Renault Mégane Coupé 1.9 dCi 130 FAP Dynamique
Verhevenheid
Als je met andere mensen over je nieuwe coupé praat, dan hebben de gespreksgenoten direct een bepaald idee bij jouw auto. Het woord coupé wordt automatisch verbonden met superlatief klinkende karakteriseringen als 'snel' en 'luxueus' en niet in de laatste plaats wordt de eigenaar frequent gezien als een levensgenieter met een gevoel voor de juiste smaak en stijl. De term 'coupé' staat voor een bepaalde verhevenheid in het autorijden. Een verhevenheid waarin het gaat om dat autorijden: de weloverwogen keuze om het gevoel te krijgen jezelf in iets speciaals en onderscheidends voort te bewegen. Een instelling waarbij niet wordt gedacht aan gebruiksgemak of 'value for money', maar juist aan 'joie de vivre' en relaxed zoeven.
Présence
In veel gevallen geven autofabrikanten aan de driedeursversies van doorsnee middenklassers het bijzondere woord 'coupé' mee, teneinde het model nog enig cachet te geven. Aan die inflatie van deze zo rijke carrosserievorm werd door Renault niet meegewerkt bij de Mégane III. De twee deuren minder tellende variant van de vijfdeurs Mégane is veel meer dan slechts dat. Het is een overduidelijk ander model en als geheel verdient het absoluut de benaming 'coupé'. Van alle kanten voel en zie je de sportiviteit en het ontwerp straat als geheel een vorm van 'anders zijn' uit. De auto heeft veel meer présence dan de 'normale' Mégane en staat er dikker en krachtiger bij: iets dat extra benadrukt wordt door een sprekende kleur zoals het Orange Cayenne van de testauto
Het hele idee van 'iets anders' begint al bij de zilveren inzetstukken - die wellicht niet een ieders smaak zijn - in de voorbumper en die na verloop van tijd gaan wennen en de auto iets onderscheidends meegeven. De coupélijnen beginnen vervolgens echte vormen aan te nemen aan de achterzijde. Het kleine zijruitje en de hoge, spitse en strakke kont zijn dé twee elementen waarmee Renault relatief simpel de coupévormtaal meegeeft aan de driedeurs Mégane. Neem vervolgens de schuin aflopende achterzijde en het subtiel geïntegreerde dakspoilertje in je op en we spreken over een fantastisch uitziende auto. Je zou de ontwerpers kunnen betichten van leentjebuur bij de Alfa Romeo MiTo of de Volkswagen Scirocco, maar de overeenkomsten zijn daarvoor niet evident genoeg. Het is gewoon een daadkrachtig uitziende en mooie auto geworden. Een echt andere auto dan de vijfdeurs en dat is in de 'Golf-klasse' een heel mooi argument.
Het flesje Evian
Des te spijtiger is het dan ook dat het interieur van de Mégane Coupé niet afwijkt van de vijfdeurs, zoals de Laguna Coupé ook geen innerlijke veranderingen heeft ondergaan ten opzichte van zijn meer doorsnee naamgenoten. Het dashboard van de Mégane is weliswaar heel fraai om te zien en heeft een hoogwaardige - bijna Duitse - uitstraling, maar een paar kleine wijzigingen ten opzichte van de vijfdeurs hadden een groot verschil kunnen maken. Iets kleins als een ander stuur of een analoge snelheidsmeter hadden het sportieve gevoel onderstreept. Zeker omdat de digitale snelheidsmeter een nogal verlaten indruk maakt in de rest van het interieur: nergens komt iets vergelijkbaars terug en zodoende lijkt het een wellicht krampachtige poging om een 'hightech-look' te creëren
De afwerking lijkt in eerste instantie erg goed en een simpele aanraking van de materialen bevestigt dat idee, maar er zijn wat kleine dingetjes zoals de niet echt mooi afgewerkte hemel of de procedure om de achterbank om te klappen. De zitting dient hiervoor verwijderd te worden en dat kliksysteem baart mij qua duurzaamheid zorgen als het tientallen keren is gebruikt. Bovendien zit je bij een retourtje IKEA met twee stukken achterbank opgescheept. Voor dergelijke burgerlijkheden is deze auto echter überhaupt niet geschikt: de bagageruimte is klein en de belading is door de hoge tildrempel en de microscopische achterklepopening vrij matig. Niemand zal pakezelkwaliteiten verwachten bij deze coupé, maar je loopt er soms tegenaan. Waar je wel dagelijks mee hannest, is dat er geen passende mogelijkheid is om het - tegenwoordig onmisbare - flesje Evian onder handbereik te hebben. Het lijkt iets futiels, maar je ervaart het als jammer.
Over de binnenruimte achter de voorstoelen zullen we het niet al te uitgebreid hebben: achterpassagiers kunnen er zitten, maar daar is het mee gezegd. De vraag is wederom of dat belangrijk is, want de meeste mensen kopen een Mégane Coupé natuurlijk niet met de intentie om mensen comfortabel achterin te vervoeren en ze kunnen nu gewoon decadent vertellen dat ze in een '2+2' rijden: klinkt ook meteen veel indrukwekkender. Daarentegen is de ruimte en de zitpositie voor de voorpassagiers heerlijk. Met de Mégane Coupé koop je direct twee fijne stoelen die lekker stevig en klemmend zitten, maar nooit oncomfortabel worden. Het glazen dak van de testauto en de lage zit geven je wederom dat bijzondere 'coupégevoel' en bevestigen je in de keuze om deze auto gekocht te hebben: een onbetaalbaar gevoel van het rijden in iets bijzonders.
Homogeen
Dit geweldige gevoel blijft fier overeind staan bij het rijden met de Mégane Coupé! Wat rijdt deze auto lekker! Bij het rijden klopt bijna alles en het totaal geeft een homogeen gevoel dat alles bij elkaar past en op elkaar afgestemd is. Het is een lastig onder woorden te brengen gevoel, maar de rijervaring is toch wel het allerprettigste aspect aan de Mégane Coupé zoals wij hem reden.
De geteste motorisering is de grootste troefkaart in het spel. De 130 pk sterke dCi is een diesel zoals volgens mij alleen Renault het kan doen. De motor overtuigt al bij het starten door zijn niet dieselachtige loopcultuur en bij het rijden ervaar je niet het geringste turbogat en accelereert de dCi de Mégane in een vloeiende en egaal verlopende lijn naar hogere snelheden. En dat gaat vrij lang door: zelfs boven de 180 gaat het nog goed hard en de magische 200 is fluks behaald. Het is geen supersnelle auto, maar de 300 Nm aan koppel worden zo gelijkmatig afgegeven dat het een elastiekachtige beleving geeft. Het enige geluid dat - zelfs op Autobahnsnelheden - begint te overstemmen komt van de wind langs het glazen dak en in mindere mate de banden. En dan het verbruik: 6.3 liter op 100 kilometer! Dat kan zonder veel moeite zuiniger, want de Mégane Coupé nodigde me steeds uit.
Communicatie
De communicatie die de Mégane Coupé heeft met het wegdek en de bestuurder past dan ook bij het uiterlijk: heerlijk! De elektronische stuurbekrachtiging is snelheidsafhankelijk en daardoor ook wat vaag rond de middenstand en zonder een sportief 'vlezig' gevoel, maar vervolgens wel direct en geeft echt wel genoeg door aan de handen die het dikke stuurtje omklemmen. Pas bij de wegligging komt het echt lekkere gevoel weer om de hoek kijken, want deze coupé hoekt lekker en is voldoende straf en biedt zo net dat gevoel van een fijne wegligging dat je zoekt bij een dergelijke auto. Een duidelijk gewin van het sportonderstel dat Renault onder de coupéversie van de Mégane monteert. Het schakelen sluit bij dit gevoel van satisfactie aan: direct en met korte slagen. Een hele goede basis om weer zo'n beroemde RS te gaan ontwikkelen!
Ondanks deze lofzang, is er een kanttekening te plaatsen. Het is echter een minder relevante, daar het heerlijke gevoel dat de Mégane Coupé je geeft niet verdoezeld wordt. De auto is door zijn kleine zijruitjes en de dikke C-stijl zo onoverzichtelijk, dat je af en toe denkt met een geblindeerde Kangoo in te parkeren. Geen probleem, want je zet hem toch gewoon op de stoep zodat je er ten allen tijde naar kunt kijken en kunt denken: wat heb ik toch een superauto!
Het bijzondere gevoel
Het moge duidelijk zijn: de Mégane Coupé heeft indruk op mij gemaakt. Al bij het ophalen was ik overtuigd van zijn uiterlijke schoonheid. Hij staat er dik en vooral onderscheidend bij. Je ziet dat het niet simpelweg een driedeurs is. Dit gevoel van een echte coupé blijft door je hoofd spoken als je ermee rijdt. De heerlijk vlotte dieselmotor met zijn lage verbruik en toonaangevende loopcultuur in combinatie met de dynamiek in de wegligging geven je telkens dat gevoel dat je zoekt in een coupé: het bijzondere en het luxe gevoel. De minpunten die de Mégane Coupé - voornamelijk in het interieur - toch wel heeft worden in je gedachten tenietgedaan door dat bevredigende gevoel van een hele fijne auto te bezitten: een karaktertrek die maar weinig auto's hebben.
Fotografie: Martijn Koevoets
- Look and Feel
- Topmotor
- Communicatief karakter
- Onoverzichtelijk
- Saai interieur
- Afwerkingsmissers
