Mercedes-Benz B-Klasse
B180 CDI CVT

Dennis van 't Kruis - 12 december 2007

Alleenheerser

De B-Klasse van Mercedes is inmiddels al weer tweeënhalf jaar op de markt. En eigenlijk heeft hij als compacte premium-MPV nog steeds geen concurrentie. De Duitse concurrenten hebben, evenals de Aziaten die zich in het premiumsegment willen mengen, geen van allen een compacte MPV in het modellengamma. Toch zijn er sterke geruchten dat BMW een F- dan wel V-modellenlijn in het verschiet heeft liggen als MPV-alternatief uit Beieren. Daarnaast is meer dan duidelijk dat Audi met de vele geplande modellen van ieder klein, mogelijk marktje zijn graantje wil meepikken, dus het alleenheerschap is over niet al te lange tijd ongetwijfeld voorbij. We reden de B180 CDI met automatische transmissie om te zien hoe de B-Klasse er op dit moment bij staat.

Kleuren maken de auto

De B-klasse was bij introductie niet echt een standaard Mercedes. Toch was de grootste schok al voorbij, aangezien acht jaar eerder de A-klasse al liet zien dat Mercedes-Benz ook andere personenauto’s wilde maken dan luxueuze sedans, de daarvan afgeleide Combi’s en de grote coupé's en cabriolets. Inmiddels worden de A- en B-klasse ook al weer bijgestaan door de nog grotere R-Klasse. Ondanks dat er geen directe concurrentie is vanuit het premiumsegment, kan je de B-klasse het beste vergelijken met auto’s als de Golf Plus en de Citroën C4 Picasso. Het is een ruime vijfpersoons-MPV die qua styling wel de belangrijkste Mercedes-kenmerken heeft meegekregen, maar waarbij verder de vorm bepaald wordt door de functie. Door de snel omhoog lopende lijnen en de relatief korte lengte oogt de auto gedrongen.

Met name de neus is door de vorm van de auto en profil geen typische Mercedes-neus. Waar een sedan toch snel een flink naar voren stekende motorkap heeft, zit hier niet veel ‘voor aan de auto’. Toch maakt deze vorm het geen saaie auto om te zien. De carrosserie heeft een aantal mooie lijnen die toch wel wat sportiviteit uitstralen. Vanuit de koplampen en voorste wielkasten lopen scherpe vouwen in het plaatwerk schuin op naar de achterkant. De designers hebben hun best gedaan om de auto er niet te bedaagd uit te laten zien. Toch ligt er wel aan in welke kleur de auto staat te pronken. Vooral in de donkere kleuren lijken sommige stylingelementen uit proportie. Deze auto oogt het meest evenwichtig in lichte kleuren. Het Horizonblauw, waar de testauto mee is uitgerust, is wat dat betreft een mooie kleur voor deze B-Klasse.

Het vertrouwde Mercedes gevoel

Je kunt niet echt spreken van instappen bij de B-klasse. Het is meer een soort van inklimmen. Ondanks dat de auto een redelijk normale hoogte heeft binnen dit segment, is de zitting van de stoel erg hoog geplaatst. En hoewel je ten opzichte van het asfalt behoorlijk hoog zit, is de zitpositie er een die juist bij lage auto’s past. Je zit namelijk als in een lage sportwagen, dus met je benen recht vooruit. Dit in tegenstelling tot andere auto’s met deze insteek, waarbij de stoel hoog is en je meer zit als op een doorsnee keukenstoel. De stoel in de testauto oogt vlak, maar biedt toch voldoende zijdelingse steun. Het motief op de bekleding is rustig en oogt klassiek. En dat is gevoel dat het gehele interieur draagt: klassiek.

Zo bijvoorbeeld ook het dashboard. Deze heeft de elementen die in elke moderne Mercedes zitten, maar de basisvorm lijkt heel erg op de dashboards van dit merk uit de jaren ’90 van de vorige eeuw. Dit geldt in hoge mate ook voor de klokkenwinkel achter het stuur. Het lettertype en de simpelheid van het design versterken de klassieke uitstraling. Dit alles geeft samen met het gebrek aan uitspringende kleuren een hoop rust in het interieur. Op de achterbank is het goed vertoeven. Het is zeer begrijpelijk waarom de laatste tijd steeds meer taxiondernemingen ervoor kiezen om met de B-klasse hun werk te doen. De hoofd- en beenruimte is meer dan riant te noemen, dus je kunt je prima laten rijden in deze auto. Als je naar de bagageruimte kijkt, lijkt deze op het eerste oog klein, maar toch heeft deze evengoed een inhoud van 458 liter. Helemaal geen verkeerde waarde dus.

Klassiek dieselgeluid

De tweeliter diesel - geen 1800 dus, zoals de naam doet vermoeden - is alles behalve stil. Als de motor stationair draait, dan nagelt hij er lustig op los. En dat geluid komt grotendeels in het interieur terecht. Het mag dan wel een commonrail diesel zijn, stil is hij niet echt. De 180 CDI levert een bescheiden 109 pk bij 4.200 tpm en 250 Nm bij 1.600 tpm. Hij hoeft dus geen al te hoge toeren te maken om zijn maximale potentieel te bereiken. De sprint naar honderd kilometer per uur voltooit hij in 11,8 seconde. Dat is vergelijkbaar met andere compacte MPV’s met een net zoveel vermogen. De automatische versnellingbak doet zijn werk schokvrij en dat is geen verrassing, want het is een traploze automaat, de zogenaamde Continu Variabele Transmisse (CVT). Als je toch zelf wilt schakelen kun je de stijlvol vormgegeven pook naar plus of min drukken of de knoppen gebruiken aan de achterzijde van het stuurwiel. Zelf schakelen is natuurlijk niet iets wat je veel zult gaan doen als je bewust voor een automaat kiest, maar het kan handig zijn als je bijvoorbeeld een aanhanger achter de auto hebt hangen en bewust gebruik wil maken van een bepaald toerengebied. Door de werking van de CVT is het voor een snellere acceleratie niet zinvol om zelf te gaan schakelen.

De keuzeknoppen op het stuur hebben voor een nog niet gewende bestuurder wel een klein nadeel, je drukt ze nogal makkelijk in als je aan het stuur draait. Dan schakelt het systeem over van de automaatstand naar het programma waarbij je zelf schakelt en als je dat niet direct door hebt, zal alleen het toerental hoger worden, maar de snelheid zal gelijk blijven. Om de bak weer in de originele stand te krijgen moet je enkele malen snel op de knop voor opschakelen drukken. Wat tijdens het rijden echt opvalt, is dat de B 180 CDI uitnodigt om rustig en relaxt te rijden. Omdat de snelheidsbeleving best hoog is, is het niet nodig om daarvoor veel harder te gaan rijden. Dit relaxte rijgedrag heeft ook een uitwerking op het brandstofverbruik. De fabrieksopgave door Mercedes-Benz is 5,9 liter per 100 km. Tijdens de testperiode behaalden wij 6,4 liter per 100 km. Toch is het heel goed mogelijk om er een sportieve rijstijl op na te houden. Zonder enig probleem dendert hij op hoge snelheid de bochten door. Maak je het toch een keer te bont, dan voel je de elektronica ingrijpen om de auto in het gareel te houden.

Geen typische Benz

De B-klasse blijft een afwijkende Benz. Het is niet echt een overmatig luxe overkomende auto, zoals dat bij de meeste Mercedessen wel het geval is. Ook de carrosserievorm wijkt af van het leeuwendeel van de verkochte Benzen. Het uiterlijk wordt bepaald door de functie die de auto heeft meegekregen, en dat is het vervoeren van de passagiers en hun bagage. Een pluspunt voor de B-klasse is dat het een uitmuntend rijdende auto is. Zowel rustig rijden als een sportieve rijstijl behoort bij deze auto tot de mogelijkheden. Het is een Mercedes, dus een prijspakker kan je het niet noemen. Voor de 180 CDI betaal je een vanafprijs van € 36.597. Dat is flink meer dan de eerder genoemde VW Golf Plus met de vergelijkbare instapdiesel en ook meer dan de C4 Picasso, eveneens met de basisdiesel, al moet gezegd dat die auto ook wel weer wat ruimer van opzet is. Die auto’s mogen dan wel dezelfde achterliggende gedachte hebben, maar echte concurrenten zijn het door hun lagere prijs niet. De echte concurrenten zitten zoals gezegd nog in de pijpleiding, maar naar wanneer die modellen daadwerkelijk de showroom uitgereden kunnen worden blijft het nog gissen.

Onze testauto is echter nog flink een stukje duurder dan de genoemde vanafprijs. Voor het bedrag van €11.150 zijn er aan opties op de bestellijst aangevinkt. Daar zijn zaken als de 17 inch velgen (€990), het audiosysteem (€2.184) en de BI-Xenon met actieve bochtenverlichting (€1.905) slecht een klein deel van. Het eindbedrag komt uit op €47.747 en zoals gezegd dat is een hoop geld voor een dergelijk compacte auto. Je kan met gemak een flinke klasse hoger shoppen, zonder dat het dan behelpen wordt.

  • Ruimte achterin
  • Hoog comfort
  • Goede rijeigenschappen
  • Interieur wat té klassiek
  • Motor rumoerig
  • Stevige prijs