Peugeot 407
1.6-16v HDiF XR Pack

Jarno van Maanen - 24 maart 2006

Intro

Je zou het misschien niet zeggen, maar het is al bijna twee jaar geleden dat de Peugeot 407 werd geïntroduceerd. Vorig jaar bezette het model de zevende plek in de Nederlandse verkoopstatistieken en dat is opmerkelijk goed voor een forse middenklasser als deze 407. Waarom kiezen zoveel mensen voor deze auto? Is het de styling, het gebruiksgemak, het weggedrag? Om daar achter te komen, wordt een - met name onder leaserijders - zeer populaire 407 aan de tand gevoeld: de 1.6 HDiF.

Het exterieur

De 407 is een mooie auto. Een erg mooie auto zelfs. Het is een van de spannendst gelijnde sedans van dit moment. Door de grote grille, de flinke koplampen en de uitgestrekte motorkap lijkt de auto van voren een gran turismo. De vlakke coupé-achtige achterruit en het kleine spoilertje geven de auto van achteren een sportief uiterlijk. Ook het profiel van de auto klopt helemaal, want dan komt alles samen: vanaf de grote mond aan de voorkant, tot aan het achterklepspoilertje. Het klopt helemaal.

Deze zwarte lakkleur staat de auto erg goed. Omdat het hier een XR Pack-uitvoering betreft, zijn de stootstrips in de exterieurkleur gespoten, ze zijn echter wel voorzien van een chromen randje. Beetje vreemd. Gelukkig vallen de niet-meegespoten strips niet zo op, omdat ze - net als de auto - een zwarte kleur hebben. Nog een voordeel van de zwarte kleur is dat de grote grille niet nóg groter lijkt dan hij is. Met name op zilvergrijze 407’s is de muil wel heel aanwezig, maar bij een zwarte auto eist hij gelukkig minder aandacht op.

Nog een opmerkelijk onderdeel van het XR Pack-pakket: de grote, zestien duims wieldoppen. Qua ontwerp lijken de zevenspaaks doppen veel op lichtmetalen velgen, wanneer je echter goed kijkt, zie je de zwarte stalen velgen achter de doppen en valt hij door de mand. Van een afstandje ziet het er heel fraai uit, maar van dichtbij is het minder mooi dan een gewone wieldop, die minder inkijk biedt.

Het interieur

De zwarte stoffen stoelen zitten aangenaam. Stevig genoeg om er niet in weg te zakken en zacht genoeg om comfortabel te zijn. Op het gebied van de zijdelingse steun scoren de stoelen jammergenoeg iets minder hoog, in veel bochten kom je grip tekort, dus iets hogere of stevigere stoelwangen zijn gewenst. De stoelen zijn overigens in hoogte verstelbaar en het stuur is zowel in hoogte als in diepte verstelbaar. Een goede zit vinden is geen enkel probleem.

De middenconsole is geen sterk punt van de 407. Het gebruikte plastic voelt goedkoop aan en de gebruikte grijstint zorgt ervoor dat het er ook goedkoop uitziet. De vormgeving en plaatsing van de knoppen ziet er een beetje knullig uit, maar de knopjes voelen wel prettig aan en kost niet veel tijd om te weten waar welk knopje voor dient en waar het zich bevindt. Het display toont de informatie van de boordcomputer, van de luchtregeling en van de radio.

Afgezien van de oneven schaalverdeling van de snelheidsmeter, die in Nederland misschien niet altijd even handig is, is het 407-instrumentarium werkelijk formidabel: helder, informatief en mooi vormgegeven. Zowel de temperatuur van de olie als die van de koelvloeistof is af te lezen, dus het is makkelijk te bepalen of de motor al helemaal warm is. Tussen de toerenteller en de snelheidsmeter bevindt zich een bescheiden displaytje dat informatie geeft over bijvoorbeeld de kilometerstand en de cruise control.

Wie mooi wil zijn moet concessies doen, lijkt Peugeot te hebben gedacht. Degenen op de bestuurders- en passagiersstoel hebben weinig te klagen, voorin is de ruimte nog heel behoorlijk. Op de achterbank is het helaas erg krap. Met een lengte van 1,85 zit je met je hoofd tegen het plafond en met je benen tegen de voorstoel gedrukt. Het lijkt vreemd, dat een auto van bijna 4,70 meter zo weinig ruimte achterin heeft, maar waarschijnlijk is de lange neus hier debet aan: de centimeters kunnen immers maar één keer gebruikt worden. Ook de beperkte hoofdruimte is een concessie ten bate van de schoonheid, de coupé-achtige daklijn loopt vlak achter de bestuurder al naar beneden. Hoe mooi het ontwerp van de auto ook moge zijn, praktisch is het niet.

Ook de bagageruimte valt een beetje tegen, met slechts 407 liter (dat getal is geen toeval). Ter vergelijking: een Citroën C5 verstouwd maximaal 471 liter en een Opel Vectra zelfs 500, terwijl die auto’s beide kleinere buitenmaten hebben dan de 407. De kofferbak heeft wel een handige vorm, maar daarmee compenseert hij de beperkte inhoud niet.

Hoewel het XR Pack-uitrustingsniveau het één na laagste is van zes niveau’s (niet allemaal verkrijgbaar op de 1.6, wel op de 2.0), is de auto best compleet uitgevoerd. Voor elekrisch bedienbare ramen voor en achter, airco met gescheiden klimaatregeling en een radio/cd-speler hoef je niet bij te betalen.

Het rijden

De motor heeft een inhoud van 1.560 cc en levert maximaal 109 pk. Aangezien de 407 een flinke middenklasser is met een leeggewicht van ruim 1.400 kg lijkt deze motor veel te zwak om een beetje snelheid in deze auto te krijgen. Het tegendeel is echter waar. Niet dat de 1.6 HDiF van de 407 een echt scheurijzer maakt, maar deze motor krijgt de auto wel degelijk goed op snelheid. Ook op de snelweg valt de motor niet tegen, trap bij 110km/h in V het gaspedaal in en je zult voelen dat hij nog best vooruit wil. Ondergemotoriseerd is deze 1.6 dus niet.

Over de wegligging van de 407 is weinig reden tot klagen. Het onderstel is iets harder dan de gemiddelde Franse auto en daardoor ligt de auto best strak op de weg en voelt hij vrij direct aan. Toch is hij niet oncomfortabel, een verkeersdrempel strijkt hij eenvoudig strak en kleine oneffenheden in de weg worden niet onmiddelijk doorgegeven aan de bestuurder. In bochten deint hij een beetje, maar dat is niet heel storend.

Het pookje van de vijfbak ligt prettig in de hand, qua vorm en formaat zou je je geen betere pook kunnen wensen. Helaas is schakelen niet zo heel fijn, de slagen zijn tamelijk lang en niet erg direct. Het is niet iets om je aan te ergeren, maar je zult niet denken: wat schakelt hij toch lekker. Zowel het stuur en de pedalen voelen niet uitgesproken zwaar of licht aan. Het ligt ongeveer in het midden van de zware besturing van de BMW 3-serie en de lichte besturing van de Volkswagen Golf. Er is in ieder geval weinig mis mee.

Het opgegeven brandstofverbruik bedraagt slechts 5,5 liter per 100 km. Tijdens de testrit kwam het verbruik iets hoger uit, maar het kostte weinig moeite om onder de 6 liter te blijven. Combineer dit met een brandstoftank van 66 liter en je komt tot de conclusie dat je meer dan 1.100 km kunt rijden op één tank. Als je met een volle tank vertrekt, dan kun je bijna tot Marseille rijden zonder te hoeven tanken.

Slot

Mooi, maar onpraktisch. Dat is in het kort het oordeel over de 407. Niet alleen het uiterlijk, maar ook het weggedrag is een sterk punt van deze Peugeot. Daarnaast heeft de motor meer potentie dan hij op papier lijkt te hebben en is hij bovendien best zuinig. De XR Pack-uitvoering is één van de goedkoopste uitvoeringen, maar is desalniettemin zeker geen uitgeklede auto. Aan de andere kant: de binnenruimte valt tegen voor een auto van dit formaat, de middenconsole oogt nogal goedkoop en het schakelen gaat niet zo lekker. Wil je een fraaie auto en heb je geen behoefde aan een ruimte achterbank en grote kofferbak, dan is de 407 dé auto. Als je de ruimte wel nodig hebt, dan kun je beter bij de concurrentie gaan winkelen.

  • Fraai uiterlijk
  • Fijn onderstel
  • Complete uitrusting
  • Weinig binnenruimte
  • Minder fraaie middenconsole
  • Schakelt met lange slagen