Kia Sportage 2.7 V6 4WD X-ception
Op 17 punten vernieuwd
De Kia Sportage. Op zeventien punten vernieuwd. Zo luidt de nieuwe reclame van de Sportage, die dit najaar een kleine facelift heeft ondergaan. De Sportage voor modeljaar 2008 beschikt ondermeer over grotere buitenspiegels, een nieuwe grille en donker getinte koplampen. De uiterlijke wijzigingen zijn dus minimaal, op technisch gebied veranderde er des te meer. Kia heeft onder andere gewerkt aan een aangepaste stuurbekrachtiging, stijvere dempers en grotere remschijven. Het goede nieuws voor de caravantrekkers is dat de Sportage voortaan 200 kilo meer mag trekken, waarmee het totaal op 1800 kilogram komt.
Kia levert de Sportage, ter introductie van het nieuwe model, tijdelijk in een X-ception uitvoering. Deze uitvoering is gebaseerd op de Adventure waar zaken als lederen bekleding, stoelverwarming, privacy glass en ESP aan zijn toegevoegd, waarbij het voordeel van dit pakket oploopt tot €2100. In deze test zal de gefacelifte Sportage zich opnieuw moeten bewijzen als krachtig model in het compacte middenklassensegment van de SUV’s.
Vernieuwd én verbeterd
Is de Sportage vernieuwd? Kia noemt het eerder verbeterd. Maar één ding is meteen duidelijk, de Sportage ziet er goed uit. De SUV van Kia verschilt onderhuids nauwelijks van de Hyundai Tucson, ook al zo’n verkooptopper in dit segment. De Kia oogt echter wat chiquer en minder ruig dan de Hyundai. Over de plastic delen op de carrosserie werd nog wel eens gediscussieerd, Kia heeft daar bij de vernieuwde Sportage meer aandacht aan besteed en deze zijn ook nagenoeg allemaal met de carrosseriekleur meegespoten. De spatbordverbreders geven hierdoor nog even dat beetje extra ‘body’ wat de uitstraling van deze SUV helemaal ten goede komt.
De gewijzigde grille voorop de Sportage heeft nu meer weg van die van zijn broer Tucson. Verder wordt de voorzijde voortaan niet meer zo gedomineerd door zwart plastic. De fraai in de kleur meegespoten delen staat een stuk chiquer.. De koplampen zijn niet meer uitgevoerd in helder glas, maar hebben nu meer een soort rookglas gekregen. De dakrails op deze X-ception lopen lichtjes door in de achterkant van de auto. Aan de zijkant is pas goed te zien wat Kia wilde bereiken met de uitgeklopte wielkasten. Deze X-ception versie is tevens voorzien van privacy glass wat vanaf de B-stijl op de beglazing is af te zien. De ruiten van de Sportage zijn groot opgezet, wat de zithoogte moet accentueren.
De Kia Sportage heeft veel weg van zijn grote broer, de Sorento, met zijn lijn aan de zijkant die vloeiend van de koplampen aan de voorkant afkomt en naar de achterlichtunits loopt.
De achterlichten hebben wel iets van een Volvo weg, maar toch heeft Kia een aparte stijl gecreëerd in de lichtunits. Ook het achterraam is voorzien van het privacy glass en is bovendien apart te openen van de achterklep. In theorie een leuke bijkomstigheid, maar waarschijnlijk wordt het in de praktijk weinig gebruikt. De twee uitlaatpijpen op deze V6 staan stoer en stralen net wat meer sportiviteit uit. Kia pakt direct de kans door de introductie van het nieuwe model ook diverse nieuwe interieur- en exterieurkleuren toe te voegen aan het palet. Ook bieden ze voor onder de Sportage nieuwe lichtmetalen velgen aan. Kortom: de Sportage kan er weer jaren tegenaan.
Nette materialen
Bij het instappen val je niet direct om van het dashboard dat de designers van de tekentafel hebben gekregen. Het zitmeubilair is bij het modeljaar 2008 aangepast, zo hebben de voorstoelen een vier centimeter langere en twee centimeter bredere zitting gekregen. Dat is overigens maar goed ook, want de stoelen waren, naar Europese maatstaven, niet erg groot. De bestuurdersstoel is in hoogte te verstellen waardoor je redelijk gemakkelijk een fijne houding achter het stuur kunt vinden, maar een optimale rijpositie zul je niet snel vinden in de Sportage. Hiervoor zit het stuur te hoog en kan deze ook niet dichter bij de bestuurder komen. Verder is de zijdelingse steun niet om over naar huis te schrijven. Dit valt in een SUV natuurlijk des te meer op door het duidelijker overhellen in de bochten dan bij conventionele automobielen.
De middenconsole ziet er heel verzorgd uit, en er is zelf een geïntegreerde radio/cd-speler aanwezig, die je eerst nooit kon vinden in Koreaanse automobielen, en in dit exemplaar zelfs met USB-mogelijkeheden. De bediening is helder, de knoppen van de airconditioning en ventilatie zijn groot genoeg en zitten op een logische plaats. De gebruikte materialen ogen heel netjes en het zwartkleurige plastic wordt afgewisseld met aluminium accenten. Mooi in deze X-ception uitvoering is uiteraard de bruin lederen bekleding. Het is duidelijk te zien dat er af en toe in Europese modellen wordt gekeken.
De duidelijke meters achter het stuurwiel zijn niet indrukwekkend, maar bieden zowel overdag als ‘s avonds een helder beeld hoe het er in het vooronder aan toe gaat. Het kleine misser is het piepkleine knopje voor de boardcomputer achter het stuur. Ook is de cruisecontrol helaas niet op het stuur te bedienen maar middels een hendel achter het stuur. Dit werkt overigens naar behoren, maar bediening op het stuur vinden we net iets handiger.
Ook de achterbank heeft andere maten, maar hier gaat het om de hoogte van de bank, hij is nu een halve centimeter lager geplaatst dan voorheen. Om nu te spreken van een positieve verplaatsing, nee. De hoofdruimte was al ruim voldoende, hier gaat het er eigenlijk alleen om dat de zitting té laag is in verhouding met de vloer. De knieën gaat nu zo ver de lucht in dat er een gapend gat onder de knieholtes ontstaat. Echt comfortabel zit het niet voor volwassenen, voor de kinderen is dit natuurlijk een ander verhaal. Ook de achterbank mist, zelfs nog meer dan de voorstoelen, zijdelingse steun. Ruimte is er overigens zat voor de benen en knieën.
In de Kia past, met de achterbank omhoog, 667 liter bagage. Wanneer men de achterbank vlak legt ontstaat er een perfecte vlakke laadvloer. Dit kan gemakkelijk door de twee delen (60:40) van de bank te ontgrendelen. De achterruit kan men tenslotte apart van de achterklep openen.
Sportief berijden?
De onderhuidse wijzigingen hebben ook hun uitwerking op de rijeigenschappen van de Kia. Zo is de stuurbekrachtiging volgens de fabrikant directer afgesteld en zijn de dempers stijver geworden. Bovendien monteert Kia voortaan grotere remschijven op de voorwielen. Tijdens het rijden vallen de gewijzigde elementen niet op. Zo is het gevoel in de besturing van de SUV maar matig te noemen. De directe installatie is wel prettig in omgang, maar veel gevoel met de voorwielen krijg je er niet bij. Over de verdere rijeigenschappen van de Sportage kunnen we alleen maar positief zijn. Hij rijdt, voor een hoog op zijn poten staande auto, verrassend goed. In de bocht helt de carrosserie relatief weinig over, wat bijdraagt aan een sportief karakter. De stoelen bieden helaas niet zoveel steun waardoor je een beetje over je stoel glijdt. Voor een SUV rijdt de Sportage sportief en dat is helaas lang niet altijd het geval in dit zwaarbevochten segment.
Sportief voelt de Sportage dus wel aan, maar kan hij ook sportieve prestaties leveren? Om hier maar direct een antwoord op te geven: nee. Het veelbelovende typeplaatje ‘V6’ op de achterklep doet menigeen bedroeft achter wanneer de prestaties van de Sportage een feit worden. De V6 onder de kap levert weliswaar 175pk en een koppel van 241Nm, maar dit vermogen komt niet goed uit de verf. De motor is standaard gekoppeld aan een viertraps automatische transmissie waarbij je ook de mogelijkheid hebt om handmatig te schakelen. Deze bak is trouwens een oude bekende, hij wordt ook geleverd in diverse modellen van Hyundai. De Sportage komt in eerste instantie fel van zijn plek wat te maken heeft met het nerveus reagerende gaspedaal. Eenmaal volgas loopt de toerenteller heel gestaag door, zo het rode gebied in. Gestaag omdat de automaat er voor zorgt dat je erg lang in één versnelling blijft hangen. Als voorbeeld, de V6 rijdt 70 km/h in de eerste versnelling en 130 km/h in de tweede versnelling. Tijdens het rijden heb je dan ook continu het gevoel dat de auto moet schakelen alleen gebeurd dit maar niet. Of dit nu op- of terugschakelen is.
Op de snelweg heeft de Sportage niet veel kracht. Een flinke dot gas bij 120 km/h resulteert in het terugschakelen van de automaat naar het derde verzet, waarna de toerenteller omhoog schiet en je met een stoot vooruit komt. Over het algemeen zijn we over de combinatie automaat/motor niet echt te spreken. Een kanttekening bij de automaat is dat de verzetten die hij heeft, ook al zijn het er maar vier, gevoelloos worden verwerkt. De motor is verder lekker stil, en wanneer er om vermogen wordt gevraagd klinkt er een lekkere roffel uit het vooronder. De 2,7-liter klinkt dan echt mooi.
De remmen moeten bij een flinke vertraging vol aan de bak. Het rempedaal voelt in eerste instantie direct aan, maar duw je hem harder door word het pedaal wat zompiger. De gereden Sportage weegt maar liefst 1.570 kilogram. Ook dit heeft niet erg indrukwekkende prestaties tot gevolg, ondanks de fijne zescilinder. Een nadelig gevolg dáárvan is de consumptie van de brandstof, zo ook in deze Kia. Elke 7,2 kilometer lust de Sportage wel een slok in de vorm van een liter benzine, en dat is een stevig verbruik.
Prijsvechter
Kia heeft met zijn twee SUV’s, de Sorento en deze Sportage, echte prijsvechters in haar gamma. Deze klasse wint elke dag weer meer klanten voor zich zodat ze bij Kia bijna achterover kunnen gaan zitten. Er is echter ook voor dit merk nog voldoende werk aan de winkel, de nieuwe Sportage is helaas niet foutloos. Zo noemde we al zaken als de rijpositie, de dorstige V6 en de gevoelloze besturing. Toch slaat de wijzer in deze test vooral positief de kant van Kia op. Deze SUV biedt voor de gevraagde consumentenprijs gewoon een ruime auto aan met een rijke standaarduitrusting en in dit geval een dikke motor. Kia zet het actiemodel, de X-ception namelijk als 2.7 V6 voor €33.695 in de markt, voor een concurrerende prijs.
De concurrentie in dit segment zit ook niet stil, maar Kia heeft het toch voor elkaar om de Sportage een klein treetje hoger te zetten door hem een opfrisbeurt te geven. Ondanks dat de Sportage als een betaalbare SUV in de markt is gezet is de zescilinder alleen weggelegd voor iemand die geen hekel heeft aan vaak tanken. De tweeliter heeft een beduidend lager verbruik en zou beter passen in het Sportage-concept: veel voor weinig.
Fotografie: Christian Wesselius
- Prijs/kwaliteitsverhouding
- Ruim interieur
- Stille zescilinder
- Trage automaat
- Gevoelloze besturing
- Fors verbruik
