Dan zou je zeggen dat je om die reden altijd vlot moet blijven opschakelen, maar de bakverhoudingen zorgen er automatisch voor dat je op snelheid veel toeren maakt. Zo zit je bij 120 kilometer per uur op zo’n 3.600 toeren per minuut in de vijfde versnelling en dan valt er dus weinig meer op te schakelen.

Dit heeft ook zijn gevolgen voor het verbruik. Het E-label en de opgegeven 7,6 liter per 100 kilometer verraden voor een compact autootje als deze al genoeg. Gelukkig bleek de waarde wel reëel, aangezien we in de testweek exact dit opgegeven gemiddelde in de praktijk behaalden. Het is wel jammer dat je pas bij de pomp je verbruik kan constateren, aangezien een boardcomputer niet standaard op de auto aanwezig is. Hij is toe te voegen aan de configuratie, maar mensen die met een klein budget mobiel willen zijn, zullen toch haast per definitie economisch willen rijden.

Volgens verwachting

Wat prestaties betreft voldoet de Stepway aan de verwachtingen. De 90 paardenkrachten van het motorblok zijn meer dan voldoende voor een auto van dit formaat. Ook op de snelweg kan hij prima meekomen, al is op een gegeven moment de pit er wel uit, want bij zo’n 160 kilometer per uur is de koek echt helemaal op. In het stadsverkeer kan de stoere Roemeen goed overweg met de vele snelheidswisselingen. Het sturen dat daar bij komt kijken gaat eenvoudig en voelt ietwat afstandelijk, maar is secuur genoeg.

Helaas begint de auto onprettiger te voelen wanneer je het sturen wat extremer maakt. Bij een uitwijkmanoeuvre begint het hellend effect van de hoge koets nadelig uit te pakken en met licht onderstuur heeft de Dacia moeite de gewenste lijn te houden. De auto staat dan ook niet bol van de hulpsystemen. Enkel ABS staat je terzijde, en dat systeem heeft zich flink laten gelden in de veelal sneeuwrijke testdagen. Van de wegligging bij normale omstandigheden kan je niet zoveel verkeerds zeggen. Zelfs op snelheid blijft de auto dan redelijk goed in het spoor. Of het nu een flauwe bocht of slecht wegdek betreft, het deert de Stepway niet.

Opstap

De Citroën C3 XT-R, de Hyundai Getz Cross, de Ford Fiesta Cross, de Rover Streetwise, de Volkswagen Crosspolo... Zomaar een greep uit de vele stoere modellen die ons de afgelopen jaren om de oren zijn gegooid in het compacte segment, wellicht kent u er nog een paar. En behalve de Volkswagen misschien, kunnen we toch niet echt spreken van succesvolle modellen. Blijkbaar is er weinig markt voor. En natuurlijk zijn dat soort modellen vaak bedoeld als een soort imagebuilding, maar dat is nu juist iets wat we in eerste instantie niet bij Dacia vinden passen.

Toch moeten we Dacia breder gaan zien dan leverancier van kale budgetauto’s. Je kan de Stepway als je wil namelijk zelfs als opstapje zien naar nieuwe wegen die het Roemeense merk inslaat. Over niet al te lange tijd komen ze namelijk met de Duster, die niet alleen de looks, maar ook de capaciteiten van een 4x4 moet hebben. Toch zal het prijstechnische kenmerk van Dacia behouden blijven, net zoals dat bij deze Stepway al het geval is. Bij welk ander merk vind je immers een dergelijk aangeklede auto voor slechts 13.000 euro? Dat geeft al aan met welke beweegredenen je de Dacia-showroom binnen moet stappen: je wilt veel waar voor weinig geld. En dat je dan op details wat moet inleveren…? It’s all in the game!

  • Stoer uiterlijk
  • Ruim van binnen
  • Economisch verantwoord
  • Kleine interieurmissers
  • Verstelbaarheid stoelen
  • Verbruik minder economisch