Met de komst van de 4C en de aanstaande Giulia is de Giulietta de oudgediende in het gamma van Alfa Romeo. Samen met de Mito is het de oudste van het stel en daarom is het tijd voor een opfrisbeurt. In 2010 reden we voor het eerst met de Giulietta en waren we direct gecharmeerd van het onderscheidende uiterlijk. Juist dat uiterlijk werd dit jaar aangescherpt om meer in de pas te lopen met de rest van de modellen. We maakten alvast een rondje Noord-Holland met de opgefriste Giulietta en zochten uit of hij weer kan concurreren met de andere spelers in zijn segment.
Afgaande op het aantal aanpassingen aan het uiterlijk kun je amper spreken van een facelift. Toch maken al die kleine veranderingen het aanzicht van de auto toch behoorlijk anders. Vooral met het Pack Veloce zie je de verschillen met zijn voorganger. In de grille is het chromen randje verdwenen en daarvoor in de plaats komt een matzwart exemplaar. Ook de indeling van het raster is gewijzigd. Door het nieuwe honingraat in zowel de driehoekige grille als het onderste gedeelte van de neus ziet de auto er sportiever uit dan ooit en loopt hij meer in de pas met de 4C, het sportieve paradepaardje van Alfa. De rode bies versterkt die sportieve uitstraling. Aan de achterzijde valt vooral de diffuser met dito rode rand op. Vooral in combinatie met de fraaie lak - Grigio Lipari - die verkleurt naar gelang de hoeveelheid licht die erop schijnt en de donkerder gekleurde spiegelkappen en deurgrepen is de Giulietta een bijzondere verschijning. De stijlvolle, maar sportief ogende lichtmetalen wielen maken het fraaie plaatje af.
Van buiten onderscheidt de Giulietta zich behoorlijk van de rest van het C-segment. Je zult hem niet snel verwisselen met bijvoorbeeld een Golf of een Astra en ook de tand des tijds heeft weinig invloed gehad op het ontwerp. Dat geldt ook voor het interieur. Het is goed te zien dat er destijds niet over één nacht ijs is gegaan bij het ontwerpen van het dashboard. Dit is dusdanig goed uitgevoerd dat het hem niet aan te zien is dat de auto al sinds 2010 op de markt is. Dankzij het nieuwe touchscreen met navigatie is hij weer helemaal bij de tijd als het gaat om multimedia. Helaas is de leeftijd van de Giulietta wel aan te zien aan het materiaalgebruik. Waar je bij de concurrentie steeds vaker mooie zachte materialen vindt - en niet alleen bij de 'premium' modellen - is het interieur van de Alfa opgebouwd uit harde plastics. Puur op het oog lijkt het niet zo verkeerd, maar ga je met je hand over een willekeurig paneel, dan valt het behoorlijk tegen. Hoewel je voorin ruim genoeg zit, heb je het gevoel alsof je in een krappe cockpit zit. Dit komt vooral door de wat naar je toe gebogen A-stijl, de zwarte bekleding van de hemel en het wel erg donker gekleurde dashboard - iets meer kleurige accenten hadden wel gemogen. Toch is de zitplek ruim genoeg, ook voor de wat langere medemens. Zet je de voorstoelen in een stand dat iemand van gemiddelde lengte goed zit, dan is de beschikbare ruimte op de achterbank beperkt. Een klein kind heeft nog net genoeg plek, maar een volwassene zit klem. Geheel achterin is plek voor 350 liter bagage. Klap je de achterbank om, dan is er 1.045 liter beschikbaar. Vergeleken met de concurrentie scoort de Alfa Romeo op dat gebied gemiddeld.
Zoals gezegd zijn er veel kapers op de kust in het C-segment. Naast het onderscheidende ontwerp is ook het sportieve rijgedrag een reden om voor een Alfa Romeo te kiezen. Hoewel de door ons gereden auto 'slechts' is voorzien van een 120 pk sterke dieselmotor, maakt hij zijn imago zeker waar. Het gevoel in het stuurwiel is bovengemiddeld; er is bijna geen vaagheid rond de middenstand en iedere actie van het stuur leidt tot een reactie van de voorwielen. Ook krijg je via het stuur veel feedback van de voorwielen. Daarbij gaat de auto dusdanig hard de bocht om dat je bijna niet gelooft dat de Giulietta voorwielaangedreven is. Dit deed de auto zes jaar geleden ook al en qua onderstelafstemming veranderde er daarom weinig. Comfortabel is de auto - mede dankzij de grote wielen - niet, maar dat past wel bij het karakter van de auto. Daarbij presteert de motor vooral in stilte en wordt het rijplezier niet onderbroken door een nagelend dieselgeluid. Het geheel is trillingsvrij en doet het een stuk beter dan wat de concurrentie laat zien met een beperkte motorinhoud.
Dat de facelift qua uiterlijk weinig om handen had, weten we inmiddels. Toch is er qua aandrijflijn het één en ander veranderd. De 120 pk sterke dieselmotor is een oude bekende, maar de 6-traps automaat met dubbele koppeling is nieuw. In de praktijk is de combinatie tussen de motor en de versnellingsbak erg prettig. Het koppel is met 320 Nm ruim bemeten en de automaat speelt hier goed op in. Zet je de DNA-knop op 'Dynamic', dan trekt hij wat verder door in het toerental. Voor het motorkarakter is het beter om hem in 'Neutral' te zetten en rustig, maar toch bovengemiddeld snel te accelereren. Dan doet de motor zijn werk in alle rust en bovendien wordt het toerental rond de 1.800 toeren per minuut gehouden. Dit is precies de waarde waarbij het maximum koppel vrij komt. Hierdoor zijn de prestaties ruim voldoende. De '100' is bereikt in net iets meer dan 10 seconden en daarbij haal je eenvoudig een verbruik van 5 liter per 100 kilometer. De fabrieksopgave van 3,9 liter per 100 kilometer is praktisch onhaalbaar. Zelfs als je via de flippers achter het stuur continu de hoogst mogelijke versnelling inschakelt, wordt die waarde in de praktijk nooit gehaald. De automaat met dubbele koppeling schakelt snel en zonder schokken en doet niet onder voor de DSG-transmissie van de Volkswagen Groep. Groot voordeel van het lage verbruik is dat de Giulietta dit jaar in combinatie met deze motorisering goed is voor slechts 21% bijtelling.
Auto's die na een jaar of zes pas grondig worden herzien, zijn over het algemeen kansloos als het gaat om succes in het C-segment. Bij de Alfa Romeo Giulietta is dat een ander verhaal. Met zijn onderscheidende uiterlijk en bijzonder ogende interieur is het een geval apart in zijn segment. Hoewel hij al zes jaar op de markt is, is het hem niet aan te zien. Helaas is zowel de binnenruimte - vooral voor de passagiers op de achterbank - als het materiaalgebruik in het interieur onder de maat. Kun je daar mee leven en zoek je vooral een auto die passievol is door onder andere een fijne motor, een strak schakelende automaat en een aansprekend rijgedrag, dan ben je bij de Alfa Romeo Giuletta 1.6 JTDm TCT aan het juiste adres.