Op vakantie in de Thaise hoofdstad Bangkok maak ik eind vorig jaar kennis met de nieuwe Ford Ka. Niet op straat, maar op het witte doek. De nieuwste Ford heeft een beschaafde bijrol in de laatste James Bond-film, Quantum of Solace. Bondgirl Camille verplaatst zich op een gegeven moment in een gouden Ka. Twee maanden later is het mijn beurt om de Ka te rijden. Geen goudkleurige, maar een witte. En dat geen moment, maar een week lang.
De vorige Ka was ruim twaalf jaar oud en stamde nog uit het 'New Edge'-tijdperk van Ford. Door zijn uitgesproken uiterlijk was het autootje nog niet echt gedateerd. Tegenwoordig geeft het merk alle nieuwe modellen het 'Kinetic Design' mee, daar moest de jongste telg dus ook aan geloven. Wat betreft de neus kreeg de Ka veel mee van een van z'n grotere broers, de Fiesta. Dat guitige is er vanaf, de voorzijde is wat serieuzer geworden. De koplampen lopen behoorlijk ver door naar de zijkant van de auto. Mistlampen voor zijn standaard op de Titanium-uitvoering, die voor duizend euro meer de dealer mag verlaten dan de Trend, die vanaf 10.000 euro te koop is. Een ander extraatje van de Titanium zijn de 15 inch stalen velgen. Ons testexemplaar kreeg de kleur wit mee, hetgeen de Ka tot een opvallende verschijning maakt in het stadsbeeld.
Zoals gezegd lopen de koplampen behoorlijk ver door naar de zijkant van de Ka. Kijken we verder, dan zien we vanuit dat punt een vloeiende lijn doorlopen via de zijruiten naar de achterlichten. In de raamlijst komen we het herkenbare logo van de Ka tegen, evenals op de achterzijde van de auto. Voorbijgangers zullen zich dus niet snel vergissen welk type er nou precies staat geparkeerd. De achterlichten hebben door de ringen wel iets weg van de Alfa Romeo MiTo en zien er even stijlvol uit als de voorlampen. Verder zit de klep vrij hoog, dat komt door de grote onderbumper.
De nieuwste Ford ziet er net als zijn grotere broers dus strak uit, maar is wat minder uitbundig als het vorige model, dat veel jonge mensen en vrouwen aansprak. Maar deze groep hoeft niet te treuren. Ford springt daar ook nu slim op in door de kopers hun nieuwe aanwinst te laten 'customizen'. Helemaal leuk zijn de drie designpakketten, die het exterieur van de Ka extra opvallend maken en het interieur met nog meer kleuren verfraaien.
Net als aan de buitenkant is de Ka ook vanbinnen volwassen geworden, hoewel het speelse karakter niet helemaal verloren is gegaan. Zo is onze testauto voorzien van rood/zwart gekleurde stoelbekleding, dat behoorlijk opvalt in combinatie met de kleur wit. Dat wit vinden we trouwens ook als parelmoerlak terug in de deuren, het dashboard en het stuurwiel. Het is een van de zaken die je als koper krijgt van de Ka Titanium. Standaard is de Ford al voorzien van onder andere elektrisch verstelbare en verwarmbare spiegels, elektrische portierramen, centrale vergrendeling met afstandsbediening en een radio/cd/mp3-speler met zes speakers. Bij de Titanium komt daar onder meer airconditioning, boordcomputer en subwoofer bij.
Verder is het testexemplaar nog uitgerust met een batterij aan extra opties, zoals climate control, verwarmbare voorstoelen en stuurwielbediening. De prijs komt dan uit op net geen 14.000 euro. De stuurwielbediening is trouwens een aanrader. Het is niet alleen erg makkelijk, maar voorkomt ook een hoop gepriegel op de radio zelf. De knoppen daarvan - vooral volume en het zoeken van een radiozender - zijn ronduit klein. Dankzij de aanwezige subwoofer en zes speakers is het geluid in de Ka best goed te noemen. Het dashboard ziet er strak uit, de klokken zijn goed afleesbaar. Deze en de stengels zijn afkomstig van Fiat en vinden we ook terug in de 500 en Panda. Het middenconsole ziet er door de draaibare roosters en het parelmoer speels en tegelijk chique uit. Ook hier valt snel op met welk type Ford we te maken hebben. Onderin het console zit de raambediening - wij hadden die liever in het linkerportier gezien - en de versnellingspook.
De zetels zitten goed, al is wat meer zijdelingse steun best welkom. Ford heeft het interieur van de Ka zo ontworpen dat er voorin veel hoofd- en beenruimte is ontstaan voor de bestuurder en passagier. Vooral de passagier kan de benen ruimschoots kwijt, door het dashboardkastje dat naar voren is gehaald. Wanneer er iemand achterin plaats moet nemen, kan de voorstoel behoorlijk naar voren, waardoor er meer beenruimte ontstaat, al houdt het dan nog niet echt over. Om bij de bagageruimte te komen, moet je de achterklep met de sleutel - draaiend of via afstandsbediening - openen. Dat lijkt op voorhand geen punt, maar in de praktijk valt het tegen. De ruimte slikt 224 liter, bijna veertig liter meer dan de vorige Ka en de huidige Fiat 500. Wanneer je de achterbank naar voren klapt - dat kan ook in delen - kun je 747 liter in de Ka kwijt.
Technisch gezien heeft de nieuwe Ka nogal wat gemeen met de Fiat 500 en Panda. Zo is het onderstel identiek en is de 1.2 benzinemotor uit de stal van de Italianen afkomstig. Maar Ford zou Ford niet zijn om een zeer goede wegligging te garanderen en nam het onderstel zelf onder handen. Daarin is het merk geslaagd, de Ka ligt als een blok op de weg. Het veercomfort voelt goed aan - niet te hard en te zacht - en hobbels worden met gemak weggewerkt. Verder stuurt de Ka erg direct, hetgeen hem tot een zeer wendbare auto in de stad maakt, waar de auto natuurlijk veel van zijn kilometers zal verslinden. Dat maakt het inparkeren erg gemakkelijk, evenals zijn compacte draaicirkel van slechts 9,3 meter.
Wij rijden de 1.2 benzineversie van de Ka, die 69 pk levert. Het is zeker geen strepentrekker, maar komt in het verkeer aardig mee. Toch blinkt de motor niet uit qua prestaties. De auto heeft een topsnelheid van 159 kilometer per uur en in dertien seconden trekt hij naar de honderd. Tot honderd kilometer per uur is de motor aardig stil, boven die snelheid laat hij wel wat meer van zich horen. De Ka beschikt over het energielabel B. Na de testweek kwam het verbruik uit op één op zestien, heel acceptabel gezien het feit dat een behoorlijk aantal kilometers in de stad is afgelegd. De versnellingsbak schakelt lekker soepel en pakt direct op. Naast de benzinemotor is de Ka ook leverbaar met een 1.3 dieselmotor, goed voor 75 pk. Deze is echter 6.000 euro duurder en daardoor in ons land niet echt aantrekkelijk om aan te schaffen.
Wie veiligheid hoog in het vaandel heeft staan in een kleine auto, komt bij Ford ook prima aan z'n trekken. Standaard is de Ka voorzien van ABS en twee airbags, al zijn de gordels helaas niet in hoogte te verstellen. Bij een noodstop gaan bovendien de alarmlichten een aantal keren automatisch knipperen, als waarschuwing voor de automobilisten achter de Ka. Wie nog meer prefereert moet uiteraard wel in de buidel tasten, maar kan er verder nog ESP met Hill Start Assist en zij- en gordijnairbags op bestellen.
Met de nieuwe Ka geeft Ford een uitstekend vervolg aan het vorige model, waarmee het merk ruim twaalf jaar een sterke troef in handen had. Wij voorzien dat Ford opnieuw een tijd voort kan bouwen op deze Ka en dat deze een geduchte concurrent is voor de andere kleintjes in de compacte klasse. De Ford ziet er guitig en gelikt uit, rijdt goed, is bijzonder wendbaar in de stad en maakt een volwassen indruk. Zo is er voorin erg veel ruimte en kan zelfs een passagier achterin met het naar voren schuiven van de voorstoel redelijk zitten.
Van de 1.2 benzinekrachtbron hoef je geen wereldprestaties te verwachten, maar in de stad komt de Ka aardig mee. Toch kwamen we wat kleine missers tegen. De gordels zijn niet in hoogte te verstellen, de achterklep is alleen met de sleutel te openen en bepaalde knopjes op de radio zijn slecht te bedienen. Maar als we dat buiten beschouwing laten, kunnen we niet anders concluderen dan dat de Ka gegroeid is en volwassen is geworden.