Wanneer je vertelt dat je een cabrio rijdt met achterwielaandrijving en een achterin geplaatste motor, zullen er ongetwijfeld bij de toehoorders een hoop bolides door het hoofd schieten. Dat een auto met dergelijke eigenschappen niet onbereikbaar blijkt, zal voor diezelfde luisteraars als een verrassing klinken. En toch voldoet de smart fortwo cabrio (eigenwijs geschreven zonder hoofdletters) aan dit eisenlijstje.
Sterker nog: het is goed beschouwd de enige cabrio in zijn segment, door de uitneembare dakbalken.
De legendarische Daihatsu Copen zou enigszins als vergelijkbaar kunnen worden gezien, ware het niet dat deze auto in Nederland niet meer wordt verkocht.
Wij gingen een week met de guitige stadsrakker op pad, om de op papier goed klinkende eigenschappen in de dagelijkse praktijk aan de tand te voelen.
Want guitig is hij, als je zo naar de auto kijkt. Aan de ene kant schattig en aan de andere kant een tikje brutaal. Zeker in de kleurstelling van de testauto, want de mat witte lak in combinatie met het glimmende rood is op z'n zachtst gezegd smaakgevoelig. Uiteraard biedt smart weer een hoop kleurencombinaties aan, waarbij de auto van überzoet naar superstoer en weer terug kan worden veranderd. Want smart heeft nog steeds een eigen image en hoewel de auto weer gegroeid is ten opzichte van zijn voorganger, is er geen andere auto te bedenken in het a-segment met een vergelijkbare unieke uitstraling.
Bij de cabrio is de grote stoffen tritop kap in gesloten toestand vanzelfsprekend een grote factor in het exterieur van de auto en daardoor wel erg nadrukkelijk aanwezig. Gelukkig is de kap wel in verschillende kleuren te verkrijgen. Wanneer de kap geopend wordt, komt het ontwerp veel beter tot zijn recht. En wanneer je ook nog de dakbalken uit de stijl klikt, is de auto helemaal af. Dat doe je niet voor elk kort ritje, want het is een beetje een gehannes met het uitnemen van de balken en vervolgens het opbergen ervan.
De smart is sowieso een beetje een doe-het-zelf-auto, want voor het bijvullen van de ruitensproeiervloeistof dien je de hele aluminium voorkap los te klikken en aan de rubberen bandjes te laten bungelen. Maar het is bij de smart cabrio net als bij zelf gepelde pistachenootjes: het voegt echt wat toe aan de beleving wanneer je het zelf moet doen. Bovendien is er voor de dakbalken een keurige ruimte gereserveerd in de omlaag scharnierende achterklep.
De kap openen hoef je dan weer niet handmatig te doen, want met een druk op de knop open je de kap naar wens geheel of gedeeltelijk (en in 12 seconden, zelfs op topsnelheid). Voor een beetje ventilatie kun je puur het vouwdak openen, maar wanneer je doorklikt klapt ook de achterzijde naar beneden. Zoals het een luxecabrio betaamt kan dit ook met de sleutel bewerkstelligt worden.
Dat je het dak vervolgens niet meer met de sleutel kunt sluiten is dan weer niet zo smart, want dit betekent dat je bij een naderende regenbui naar buiten moet rennen, het contact aan moet zetten om vervolgens het dak te kunnen sluiten. Als de dakbalken er tenminste weer op gemonteerd zijn.
Binnenin is, met uitzondering van de knop van de dakbediening, geen verschil te bemerken ten opzichte van de fortwo coupé. Dit betekent dat het compliment voor de goede afwerking en de keurige materiaalkeuze ook bij de cabrio ingewisseld kan worden. Voor de cabrio geldt alleen nog meer dat dit als vanzelfsprekend mag worden gezien, aangezien de auto qua prijs een segment hoger kan worden geplaatst.
Het fijne multimediasysteem is goed afleesbaar, net als het schermpje tussen de tellers. Er zijn tal van verbindingsmogelijkheden voor de mobiele telefoon en ook een premium audiosysteem van JBL hoeft niet te ontbreken in de smart.
Aan de buitenzijde kun je je niet voorstellen dat er voor twee volwassenen zoveel binnenruimte is. Door de hoogte van de auto is er ook bij een gesloten kap geen gebrek aan hoofdruimten en de stoelen kunnen ver genoeg naar achteren om het iedereen naar de zin te maken. Aan opbergvakjes en netten is gedacht, want losse prullaria en koffiebekers kun je prima kwijt in de auto. Toch zijn er ook mindere kanten aan het ontwerp, want de grote portieren hebben bij het openen behoorlijk wat ruimte nodig, die op smalle parkeerplekjes in de stad niet altijd voor handen is. Bovendien is de auto met het dak geopend behoorlijk onoverzichtelijk. Het zicht schuin opzij en naar achteren wordt beperkt door de kap en de crossbar.
De kofferbak, of bakje, is door de stoffen kap natuurlijk moeilijk bereikbaar, want waar de coupé nog een klapraampje heeft, moet de cabrio het met alleen de achterklep stellen. Dit maakt de opening erg klein, waardoor zelfs het inladen van een reiskoffertje moeilijker gaat dan gewenst.
De lederen en verwarmbare zetels leuken het interieur behoorlijk op, want ze zien er buitengewoon sportief uit. Voor de stadskilometers voldoen ze ook prima, maar bij langere ritten gaan de vrij harde zetels snel irriteren. Bovendien is de zitting vrij kort, waardoor je al snel ondersteuning van de bovenbenen mist.
En dan het rijden. Want een achterin geplaatste motor in combinatie met de achterwielaandrijving móet wel voor een hoop lol zorgen, toch?
Het is waar dat de auto unieke rijeigenschappen heeft, maar dat heeft eerder met de korte wielbasis te maken, dan met de eerder genoemde sportauto-ingrediënten. Van de achterwielaandrijving merk je namelijk niet zoveel, door het overactieve ESP dat bovendien niet uit te schakelen is. Van de plaatsing van de motor merk je met name iets bij straatje keren, want de auto heeft een hele kleine draaicirkel doordat er voorin veel meer ruimte is voor de wielen.
Zoals gezegd krijg je door de korte wielbasis wel heel veel mee van wat er onder de auto gebeurd. Maar niet op een vervelende manier, want de auto biedt een heerlijk rijgedrag dat je bij geen enkele directe concurrent zult vinden. Hoe klein de auto ook oogt, hij rijdt echt als een volwassen wagen. In bochten stelt de auto je op het gemak en door de directe besturing en fijne wegligging hoef je niet overdreven voorzichtig de bocht door.
Met zijn 70 pk is de auto in de stad vrij vlot, mede geholpen door de automaat met dubbele koppeling. Het gehik met de gerobotiseerde handbak is hiermee voorgoed verleden tijd en hoewel het schakelgedrag af en toe een beetje aarzelend overkomt, gaan de meeste schakelmomenten ongemerkt aan je voorbij.
Op de snelweg is dit wel minder het geval, omdat de automaat dan vrij snel alweer terugschakelt naar een lagere versnelling en hierbij houdt de auto even goed merkbaar in. Dit ongemak kun je wegnemen door de stuurflippers bij te bestellen en handmatig alvast de juiste versnelling klaar te zetten. Maar meer vermogen biedt ook al een hoop uitkomst en die oplossing biedt smart je . Zo is er ook een 0.9 liter driecilinder met 90 pk en als klap op de vuurpijl kun je ook een smart cabrio BRABUS bestellen, die liefst 109 pk naar de achterwielen stuurt.
In stadsverkeer zal je die hang naar meer vermogen niet snel voelen en bovendien heeft de 1.0 een prima testverbruik van 5,6 liter op de 100 kilometer.
Hoge bomen vangen veel wind en een auto die pretendeert slim te zijn, zal extra goed worden doorgelicht. Daarbij kom je erg veel slimme dingen tegen, zoals de talloze opbergmogelijkheden en de korte draaicirkel. Maar er zitten ook zeker haken en ogen aan de bijdehante bolide, want de grote portieren, de kleine toegang tot de kofferruimte en de onoverzichtelijkheid van de achterzijde zijn dan weer minder slim.
Maar het prijskaartje is wellicht nog het minst slimme aan de auto, want er moet een behoorlijk bedrag voor de smart cabrio neergeteld worden. Voor de aanschafprijs van de testauto rijd je ook al bijna een MINI cabrio. Een Fiat 500C is een stuk goedkoper, maar die kun je dan weer niet zien als een echte cabrio. Qua prijs gaat de auto dan ook meer concurreren met auto's buiten zijn segment en het is de vraag of de slimmerd dat gaat winnen. De smart cabrio is in ieder geval uniek te noemen en biedt een bijzondere rijbeleving door de combinatie van een hoge zit met het volledige cabriogevoel.