Toyota Yaris
1.3 16v VVT-i Linea Luna

Wilbert Huls - 6 januari 2006

Intro

Toyota's kleinste heeft het altijd goed gedaan. De Starlet was in zijn verschillende gedaantes door de jaren heen een populaire auto en ook vandaag de dag rijden nog legio van deze autootjes rond. Ze zijn vanwege hun betrouwbaarheid een populaire auto bij startende automobilisten. Ook zijn opvolger, de Yaris, deed het goed. Met name de gefacelifte 5-deurs is een veel geziene auto en geliefd bij een wat ouder publiek, met name ook vanwege de hoge instap en rechte zit, zonder direct een busje te worden.
Maar Toyota's kleinste is de kleinste niet meer. In de eerste plaats natuurlijk omdat het nieuwe model Aygo onder de Yaris is gepositioneerd, maar in de tweede plaats ook zeker vanwege de afmetingen van de nieuwe Yaris. Zowel lengte, breedte als hoogte groeiden aanmerkelijk ten opzichte van zijn voorganger.

Het interieur

De binnenkant oogt op het eerste oog wat kaal. Grote, gladde, bolle vlakken van donker kunststof vormen het dashboard dat alle functionaliteit centreert in een alu-look middenconsole. Ook de middenconsole oogt rustig. De drie grote knoppen met meerdere functies springen daarbij het meest in het oog. Eenvoud lijkt hier het gevoerde beleid in het dashboard. De knoppen zijn niet dusdanig van aard dat ik de eerste keer direct door heb waar alles voor dient, maar dat is na een paar keer draaien en drukken toch al heel anders en in het vervolg van de rit is de bediening zelfs eenvoudig te noemen. Bovenop het dashboard staat net als bij de vorige Yaris een digitale snelheidsmeter die diep weg zit in zijn behuizing, toch is deze wel goed af te lezen.
Achter dit eenvoudig lijkende dashboard gaat echter toch heel wat schuil, want waar je het bij de meeste auto's met één dashboardkastje doet, tel ik hier vijf afsluitbare vakken. Twee voor de bestuurder en drie voor de bijrijder. En dat is nog naast de drie open bakjes in het dashboard en de lade onder de bijrijdersstoel. Blijkbaar schat Toyota dat de gemiddelde Yaris-rijder nogal wat mee te nemen heeft.
De zittingen van de stoelen zijn wat gladjes en mochten wat mij betreft de bestuurder wel iets meer 'in de greep' houden. Ze zijn wel perfect te verstellen. Hoogte en standen van de stoel kunnen vrij nauwkeurig worden ingesteld naar de wens van de bestuurder. Achterin is er een riante hoeveelheid ruimte. Ik raak met mijn benen niet eens de bestuurdersstoel wanneer ik op de achterbank plaats neem en dan staat die stoel op een stand die voor mij bij het rijden ook prettig was. Hoofdruimte is er genoeg, maar het houdt niet over. Ik denk dat echt lange mensen hier wel eens de hemelbekleding zullen toucheren.
Ook de kofferruimte is riant en wanneer je daar (ook met al je bakjes en vakjes) nog niet genoeg aan hebt, kan de bank makkelijk een stand naar voren geschoven worden. Om deze variabele ruimte tussen hoedenplank en achterbank wat weg te werken, heeft Toyota gekozen voor wat lapjes stof met een soort klittenband. Hier hebben ze wat mij betreft toch echt de plank misgeslagen, want ten eerste ziet het er niet uit en ten tweede zag ik in een ander model in de showroom al wat je kan verwachten: de stof kleeft niet goed en bungelt maar wat vreemd in de achterbak. Mocht je met de verschuifbare bank nog niet genoeg hebben dan heb je nog de optie om de dubbele bodem uit de laadvloer te halen (waardoor deze vlak was) of zelfs de bank zodanig weg te klappen dat er een grote, egale laadruimte ontstaat tot aan de voorstoelen.

Het exterieur

Zoals gezegd, is de Yaris in alle opzichten gegroeid. In de lengte kwam er zelfs 14cm bij, maar ook breedte en hoogte werden respectievelijk 4cm en 3cm groter. Optisch is de Yaris echter nog wat groter door de wat bollere vormen die de carrosserie heeft gekregen. Ook bij de belastingdienst weten ze deze groei te waarderen, want de nieuwe Yaris is een klasse opgeschoven ten opzichte van zijn voorganger. Waar de Starlet een leuk sportief karretje was en de eerste Yaris zijn vormen heel aardig combineerde met functionaliteit, vind ik dat hier de grootte en functionaliteit toch wat de overhand krijgt, waardoor de Yaris wat meer neigt naar het busjesimago.
Deze Yaris was voorzien van de Luna-uitrusting en wat sportieve accessoires. Dat betekent spiegels en handgrepen in de carrosseriekleur en sportieve looks in de vorm van mistlampen, lichtmetalen velgen en een achterspoiler. Allemaal elementen die deze auto goed kan hebben, maar goed... welke auto kan dat niet?

Het rijden

Ook deze auto is, net als zijn grote neef van Lexus die ik vorige week gereden heb, niet meer voorzien van een sleutel. Heb je het 'kastje' op zak, dan open je de deuren door je hand achter de greep te doen en je kunt vervolgens de auto starten door de koppeling in te drukken en de startknop in te drukken. Overigens is de nieuwe Yaris ook gewoon leverbaar met een reguliere contactsleutel.
Bij het wegrijden klinkt me een bekend geluid in de oren, dat kan ook kloppen, want dit is nog steeds dezelfde 1300-motor als die in de vorige Yaris zat. Op zich een rustig snorrend motortje, maar bij even flink optrekken geeft hij een wat vreemd resonerend geluid. Niet dat het iets ernstigs is, maar het is wel een opvallend karakteristiek van deze motor. De motor kan ook met deze nieuwe koets prima overweg. Het is misschien geen hoogvlieger qua prestaties, maar in elk geval geen laagvlieger. De rijgeluiden vallen me erg mee. Het enige wat je hoort is eigenlijk de motor en dat is positief, want windgeruis en bandengeluid worden grotendeels netjes buiten de auto gelaten.
Het sturen gaat heel erg licht en soms wat te slap zelfs. Hij had wat mij betreft wel iets strakker mogen sturen. Met name omdat de motor en de stabiliteit wel aangeven wat aan te kunnen. Het stuurgedrag past er daarom niet zo goed bij.

Slot

De Yaris was een verkooptopper voor Toyota en dat zal ook deze nieuwe variant ongetwijfeld worden. Ik schat wel in dat het publiek voor deze auto voor een groot deel weer dezelfde zal zijn als bij zijn voorganger: wat oudere mensen die behoefte hebben aan een goede instap, een goede zit en een praktische, comfortabele auto. Natuurlijk is dit voor Toyota zelf ook wel duidelijk, want voor het overige, jeugdige deel van de consumenten hebben ze natuurlijk de Aygo klaar staan in de compacte klasse.

  • Opbergwonder
  • Comfortabele rijder
  • Weinig rijgeluiden
  • Klittenbandlapjes achter achterbank
  • Neigt meer naar busjesimago
  • Slap sturen