Dodge wil graag een voet aan Europese bodem krijgen. Waar eerder modellen als Chrysler in Europa werden verkocht, willen ze nu Dodge apart neerzetten als het stoere merk. Naast de exotische Viper is er dan nu het eerste model dat voor de massa bedoeld is. De Caliber moet het ijs voor Dodge gaan breken in de compacte middenklasse waar het om MPV's gaat.
Het interieur kenmerkt zich door een lichte kleurstelling en scherpe lijnen. Het dashboard is vrij sober van opzet met grote 'knop-vrije' vlakken. Van de knoppen die er wel zitten, is direct duidelijk waar ze voor bedoeld zijn en het lijkt er dus ook op dat dit interieur in eerste instantie functioneel moet zijn. Zo vind je in de middenconsole enkel bekende ronde knoppen voor bediening van de airco/ventilatie en een audioset. Bij de klokken achter het stuur valt op dat de middelste vrij druk bevolkt wordt door getalletjes voor snelheden (zowel km/u als mph) en waarschuwingslampjes voor diverse onderdelen, terwijl de 2 buitenste klokken vrij kaal zijn.
Voor het dashboard is gekozen voor een vrij harde soort kunststof. In tegenstelling tot veel dashboardknuffelaars vind ik dit geen probleem. Materiaalkeuze vind ik iets wat in een kostenplaatje een positief effect kan hebben en de koper kan er zelf voor kiezen of ze dit wel of niet willen. De afwerking daarentegen vind ik wel een probleem. Her en der lopen de naden toch behoorlijk scheef en sluiten enkele van de opbergvakjes niet mooi aan op de rest van het dashboard. Dit lijkt mij toch niet nodig, ook niet met wat goedkopere materialen. Op zich staat de lichte kleur kunststof de auto niet onaardig, alleen zou ik er zelf niet gauw voor kiezen om ook de lagere delen van het interieur hiervan te voorzien gezien de smetgevoeligheid. Samen met de lichtgrijze vloerbedekking en matjes zag je ondanks de weinige gebruikskilometers toch al flink wat strepen.
De met grijze stof beklede stoelen zitten een tikkeltje zacht, maar voldoen prima. Ook op de achterbank is het prima vertoeven. De been ruimte is goed te noemen en de hoofdruimte zelfs uitstekend. Hieruit blijkt dus ook dat deze Caliber qua praktisch gebruik de strijd wil aangaan met een auto als de Golf Plus. De rugleuning is zelfs nog te verstellen op de achterbank in de gewenste hoek. De bagageruimte is met 524 liter inhoud ruim te noemen.
In zijn gezicht is de Caliber duidelijk familie van bijvoorbeeld de stoere Magnum (De Chrysler 300C is in Amerika uitgebracht als Dodge Magnum) of de grote Ram-pickups. De grote vertikale grille met het Dodge-logo met daarnaast grote koplampen geven ook deze Caliber dezelfde uitstraling 'Wie doe mij wat?'. Vanuit de koplampen ontspringen direct ook de dikke wielkasten. Samen met het feit dat deze Caliber nogal hoog op zijn poten staat, geeft het de indruk dat deze auto ook geschikt is om buiten de gebaande paden te treden, maar dat zou ik toch maar niet uitproberen.
De plots aflopende daklijn voorkomt dat de Caliber een lomp gevaarte wordt. Met het dakspoilertje en de knik in de achterklep krijgt de auto toch ook een sportieve inslag. Ook achterop is weer sprake van dikke bumpers en grote lichten.
Al met al zou je de indruk kunnen krijgen dat deze auto iets teveel van het Amerikaanse 'Bigger is better' heeft, maar toch denk ik dat het allemaal nog goed in verhouding is. Het is gewoon een originele, stoere wagen met een sportief accent.
In de geteste versie is de 2-liter diesel met 140 pk van het VAG-concern gelepeld, zoals we die eerder onder andere bij de Leon, A3 en Passat hebben getest. Als de koppeling helemaal op de bodem is getrapt (eerder start de Dodge niet), start ik de auto en er klinkt een rauw, bekend dieselgeluid. Na een stukje rijden wordt het tijd om eens wat meer te verlangen dan simpelweg vervoer van A naar B. Het blijkt dat de Caliber zowel uit stilstand als vanuit een constante snelheid makkelijk accelereert. Ook het opschakelen gaat in directe klappen prima met de 6-bak, al was het met name in het begin wel even goed aanvoelen waar het aangrijpingspunt lag om te voorkomen dat het opschakelen met schokken gepaard gaat vanwege het grote vermogen van de motor. Overigens kun je hier vrij snel aan wennen, zodat ook bij pittig dooraccelereren schokken niet meer aan de orde is. Je merkt dat de motor continu over heeft en dat is ook niet verwonderlijk als je bedenkt dat deze motor ook in veel zwaardere auto's van bijvoorbeeld Audi wordt gebruikt. Zoals eerder gezegd klinkt de motor erg rauw, deels is dit natuurlijk diesel-eigen, maar het lijkt wel of de geluidsisolatie naar binnen toe niet helemaal optimaal is, want zelfs bij rustig rijgedrag is de rumoerige motor nog steeds erg aanwezig.
In het rijgedrag blijkt ook de Caliber toch echt wel anders is dan bijvoorbeeld een grote Ram. De vering is relatief stug in vergelijking met het 'hoog op de poten staan'. Ieder hobbeltje wordt goed doorgegeven aan de bestuurder en die heeft hierdoor echt contact met het wegdek, ook in de bochten blijft de auto de krachten aardig de baas al is de besturing wel een beetje ongevoelig. Het is soms net of het eerst stukje draaien aan het stuur geen effect heeft. Een strakkere besturing had beter bij de motor en het onderstel gepast.
Met de Caliber zet Dodge een originele speler in de Europese automarkt. Zijn stoere looks zijn behoorlijk vernieuwend tussen zijn voornamelijk Duitse concurrenten. En met een kleine 28.000 euro is hij in deze uitvoering helemaal niet gek geprijsd. Zeker niet als je kijkt wat voor een krachtige motor er in het vooronder schuilt. Mocht je overigens ook genoegen nemen met een 1.8 benzine, dan kun je al een Caliber op je naam laten zetten voor 18.900 euro.
Jammer blijft voor mij toch de afwerking binnenin. Het moet niet nodig zijn om de onderdelen zo matig te assembleren. Dit staat ook helemaal los van materialen, want nogmaals dat is een keuze. Afwerking is dat niet. Ik ben haast bang dat dit Dodge nog wel eens duur kan komen te staan in een land waar de Duitse, degelijke afwerking toch een beetje de standaard is geworden.
Dodge komt over een tijdje ook nog met de Nitro op de Nederlandse markt en er wordt voor andere modellen onderzocht hoe haalbaar een oversteek naar het Europese continent is. Met het stoere imago kan Dodge zeker een leemte invullen in autoland. De toekomst zal uitwijzen hoeveel behoefte hier naar is.