Cadillac BLS 1.9D Elegance
Intro
Een Cadillac met een dieselmotor is niet zo’n noviteit of curiositeit als het lijkt. Reeds in 1978 bood Cadillac een dieselmotor aan in de toenmalige Seville. Deze statige sedan kreeg een 5.7 liter metende V8 diesel van concerngenoot Oldsmobile onder de kap die voor pakweg 100 pk zorgde. Deze versie werd geen succes, aangezien de betrouwbaarheid en de duurzaamheid van de motor te wensen overlieten en de 100 pk te weinig waren om de Seville een passende snelheid te geven.
De eigenzinnige BLS die het lijdend voorwerp is van deze test heeft eveneens een diesel, maar dan wel een moderne commonrail-diesel met 16 kleppen en een roetfilter uit de stallen van GM met een flinke trekkracht van 320 Nm en 150 pk. In de testauto is de krachtbron gekoppeld aan een 6-traps automaat die tevens manueel te bedienen is. Ook deze dieselmotor heeft er echter niet voor kunnen zorgen dat de kleine Caddy florerend is gaan verkopen in Europa, waar hij eigenlijk voor een uitbreiding van het marktaandeel had moeten zorgen. Waar dat aan ligt zal deze test trachten uit te wijzen.
Het exterieur
“Zo! Dat is een dikke auto”, hoor je geregeld als je de Cadillac parkeert. Een dergelijke mening is veel mensen toegedaan als je ziet hoeveel personen twee keer kijken om te bepalen wat voor auto de BLS wel niet mag zijn. Cadillac heeft met deze BLS een auto neergezet die goed past binnen het huidige modellengamma. Het is evident dat hij met zijn pronte neus en zijn markante achterlichten keurig in het gelid staat naast zijn grote broers CTS en STS. Wat de meeste mensen echter niet weten is dat de auto een tweelingbroertje is van de Saab 9-3 Sport Sedan. De kenner ziet dat de verhoudingen van de koets overeenkomen met de geslaagde lijnen van de 9-3, maar voor een leek of een doorsnee liefhebber is deze familiaire band aan de buitenkant nauwelijks te zien. Cadillac heeft er toch ruim voldoende eigen identiteit in gestopt om de auto duidelijk als Cadillac te herkennen. Vooral die duidelijke en scherpe lijnen die met name de neus kenmerken en de rechtopstaande lichtunits aan de achterzijde inclusief het staande knipperlicht, zijn elementen die ervoor zorgen dat hij het echte Amerikaanse Cadillac-DNA bezit.
Onderscheidend ben je met deze Caddy zeer zeker en je toont lef door met zo’n relatief opvallende auto te rijden. Dat is enerzijds een positief effect van een dergelijke auto, maar het zorgt in ons land anderzijds toch wel voor scheve gezichten. Mensen vinden een Amerikaanse auto al snel ‘dikdoenerig’ en je ziet mensen ‘kijk-hem-nou-eens-Cadillac-rijden’ denken. Voor bepaalde mensen kan deze uitstraling en het merkimago een reden zijn om hem te laten staan, maar mensen die zich van de goegemeente niets aantrekken rijden in een bijzonder chique gelijnde en markante auto. Wel zou ik als koper kiezen voor forsere velgen, want deze 17 inch velgen die de Elegance heeft staan toch een beetje anoniem en geven de BLS niet de voorkomende uitstraling die hij mijns inziens verdient.
Het interieur
Het binnenste van de Cadillac BLS straalt luxe uit. Alles laat zich elektrisch bedienen en het ademt een sfeer van welstand. Het voelt als het spreekwoordelijke thuiskomen zodra je plaatsneemt. Zeker met de optionele lederen bekleding voelt het als een behaaglijke woonkamer. Vooral tegen de schemering van de avond is het een plezierig verpozen om van het interieur te genieten tijdens de thuisreis. De mooie verlichting, de rust die het interieur geeft en de prima geluidsinstallatie maken het rijden tot een ontspannende bezigheid die onthaastend werkt. Je voelt je als bestuurder gereden worden in een salon van gezelligheid.
Als we echter dieper op het interieur ingaan dan zien we een flinke greep uit het Saab-arsenaal. De knoppen van de spiegels komen linea recta uit de 9-3 evenals de verdekt opgestelde handremhendel. Zo zijn er nog wel een paar voorbeelden te noemen zoals de “Fasten Your Seatbelts”-verklikker en de bekerhouders onder de achterbank, maar die zijn niet dusdanig storend als het opvallende Saab-stuur en de deurpanelen. Aan dat stuur is direct te zien dat de BLS onderhuids een 9-3 is en dat is een storend element. Leg je hand op het stuurlogo en je ziet een Saab-stuur. Dat zou toch redelijk eenvoudig op te lossen moeten zijn door het stuur van een model als de STS te plaatsen? Ook de deurpanelen zijn van de Saab overgenomen en vanwege de voor Saab karakteristieke boogvorm van het deurpaneel is het een dissonant in het interieur van de Cadillac.
Wel positief is het zitcomfort van de BLS. De stoelen zijn lekker Europees geprofileerd en goed in positie te brengen en ook de ruimte is hier prima. De lederen bekleding die als optie op deze auto zit maakt het hoeken met de auto tot glijden, maar dat is inherent aan leder. De voorpassagiers kijken naar een goed gelijnd dashboard dat naar behoren is afgewerkt. Helaas had de testauto een aftermarket navigatie- en audiosysteem dat niet zo mooi geïntegreerd is als het sytseem dat Cadillac zelf aanbiedt. Als er van bestuurder gewisseld wordt en achterin plaats wordt genomen dan valt op dat de ruimte lang zo prettig niet meer is. De beenruimte is redelijk ingeperkt en ook de hoofdruimte is niet al te riant. Gelukkig is de bagageruimte wel van een behoorlijk formaat en dusdanig praktisch ingedeeld dat er een flinke partij aan bagage meegenomen kan worden.
Het rijden
De dieselmotor belooft op papier een snelle metgezel te zijn. Met zijn 320 Nm en 150 pk verwacht je een auto die altijd voldoende trekkracht paraat heeft. De opgegeven prestaties zijn ook hoog te noemen, maar toch mist de motor onderin helaas trekkracht. In de onderste regionen is hij niet zozeer langzaam maar zorgt het ervoor dat de motor niet een lekker smeuïg en soepel karakter heeft zoals andere diesels in de klasse dat wel hebben. Kom je echter tussen de 2000 en 3000 toeren dan gaat de auto er lekker vandoor en liggen hoogst illegale snelheden voor het grijpen. De automaat die in deze Cadillac ligt past goed bij de motor, omdat hij ervoor zorgt dat de motor doorgaans boven de 2000 toeren blijft waar hij dus het meeste kracht heeft. De geluidsproductie is dan echter behoorlijk en het zou geen slechte programmering zijn als de automaat bij langer aanhouden van een constante snelheid een trapje hoger zou schakelen om de motor qua toeren in te dammen en dus en passant het brandstofverbruik te verminderen.
De manuele stand die de automaat kent zou soelaas kunnen bieden, aangezien je dan zelf bepaalt of je hem in - bij wijze van spreken - de vijfde of de zesde trap zet. Helaas is de automaat ook als je zelf de touwtjes in handen neemt eigenwijs en gaat hij zonder pardon terug van de zesde naar de vijfde trap. Dat betekent dus dat de manuele stand alleen bruikbaar is als je gewoon even met de knopjes op het stuur wilt spelen, want mocht je teveel uit de band springen dan neemt de automaat de beslissingsbevoegdheid zonder pardon van je over. Daarnaast heeft de automaat een nare eigenschap bij het inschakelen van de kickdown. De motor joelt het dan uit alsof hij gesmoord wordt en dat is echt een comfortverlagende factor en past niet bij het chique karakter van de BLS.
Het lijkt nu misschien alsof de motor en de bak niet echt bij elkaar en de auto passen, maar dat is zeker niet het geval. De motor past bij normaal gebruik prima bij de auto en de automaat doet dan ook keurig zijn werk. Geef je namelijk een flinke dot gas zonder kickdown dan vliegt de BLS er van tussen en geeft de automaat je een relaxt gevoel. Het is puur bij redelijk intensief gebruik dat de automaat niet helemaal doet wat hij zou moeten doen en dat hij niet overschakelt naar de geluidsreducerende en brandstofverlagende hoogste trappen.
Qua rijdynamiek is de Cadillac zeker geen doorsnee Amerikaan. In bochten blijft hij lekker neutraal en vlak liggen. De besturing is daarbij lekker informatief en geeft je veel gevoel met behoud van comfort. De banden van de testauto hebben hierbij ongetwijfeld een rol gespeeld, want Pirelli P Zero’s staan bekend om hun sportieve en informatieve communicatie. Het onderstel van de BLS past hoe dan ook heel goed bij deze banden want zeker voor een voorwielaandrijver is er weinig onderstuur te ontdekken en is hij altijd scherp genoeg. Wel kent de auto gripproblemen die inherent zijn aan het forse koppel dat deze auto heeft, maar als je niet te kwistig met het gaspedaal omspringt heb je geen last van aandrijfkrachten op de voorwielen. Het comfort dat Cadillacs traditiegetrouw kenmerkt bezit deze BLS evengoed, want de auto blijft ten allen tijde een comfortabele en rustgevende metgezel.
Slot
Is het de naam Cadillac die de auto in de weg staat? Zou het inspirerende uiterlijk de pointe zijn? Is het de relatieve onbekendheid die hem parten speelt? Of zijn er echte nadelen te ontdekken aan de BLS die het beoogde succes voorkomt? Ik heb ze niet gevonden! De BLS rijdt voor een voorwielaandrijver erg lekker en als je erom vraagt dan kan het ook een Highway-cruiser zijn. De welbekende 16-kleps dieselmotor is in de Cadillac een prima krachtbron die op afroep flinke kracht paraat heeft staan om een vrachtauto snel te passeren, maar de automaat zou beter geprogrammeerd mogen zijn. Vooral het eigenwijze karakter in de manuele stand en het niet kiezen van hoge trappen is onprettig.
Een ander punt aan de BLS is zijn overeenkomstigheid met de Saab 9-3 Sport Sedan. Veel delen zijn één op één overgenomen uit deze Zweed en dat had sierlijker opgelost kunnen worden. Alleen al een verandering van het stuur zou een grote verbetering zijn in het krijgen van een écht Cadillac-interieur. Desalniettemin kun je spreken van een stijlvol interieur die de inzittenden een prettig gevoel geeft: een gevoel van huiselijkheid.
Ook de uitrusting van de Cadillac is riant. Elektrisch verstelbare stoelen en dat soort niet vanzelfsprekende zaken zijn dat in de Caddy wel. Dat mag ook wel voor het forse bedrag van 45 mille, waarvoor je ook een BMW 320d of iets dergelijks kunt aanschaffen. De Duitser is weliswaar veel minder luxueus uitgerust, maar dat is wel een auto met een staat van dienst die de BLS nog niet heeft. Koop je toch die BLS dan kun je rekenen op veel bekijks met het stoere uiterlijk en het exclusieve karakter. Last-but-not-least rijd je dan in hét Amerikaanse statusmerk bij uitstek. De BLS is een auto voor individualisten en alleen al vanwege het scherpe uiterlijk en de exclusieve inborst verdient hij betere verkoopaantallen.
- Exclusieve uitstraling en een chique uiterlijk
- Sfeervol interieur
- Inspirerend weggedrag
- Eigenwijze automaat
- Motor mist kracht onderin
- Toch wel wat veel elementen van de Saab 9-3 Sport Sedan
