BMW 5 Serie Touring
530i High Executive

Jarno van Maanen - 12 januari 2006

Intro

Het lijkt de perfecte auto voor de topmanager met een gezin: de BMW 5 Serie Touring. Sportief, maar ook stijlvol. Een gedurfd ontwerp, maar niet té gewaagd. Dit exemplaar heeft eigenlijk alles wat je wensen kunt: een sterke zescilinder, een smaakvolle kleurstelling en een uiterst compleet High Executive-pakket. Is dit dan de perfecte auto, of bedriegt de schijn?

Het exterieur

De introductie van de nieuwe 5 Serie kwam voor veel mensen als een donderslag bij heldere hemel. De altijd zo conservatief gelijnde auto was rigoureus 'ge-redesigned' en leek weinig meer op zijn voorganger. Hoewel deze auto minder gewaagd is dan de 7 Serie, was hij in veel ogen té gedurfd. Ik heb de nieuwe 5 Serie echter vanaf het begin een fraaie auto gevonden. Alleen de kont kon mij niet echt bekoren. Gelukkig is er na de sedan een station geïntroduceerd, de Touring. Deze heeft - niet geheel verassend – een compleet andere achterzijde en deze is in mijn ogen wél geslaagd.

De donkerblauwe kleur van deze auto is weliswaar erg behoudend, maar misstaat hem zeker niet. Het geeft de auto een zekere klasse, die hij verdient. Erg mooi ontworpen zijn de koplampunits, bij dit exemplaar uitgevoerd als ‘Individual’, te herkennen aan de witte knipperlichten. Ook erg mooi is de uit twee nieren bestaande grille, die nieren zijn veel ronder dan die van het vorige model en vormen een goed geheel met de scherp gelijnde koplampen.

De zeventien duims velgen staan goed bij de auto, ze zijn niet te groot en ook niet te klein. Met tien tamelijk dikke spaken vind ik ze wel vrij druk, mijn voorkeur zou uitgaan naar de eenvoudige vijfspaaks velgen.

Het interieur

Wat gelijk opvalt als je de deur opent: de brede stoelen, die op bijna elk denkbare manier verstelbaar zijn. Het zijn Comfortzetels, die voor bijna €3.500 in de optielijst staan. Het kost wat, maar dan heb je ook wat. Het zitvlak is uitschuifbaar, in de hoofdsteun zit een soort verstelbare beugel, die je naar de vorm van je hoofd kunt vormen en zo zijn er nog meer verstelmogelijkheden. Uiteraard zijn de stoelen voorzien van stoelverwarming – met drie standen – en bij de High Executive uitvoering is ook stoelventilatie inbegrepen.

De 5 Serie treft vaak het verwijt dat het interieur zo kil en afstandelijk is. Mijns inziens hoeft dat helemaal niet zo te zijn. Wanneer je de juiste combinatie van kleuren en stoffen kiest, zoals in deze auto met beige lederen bekleding en donkerbruine glanzende ‘edelhouten’ interieurlijsten. Het zeer eenvoudige iDrive systeem zorgt ervoor dat er slechts een klein aantal knopjes op het dashboard is geplaatst, zoals de volumeregelaar van het audio-systeem en de bediening van de airco. Met display bovenaan het midden van het dashboard is groot genoeg en goed afleesbaar vanaf de bestuurdersstoel.

Veel eenvoudiger dan dit instrumentarium kan het niet. Ontzettend goed afleesbaar en totaal geen franjes. Helaas ontbreken olie- en koelvloeistofmetertjes, dus naar de temperatuur van de motor zul je moeten gissen. Grappig: wanneer je de cruise control inschakelt, zoeft er een klein ‘indicatortje’ langs de snelheidsmeter tot de snelheid waarop je de cruise control hebt afgesteld. Bij uitschakelen zoeft dat dingetje weer naar beneden. Veel leuker dan een paar digitale streepjes of een gekleurd pijltje.

De 5 Serie Touring is een praktische en veelzijdige auto. Je kunt er sportief – tot op zekere hoogte – mee rijden, je kunt er net zo goed rustig mee naar je werk rijden of ermee op vakantie naar Oostenrijk gaan. De stoelen zijn heerlijk, de bagageruimte is aardig en het comfort is heel behoorlijk. Vooral op lange reizen zullen de Comfortstoelen hun dienst bewijzen.

De Touring is – vanwege de schuine achterruit – niet echt een pakhuis. Als de achterbank niet plat ligt, dan is het ruimteverschil met de sedan minimaal. Het verschil is echter: bij de sedan kan de bank níet plat en bij de Touring wél. Zo kan de Touring maximaal 1.650 liter verstouwen, niet slecht. Toch legt de 5 Serie het hiermee flink af tegen zijn directe opponent, de E-klasse Combi, die er dankzij maximaal 1.950 liter met de klasse-overwinning vandoorgaat.

Het rijden

Rijden in de Fünfer is echt een genot. Het onderstel is niet erg week, zoals bij veel auto’s van dit formaat, en vanwege de achterwielaandrijving ligt hij erg goed op de weg in bochten. Ik durf bijna te zeggen dat hij vrijwel even sportief rijdt als de kleinere Dreier. Bij krappe bochten merk je uiteraard wel dat je met een flinke stationwagen onderweg bent, maar vaak laat hij het niet blijken.

Vanwege de 17” velgen met lage banden is de auto wel wat oncomfortabel, een gelijk uitgeruste auto met 16” lichtmetaal zou daar minder last van hebben. Meestal merk je weinig van dat lage comfort, maar wanneer je over een richel, bobbel of andere oneffenheid in de weg rijdt, voel je dat de auto weinig meegeeft.

De automaat is heel prettig, hij heeft zes trappen en schakelt tamelijk soepel over naar een hoger of lager verzet. Wat mij het meest opvalt aan deze automaat is de directheid. In tegenstelling tot de automaat van de E-klasse – die veel bedenktijd nodig heeft – en de automaten van de S80 en A6 – die ook even wachten – reageert de automaat van de 5 Serie bijna direct op het gaspedaal. Je hoeft het gaspedaal maar even flink in te trappen of je ziet de toerenteller gelijk aan sprong naar boven maken. Dit komt natuurlijk erg van pas bij inhaalacties op provinciale wegen, maar maakt de auto wel een beetje nerveus. Je moet uitkijken dat je niet onbedoeld ‘kickdownt’.

De grootste sensatie is toch wel het motorgeluid. Er zijn echt zeer weinig motoren die zo een mooi geluid kunnen produceren als deze drieliter zes-in-lijn. Tot 2.500tpm is het een rustige brom, die daarna steeds luider en hoger wordt tot hij het bij bijna 7.000tpm uitschreeuwt alsof je een kat op z’n staart trapt. Erg verslavend en het verveelt niet snel. Bij rustig gebruik hoef je trouwens nooit boven de 2.500tpm te geraken, want dat is het toerental dat hij bij 120km/h maakt en als je rustig accelereert, dan zal hij dat toerental nimmer overschrijden. Je mist dan wél wat.

Nog een bijzonderheidje: deze auto is uitgerust met het Dynamic Drive systeem. Dit is een soort stabiliteits-systeem dat ervoor zorgt dat de auto niet te veel overhelt. Wanneer de sensoren in de schokdempers teveel druk meten aan een kant van de auto, zorgt het systeem ervoor dat de schokdempers razendsnel harder worden afgesteld. Op die manier blijf je strak in de bocht liggen en helt de auto niet naar buiten. Bij normaal gebruik merk je niets van dit systeem: hoe sportiever je rijdt, hoe beter je het merkt.

Wat mij een beetje tegenviel, is het verbruik. Bij constant 120km/h verbruikt hij acht liter per 100km en in de praktijk zul je bij een rustige rijstijl ongeveer tien liter verbruiken, wanneer je wat sportiever gaat rijden stijgt dit zelfs naar twaalf liter. Het komt erop neer dat je ongeveer 650 tot 700km op één tankinhoud kunt rijden. Dat het in de praktijk erg lastig is om minder dan 1:10 te verbruiken had ik niet verwacht, maar aan de andere kant: als je weinig brandstofkosten wilt hebben, dan kun je natuurlijk beter een 530d kopen.

Slot

De BMW 530i Touring is een geweldige auto. Het weggedrag is mijns inziens verreweg beter dan elke andere auto in deze klasse, de standaarduitrusting is zeer riant, de motor presteert goed en de auto ziet er gewoon erg mooi uit. Kleine nadeeltjes zijn de geringe bagageruimte wanneer de achterbank omhoog is, het comfort dat sterk afhankelijk is van de velgen- en bandenkeuze en het gebrek aan temperatuurmetertjes in het instrumentarium. De auto – zoals hij hier staat – kost ongeveer €90.000. Dat is erg veel geld, maar een vergelijkbare Mercedes-Benz, zoals de E-klasse 350 Avantgarde Combi kost niet veel minder. Mijn keuze is duidelijk: de BMW.

  • Zeer goed weggedrag
  • Complete uitrusting
  • Mooie vormgeving
  • Weinig comfort
  • Beperkte bagageruimte
  • Fors verbruik