Als op donderdagmiddag de telefoon gaat en de vraag gesteld wordt of we over een week de nieuwe Seat Ibiza op willen halen in Barcelona, hoef ik geen twee keer na te denken. Na een enerverende vlucht vanaf Schiphol - met een blikseminslag op de vleugel net voor de landing - staat de nieuwe B-segmenter voor mij klaar. Na de nodige handtekeningen gezet te hebben, stap ik in om naar mijn eerste bestemming te rijden: Andorra.
Gezien de verwachtte drukte, heb ik vooraf een hotel geboekt in het bergstaatje. Met een geplande reistijd van zo’n drie uur is dit de perfecte rit voor de eerste dag. Helaas staat de ring rondom Barcelona vol en doen enkele ongevallen ook geen goed voor de doorstroming. Zodra de snelweg verruild wordt voor bochtige bergweggetjes, was het uren filerijden direct vergeten. Om de bewoonde wereld in Andorra te bereiken, rijd je over fantastische wegen met een dito uitzicht. De vele haarspeldbochten zijn een feest, vooral als je de automatische versnellingsbak in de `sportstand zet. Daarbij is de besturing prettig zwaar. Helaas is de rand van het stuurwiel wat dun en is de grip hierop in snel genomen bochten wat minder.
Net op tijd voor het diner parkeer ik de Ibiza op de parkeerplaats van het ski-resort, net buiten hoofdstad Andorra la Vella. Het eten smaakt goed en ook het uitzicht vanaf de tafel op de groene 'skipistes' mag er zijn. Na het eten is het tijd om het bed op te zoeken. Voor de zaterdag is een lange rit gepland, dus goed uitgeslapen zijn, is het plan.
Na een goede nacht, volgt een ontzettend uitgebreid ontbijtbuffet. Nadat deze veroberd is, begint de bijna 1.000 kilometer lange rit naar het Franse Melay. Door enorme files, zware onweers- en hagelbuien en oponthoud door de Franse douane – als blonde man in een auto met een Spaans kenteken val je blijkbaar teveel op… - kom ik pas na twaalf-en-een-half uur later aan op de plek van de tweede tussenstop. In Melay blijf ik logeren bij mede-autojournalist Tony Vos - die je kunt kennen van media als autovandaag.nl en het Renaultmagazine Losange - in zijn vakantiehuis. Ik word hartelijk ontvangen door hem en zijn twee labradors en na een korte rondleiding door het bijna 200 jaar oude huis is het tijd om het bed op te zoeken.
Op zondagochtend word ik gewekt door de kerkklokken van het pittoreske dorpje. Na het ontbijt rijden we met Tony’s fraaie Renault 6 naar twee rommelmarktjes zoals je die alleen in Frankrijk ziet; Op het plein voor de kerk en op wat zijstraten staan wat tafels met daarop zaken zoals potten en pannen, fietsen en ouderwetse gereedschappen. Ook wordt een deel van een huisraad aangeboden - in een ‘vide maison'. Zowel de marktjes als de rit in de klassieke Renault zorgen voor het echte vakantiegevoel op het Franse platteland. Eenmaal teruggekeerd in Melay, neem ik afscheid van Tony en vertrek ik richting Verdun.
Je ziet het meest van het landschap door snelwegen te mijden. Door het heuvelachtige gebied waarin in de Eerste Wereldoorlog flink gevochten is, is het heerlijk cruisen met de Ibiza. Dankzij zijn 115 pk sterke driepitter sleurt hij de auto moeiteloos de steile wegen op. Daarbij is de auto erg wendbaar, wat van pas komt in de smalle straten van Verdun. Bij een bezoek aan een informatiecentrum in het stadje valt op dat bijna alle teksten enkel in het Frans worden aangeboden. Mijn idee was om in de stad een hotel te zoeken en op maandagochtend in de omgeving de toerist uit te hangen. Helaas is Frans niet mijn sterkste taal, dus wordt de rit voortgezet naar Valkenburg.
Ook in Valkenburg is het verblijf uitstekend. De lange rit op zaterdag is me niet in de koude kleren gaan zitten, dus na een kort bezoek aan het dakterras - waar een bittergarnituur en een koud biertje me goed doen smaken - plof ik moe in mijn bed.
Op maandagochtend blijken wederom de gemaakte plannen - het genieten van het Limburgse land - letterlijk in het water te vallen. In de stromende regen zet ik daarom koers naar Leusden waar de Seat Ibiza ingeleverd wordt.
De rit van Barcelona naar Leusden was een fraaie, doch ook enerverende. Zeker op zaterdag heb ik een hoop meegemaakt, maar ik had het niet willen missen. Na bijna 1.818 kilometer in de Ibiza ken ik de kwaliteiten en de minpunten van de auto een stuk beter dan bij een introductie of een week rijden in Nederland. Een uitgebreid testverslag vind je op deze site.