Opel weet het zeker: de jeugd heeft de toekomst. Dat blijkt niet alleen uit de hippe televisiecommercials met die vrolijke poppetjes, ook de brochures staan vol fris en fruitige jongens en meisjes die allemaal gezellige dingen doen. Maar gelukkig is het meer dan alleen oppervlakkige marketing; de Corsa ziet er, ook in vijfdeurs uitdossing, werkelijk een stuk jonger uit dan zijn voorganger en dat verklaart zijn nieuwverworven populariteit bij jongere autokopers.
Dat de Corsa het goed doet blijkt wel uit de verkoopcijfers: in de eerste drie kwartalen van 2007 was het de bestverkochte auto van Nederland, hiermee laat hij zijn grootste concurrenten - de Peugeot 207 en Volkswagen Polo – achter zich. Dan rijst al snel de vraag: welke troeven heeft de Corsa in handen? Om die vraag te beantwoorden gingen wij met de vijfdeurs Corsa 1.3 CDTi op pad.
De verjongingskuur van Opel begon in 2004 met de sportief gelijnde Astra, die toen zijn wat saaie voorganger opvolgde. Het bleek het begin van een nieuw tijdperk, want we zijn nu drie jaar verder en inmiddels zijn vrijwel alle modellen volgens dezelfde stijl ontworpen. Zo ook de Corsa, Opel’s speler in het stadsauto-segment. De nieuwe stijl wordt gekenmerkt door een scherpere en gedurfdere belijning; meer dynamiek en minder voorspelbaarheid.
Dat is precies wat we zien bij de Corsa. Hij is niet het muurbloempje dat de vorige Corsa wel was en straalt dan ook veel meer zelfvertrouwen uit. Met zijn breed glimlachende voorzijde ziet hij er bovendien een stuk vrolijker uit. We moeten wel toegeven dat de driedeurs Corsa nóg wat frisser is, maar dat is eigenlijk onvermijdelijk. Achterdeuren doen nu eenmaal een beetje afbreuk aan de vlotte uitstraling,
De zilvergrijze kleur is weliswaar niet de spannendste kleur die je kunt bedenken, maar gelukkig is de auto in elf andere kleur leverbaar, waaronder felrood en kanariegeel. Eigenlijk is zilvergrijs ook helemaal geen ongelukkige keuze; het is makkelijk schoon te houden en ziet er bovendien netjes uit. De dubbele zevenspaaks wielen, standaard op de Cosmo, zien er strak uit en passen goed bij de uitvoering. Ze ogen veel beter dan de kleine wieldoppen die je bij de goedkopere uitvoeringen krijgt.
Zo jong als de auto vanbuiten is, zo volwassen is hij vanbinnen. En met ‘volwassen’ bedoelen we niet dat het een saaie bedoeling is, maar juist dat het interieur qua materiaalgebruik en afwerking niet onderdoet voor dat van een luxe middenklasser. Erg mooi is de pianolak op de middenconsole, dat oogt heel chique. Het brengt wel een nadeel met zich mee: je zou eigenlijk iedere dag met een plumeau in de weer moeten, want elk stofdeeltje is te zien. Maar ja, wie mooi wil zijn…
Die pianolak is trouwens een kenmerk van de Cosmo-uitvoering, het meeste luxe uitrustingspakket voor de Corsa. Airco, sportstoelen, radio/cd-speler en 16” wielen zijn enkele andere zaken die bij het Cosmo pakket horen. Ons exemplaar is zelfs uitgerust met navigatie, climate- en cruise control, stoel- en stuurverwarming (erg bijzonder in deze klasse!) en nog wat kleinigheden. Heel fijn natuurlijk, al die opties, maar ze drijven de prijs wel op tot ruim 26 mille.
Ondanks zijn bescheiden buitenmaten is de Corsa verrassend ruim van binnen. Vanzelfsprekend is er voorin genoeg ruimte voor lijf en leden, maar ook op de achterbank is het goed uit te houden: voor twee volwassenen met een modaal postuur is er genoeg ruimte. Vanwege de vlakke daklijn is vooral de hoofdruimte zeer royaal. De kofferbak meet een nette 285 liter, met neergeklapte achterbank is dat zelfs 1.100 liter, waarmee de Corsa bijna al zijn concurrenten achter zich laat.
In veel opzichten rijdt de Corsa als een typische stadsauto. De pedalen laten zich zonder veel weerstand bedienen, het stuur draait wel heel licht rond en de versnellingspook voelt aan alsof hij nergens mee verbonden is. De eerste indruk is dat de bediening weinig feedback geeft, maar na een tijdje blijkt dat best mee te vallen. Het is gewoon een kwestie van gewenning. Afgezien van het ietwat hakerige schakelen, is er op de bediening weinig op of aan te merken.
De wegligging is lekker sportief, in bochten helt hij weinig over en sportief rijden doet hij niet met tegenzin. Dankzij de sportstoelen – standaard op de Corsmo – schuif je ook niet van links naar rechts in een scherpe linkerbocht. Qua rijden is hij goed te vergelijken met de Volkswagen Polo. Keerzijde is wel dat hij door de stevige vering en zijn korte wielbasis niet bepaald comfortabel is.
Het CDTi-dieselmotortje is met zijn 90pk best pittig. Met zijn brommerige geluid is het niet de meest geciviliseerde krachtbron, maar hij heeft behoorlijk wat kracht. Helaas is deze Corsa met zijn 1.145kg geen lichtgewicht, dus verwacht geen verbluffende prestaties. Dankzij de lange zesde versnelling is het toerental op de snelweg prettig laag; bij 120km/h maakt de motor niet meer dan 2.250 toeren per minuut, zodat het motorgeluid slechts op de achtergrond aanwezig is.
De Corsa beschikt over een prettige combinatie van eigenschappen: hij ziet er vlot uit, is vanbinnen erg ruim en zijn afwerking ligt op een hoog niveau. Verder is hij dankzij de Cosmo-uitvoering en enkele losse opties erg goed uitgerust. Helaas is de prijs niet mals; ook als je rekening houdt met zijn uitrusting is 26 mille een boel goed voor een compacte auto. Bovendien is de 1.3 diesel niet de meest beschaafde motor en valt het comfortniveau een beetje tegen. Dat wil echter niet zeggen dat het een slechte auto is, elke auto heeft immers zijn minpunten. Nee, de Corsa is gewoon een fijne auto. En zijn vlotte verschijning maakt een hoop goed.